Korte vrije stijl (preek : ) ), helemaal zonder rijm en redactie, dwz zoals het nu is blijft het tot ik het weg mik in de vergetelheid bak.
Dit is wat wij, ik ook, met woorden doen, mogelijk maken. We redeneren net zolang door tot we aan de goede kant van de lijn staan. Deze lijn is heel erg flexibel. De zin structuur wordt aangepast, de woorden gespiegeld in de wonder spiegel, oude waarden en normen van stal gehaald om het gedrag te herwaarderen. We gebruiken indien nodig spreekwoorden, slogans, tekstfragmenten en citaten om onze verse mening te ondersteunen. Passen het geloof aan op wat we doen, vinden dat we moeten doen en om goed te praten wat we hebben gedaan. Slaan oude woorden op om te gebruiken voor nieuwe situaties. Dit werkt wonderwel op deze manier kun je schuilen achter labels, functies, gewoontes gewoon verklaren, de letteren zijn als water en lucht komen overal door. We zetten ze ook overal voor in, voor verkoop, idealen, wetenschap en vermaak, allemaal ook labels waaronder je kan schuilen, achter dekking zoeken. Woorden stellen ons in staat om het nooit fout te doen. Woorden, helpen je door de dag, maken domme dingen slim en andersom, maken belachelijk maken prima, liegen waar, vormen een werkelijkheid naast de zinloze werkelijkheid. Die van alles om ons heen veel echter dan onze woorden het ooit kunnen beschrijven. Met zin, opzet zin, maak je zin of voldoen aan de zin van een ander, de plicht, het heilig verklaarde moeten. Dit stelt je in staat om dingen te doen, dingen die je zonder woorden nooit zou doen, goede/slechte dat is net onder welke woorden je het zet, mag zetten en vooral wat op dit moment als goed wordt omschreven. Ik vind ons gedrag onnatuurlijk, we verpesten onze leefomgeving, het huis aarde, waarop we met ons allen het leventje door moeten leven, tot de dood, die zien we als vijand, geen grotere vriend des levens dan de dood om eerlijk te zijn, we leven aan de stroom, ik kijk zo nu en dan op de pc naar de tour, dit heb ik al veertig keer eerder gedaan, ik besef me terdege ik kijk naar 10x niks, ik zit en tuur, de verhalen zijn identiek, de namen veranderen. Wimbledon, een herhaling van zetten die setten, het is bizar gedrag maar zo omschrijven we het niet. Het abnormale is de norm en om dat te bewerkstelligen heb je woorden nodig, advertenties, gidsen, andere media niet minder vreemd dan die tv, ooit ergens ons huis binnen geslopen, nu het altaar van onze tijd, deponeer maar, laat het er maar in stromen. Het net mijn medium en mankement in één pakket, de grote vergeler, de dag steler, dit werk kost me al uren, dan de eeuwige zoektocht naar de heilige graal, de beste muziek, (seks)film ooit, en eenmaal daar nooit bekeken noch beluisterd. Daar voor zet je woorden in, om dat gedrag, deze bezigheid goed en wat betreft de combi neerladen in coöpulatie met deze handelsmaatschappij fout te verklaren, daar zijn heel wat regels voor op papier gezet, flink wat mensen verdienen daar hun wc en papier aan. Ons Intellectueel eigen dom, we beschrijven ons eigen als slim, als dat waar is dan zouden we de dingen die we doen niet doen, hebben gedaan en niet gaan doen. We zijn de domste wezens van alle levende wezens om ons heen. We laten onszelf afhankelijk maken, slaven van stroom, automaten, batterijen, energie centrales, brandstof tanks. We hebben oa daarvoor heel veel woorden ingezet, ondertussen verpesten we het leven van al die andere door ons best vaak als dom verklaarde wezens, flora en fauna en alles daarmee samenhangend, en aangezien we dat doen verkloten we het ook voor ons zelf. Die vieze lucht ademen we in, de rotzooi op het land zit in ons eten, dat en meer goed verklaarde middelen. Ieder voor zich zegt met de woorden voorradig tegen zich zelf het is goed zo, ik sta aan de goede kant van de lijn. Ik heb mijn bedenkingen, ik zie het goede niet meer van ons in. We leven in een land van belofte en voorspellingen, we ontwikkelen ons niet we wikkelen ons in letteren, in materiaal via het woord tot ons gekomen, hardcover en touchscreen, we willen graag geloven dat we nog deugen. We hebben atoombommen in de achtertuin, prikkeldraad op de omheining, dikke muren ramen ferme sloten, een groeiende berg afval, voor de piep scanner, lopende band, import export handel en haven, manipuleren we wetten, onderdrukken we anderen, we liegen gedrukt, we dreigen met oorlog om pindakaas, ketchup en cola te verdedigen, middelen waar menig hart aan is bezweken, echt, dan kun je net zo goed de loop van je uzi op jezelf richten. Maar goed onze woorden, de mijne, niet echt in overeenstemming, waar velen van u op zijn minst nog pootje baden in de geldstroom, zie ik deze liever nu nog oplossen, verdampen, de ellende er al voor aangericht, er is en vooral de komende maakt alle woorden al bijna overbodig.