De keur meesters, hun eigen keurmerken en de rest
(in zee)
We zien je daar wel zitten maar het bepaald niet in je Eerst moet je volgens ons namelijk precies zo zijn De juiste schaduw moet je werpen in het helle licht Door alle grenzen heen gaan van de bezorgde pijn je moet 100 % voldoen aan iedere voorbedachte plicht dan mag je heel misschien een keer door de 1e passage
Dan krijg je indien mogelijk een verplichtende richtlijn gemaakt voor betreden van ons vreselijk schone rechte padje moet je wel vijf keer door een brandende hoepel springen dan in minder dan vijf minuten adje door een vol kratje vervolgens loepzuiver en op toon ons lijflied zingen dan heb je kans op de 2e passage maar die is zeer klein
aan al onze bekende en onbekende eisen moet je voldoen voor je even in onze weldadige nabijheid mag verkeren net zo zijn als de dankzij ons vlot aangeleerde dromen gemaakt door oude zichzelf wel altijd goedkeurende heren die het elkaar makkelijk maken en hun eigen dochters en zonen de rest zich laven aan hun als romantiek verkochte klapzoen
(vlot)
Stap op de goede treden op de toegewezen wiebele trap en ga gelijk terug naar af na een bijna verkeerd gezette stap je minzaam leven omgezet in een hypermoderne kwelling alle levensmiddelen ingezet voor afgedongen teleurstelling geen woord uit je mond is goed genoeg en van het lijf geen daad jij mag ééntje zijn die je op het gemak liefdeloos alleen laat
Loop in een mismaakt rondje, dan heen op en weer neer vul de lege schappen, morgen mag je weer, keer op keer dag na dag, je herhaling van op school afgesteld lonend gedrag en thuis voor de beeld klok wachten tot je naar bed mag Ze geven niks dan verveling, afleiding met show en spel op je formaat gesneden verbeelding vol komkommer en kwel
(terug in zee)
televisie, radio en internet stellen nooit een flikker voor nooit meer geweest dan een stuk drukte makend vermaak leegte bewust ontstaan voor iemand anders rijkelijk dom passend bij zo'n horige snaak op een vleugellamme draak voor eigen hoge valse tonen maken ze al het andere stom maar ze willen je wel horen zingen in hun hemelse engelen koor
teveel tijd om niet te lijden aan die opgewekte achterdocht maar te weinig tijd om daar lang genoeg bij stil te staan spanning, verveling en geldzorgen krijg je van ze cadeau uren verdwijnen in een amper genoeg opleverende langs de lijnbaan thuis zitten met wifi, smartlap tv, tijdelijke geschriften en klok radio de strijd bij voorbaat verloren zonder ooit te weten dat je vocht
Iedere dag verkeer je in het geblindeerde stomme schaduwrijk het zonnetje mag alleen volop schijnen op hun lege klokhuis nooit zullen ze kritiek anders beschrijven dan als zeuren en klagen als zij de pels zijn om zichzelf dan ben jij daarin de luis jij bent een last die ze op hun schoudervulling moeten verdragen en ook al heb je het aan je zijde je krijgt nooit het gelijk
Dit was een oud stuk al meer dan een jaar residerend op diverse schijfjes, beetje opgedirkt en nu keur ik het stuk goed genoeg. Ik ben jammer genoeg strenger geworden, nu eis ik teveel, kleine en eigenlijk onnodige aanpassingen voor een denkbeeldig streng maar keurig publiek, lezers met 'pas op' vingers omhoog, duimpjes naar beneden, de leuk of niet leuk aanklikkers, the choosy few. Ik heb tientallen van dit soort stukjes op pc, papier, een paar in de write.as post bak en nog veel meer zonder poging tot publicatie in de prullenbak gegooid. Van de nog wel resterende stukken wil ik de komende periode een aantal afmaken, het c schip schonen, beetje bijwerken. De rest zal worden vergeten, verkommeren op de harde schijf van de krakkemikkige laptop. Achtergelaten zoals wij anderen dumpen achter de muren van onze woorden, ons niet malse oordeel als een mantra keer op keer herhalen tot het geloofwaardig is en oké.
Welterusten