Samen
Ik bedoel, ik weet wel, je kunt gewoon niet anders. Waar mensen samenleven, moeten compromissen worden gesloten. Ik ben een ochtendmens, jij bent een avondmens. Dat is niemands fout. Het is. Als wij afspreken, dan kunnen we dat beter in de middag doen. Ontmoet elkaar in het midden. Ook geografisch gezien. Ja, dat vereist inderdaad transport en dat is moeite. Maar hoe kan het anders? Samenleven vraagt offers. We willen nu eenmaal niet allemaal hetzelfde zijn.
In het openbaar vervoer werkt het niet als met avondmensen en ochtendmensen. In het openbaar vervoer hebben ze zo hun eigen schema. Routes en tijden liggen vast. Als je niet op tijd aanwezig bent, vertrekken ze zonder je. Als ze niet stoppen waar je moet zijn, dan loop je maar een eindje. Of je probeert het gat te dichten met een tweede rit. Met dezelfde problemen, dat wel. Maar andere vervoersmiddelen hebben ook zo hun moeilijkheden. Files, parkeerproblemen, enzovoort. Het beste is als je kunt lopen. Als het weer je tenminste niet al te ongunstig gezind is. Niemand zit graag tegenover een doorweekt of rillend persoon. Zweet is eveneens ongewenst.
Over blootstelling aan de elementen gesproken, er zijn ook kledingvoorschriften. Niet te slonzig, niet te netjes. En vooral schoon. Verkreukeld maar niet vies geldt niet als schoon.
Eenmaal aangekomen is het belangrijk dat je zowel eet als praat, maar niet tegelijkertijd. (En eten doe je niet met je mond open.) Dat je onverdeelde aandacht hebt voor de ander, maar niet vergeet om het kauwtempo zo te doseren dat je op tijd klaar bent en niemand hoeft te wachten. (Ongeveer een half uurtje voor een gewone werklunch is normaal). Te snel switchen tussen praten en eten, te snel eten sowieso, is onverstandig, want dat geeft oprispingen, boeren, enzovoort. Die zijn ongemakkelijk. Ze niet inhouden is ook ongemakkelijk.
De conversatie dient luchtig, geanimeerd, belangstellend te zijn, maar niet oppervlakkig. Het is belangrijk dat je op de hoogte bent van enige actuele gebeurtenissen. Maak je huiswerk. Zorg dat je een mening hebt. Zorg dat die mening helder afgebakend is, zodat hij in enkele zinnen samengevat kan worden, ook al vind je de kwestie eigenlijk veel te ingewikkeld en te breed om een simpel, resoluut standpunt in te nemen. Het kan handig lijken een bestaande mening over te nemen, velen doen dat, vaak gaat dat goed, maar pas op: hoewel het uiten van een bekende mening, een clichémening zogegezegd, makkelijker en sneller is, geeft het geen ruimte om terug te krabbelen of te nuanceren wanneer hij tegenover een afwijkende, bekende mening wordt gesteld. Wees voorzichtig hiermee. Het is een gebaand pad, maar eenmaal ingeslagen is er is geen weg terug.
Nu, dan komen we bij de omgang met het personeel en de rest van de omgeving. Hoewel doelbewust een openbare gelegenheid wordt opgezocht, voor de gezelligheid, is interactie met anderen niet de bedoeling. Dat geldt ook voor het personeel. Het is daarom bij de noodzakelijke uitwisselingen zeer gewenst snel de juiste toon en mate van vormelijkheid te vinden, al bij, nee, nog vóór de eerste woorden gevallen zijn. Bedenk, het zijn allemaal mensen, behandel ze ook zo, maar het zijn geen langetermijnmensen. Dat is wederzijds.
Ik zie dat je moe begint te worden, maar we hebben nog enkele punten te behandelen. Om te beginnen... Nee, even erbij blijven. Ik weet dat het lastig is, maar we moeten die samen doen, weet je. Sámen. Samen is niet alleen. Luister, je moet...