write.as

i. — inayos ni kathryn ang mga gamit niya bago nag madaling lumabas ng room. pagod siya dahil sa exam pero hindi na 'yun 'yung nasa isip niya. si jeonghan, hinihintay siya sa main gate. kasi mag de-date sila. if you will tell this to her few months back, baka tawanan ka niya. too good to be true ika nga nila. nakasalubong pa ni kath si wonwoo na nakataas ang kilay sakanya. "pag ako tumutol sa kasal niyo, di kayo mabubuhay happily ever after," he jokingly said. "wag ka mag alala, pasalubungan kitang gamot pag balik ko sa bahay. hindi ka na naman nakainom!" kath quickly said before tapping wonwoo's arm and dashing past him. wala din ang inayos ni kath, nagulo din kakatakbo niya dahil ayaw niyang may pinaghihintay o may naghihintay sakanya. kahit madalas siyang late, ironic diba? hinihingal pa siyang lumapit kay jeonghan na nakasandal sa sasakyan, nag ta-type sa phone. napansin naman agad siya ni jeonghan, natatawa pa nga dahil hinihingal siya. "miss na miss?" jeonghan playfully asked. kath didn't reply at sinunggaban agad ng yakap si jeonghan. "miss na miss," she mumbled, sighing in relied as her body relaxes when jeonghan hugged her back. jeonghan then leaned his head on her shoulder, patting her back gently. "hay, kathryn ko." he sighed softly. "nakakainis ka naman kasi! bakit ngayon lang?!" kathryn couldn't help but cry in frustration. "papayag naman ako, kahit nga sagutin pa kita ngayon eh!" she added, sniffing. jeonghan quietly panicked as he realized that kathryn is indeed crying. "huy," he cooed softly and slightly pulled away. "nakakaasar ka talaga! bakit ngayon lang?!" kathryn whinned, rubbing her eyes like a little kid. 'ang baby talaga' jeonghan thought. "kaya nga nandito na ko diba po? aayusin ko na," jeonghan softly replied, reaching out to tuck her hair behind her ear. "wag na iyak, babawi na ko. two years din yun ha," he assured, smiling at her. kathryn then glared at him, "sorry too," she mumbled softly– as a virgo na mataas din ang pride. "i'm sorry that i gave you mixed signals.. and that i was way too.. aggressive for something i'm not quite sure pa," she explained, sniffing softly. "pero sure na ko ngayon!" she quickly added, "sure na sure na ko sayo," she added. di alam ni jeonghan kung bumabanat ba si kathryn o sadyang personality niya na ang maging ganon. jeonghan smiled at her, "matagal na din naman akong sigurado sayo," he replied. "wag na iyak, tara na?" he asked, reaching again to brush her hair up, "akin na bag mo," he added. kathryn nodded and gave him her bag, jeonghan placed it on the back seat before opening the passenger side. "pasok ka na, may tissue sa loob. may tubig din dyan sa may tabi mo." he told her before closing the door. — jeonghan drove for 2 hours before reaching to where he planned to take kathryn. taal vista, buti nalang talaga maraming koneksyon (koneksyon dahil sa ML) si jeonghan kaya madali siya nakapag pa-reserve para sakanila ni kathryn. jeonghan already parked five minutes ago pero di niya pa ginigising si kathryn; nakatulog sa pagod at sa haba rin ng byahe. he fished out his phone and sent seungcheol a message telling him na nakarating na sila. hindi malaman ni jeonghan kung pano gigisingin si kathryn, pero he lightly tapped her arm. "kath, gising na. tutulog na tayo," he managed to playfully say. "uy, kath. matutulog ka lang pala edi sana nag sleep over nalang tayo samin," he added again, chuckling softly. kathryn furrowed her brow as jeonghan gently nudge her. "saan na tayo?" she groggily asked, rubbing her eyes. "nasa kotse pa rin syempre, pero pag gusto mo ng lumabas, nasa taal vista na tayo," jeonghan replied earning a light slap on his arm. "ginaganyan mo na ko ah! madami pa tayong pag uusapan!" kathryn said before wiping her lips. "we have all the time naman, tara na?" jeonghan asked, smiling before he walked out of the car to open the door for her. "iwan ko na ba bag ko?" kathryn asked the moment she went out of the car. "oo, iwan mo na. may dala akong bag, tissue, wipes, powerbank, sanitizer. ano pa kailangan mo?" jeonghan asked and chuckled softly. "si boy scout pala," kathryn teasingly cooed before they walked towards the lobby entrance. bago pa sila tuluyang makapasok, jeonghan held out his hand; making kathryn confused. "barya? wala akong barya," kathryn immediately said and laughs. "loko, hawakan ko kamay mo. okay lang?" jeonghan asked, si kathryn naman, she took the chance and intertwine their fingers together as they walk towards the reserved table for them. sa labas, kung saan kitang-kita ang taal at ang langit. "ganda," kathryn absentmindedly blueted out. "maganda nga," jeonghan affirmed, looking at her while kathryn was too focused at the sun setting in front of them.