Aan mijn geweten knagend stukje Ik wil er niet naar talen maar ik moet wel, al sinds ik het heb aangeleerd
'Ik denk dat ik hier maar een poosje blijf, verder kan ik toch niks anders bedenken', dacht de man hangend aan de galg. 'Beheersen en verdelen is sinds het bedenken en maken van de guillotine wel erg letterlijk, en breek me de bek niet open over vierendelen of de rekbank', zei de beul.
De deur scheidt het huis van het padje, het padje het huis van de openbare weg, de straat splijt de weg van de perken en de akkers, de akkers houden het natuurlijk verloop tegen, de menselijke industrie heeft alles in vakken opgedeeld, een boom met een naam staat opeens los van de plek waar ie staat, zijn schaduw wordt een merk, zijn wortels zijn mobiel, dat de wereld een geheel is ontkennen we in alle aarde, iedere dag als de elektrieken wekker ons opwekt, we kunnen onze dagen vullen omdat we ze als dagen hebben benoemd, afgescheiden van de rest, ons leven is niet langer een geheel, maar een periode opgedeeld in segmenten, andere vakken voor onze soort, kind, ouder, partner, arbeider en proletariaat, ambtenaar, moeder, kleuter, acteur, puber en ga zo maar voort, elk van ons onze dagen verdelen in tijden voor eten, na opstaan, voor leren, gedragen en overal komt juist daardoor van alles tussen, van slapen worden matrassen, kussens en hun vulling, zonwerende gordijnen, bijzondere kamers, dekens en slaap liedjes gemaakt, pubers moeten rebelleren, kinderen gehoorzaam zijn, ouderen het beter weten en jij moet dat reguleren, iedereen moet zijn eigen dag opdelen in bekende en ongekende stukken, koffietijd, ontbijt, reistijd, leer moment, zware tijd en mooie tijd. We hebben geen idee meer dat alles gewoon één is, jij bent mij en ik ben jou, ik ben de lucht, en het licht dat binnenvalt via de ramen, de ramen ben ik ook, het huis en de deur, het padje en de openbare weg, als al dat spul geen naam had dan zouden we dit weten, maar sinds we alles moeten benoemen zijn we deze kennis helemaal vergeten. Taal is geen middel voor overbrugging, diplomatie maar voor het heersen en verdelen, het scheiden van de massa, in onderdelen, apart zetten, en praten erover zal dit alleen bestendigen, eerste, tweede, derde en vierde wereld, westen en oosten, rijk en arm en zolang die termen in onze woorden bestaan zullen ze nooit heen gaan. Taal is een handicap, taal is een manco, taal is de strop om je nek, met taal maken we van de dood een ziekte, verklaren we het leven heilig maar de dood is een geval apart, en noemen iets in ons aanwezig al naar gelang van heug en meug een talent of een gebrek.