La Diservo de Eddi

Mi faris tradukon de poemo de Rudjard Kiplingo. Gxi estas tute neperfekta; rimo tute mankas kaj ritmo estas iom hazarda. Sed mi fieras pri tio, do jen:

La Diservo de Eddi (jaro post Kristo 687)

Pastro Eddi, de Sanktulo Vilfrido, En la preĵejo ĉe Vireca Fino, Ordonis meznoktan diservon, por tiuj, kiuj volis ĉeesti.

Sed saksonoj festis Kristnaskon, Kaj ŝtormplena estas la nokto, Neniu venis al la diservon, Kvankam frapis li la sonorilo.

“Aĉa tiu vetero, por marĉi” Diris Eddi de Vireca Fino. “Sed mi devas fari diservon, por tiuj, kiuj volas ĉeesti.”

La altaraj lampoj lumiĝis - Maljuna marĉ-azeno venis, Kuraĝe kiel neinvita gasto, Kaj rigardis la flagrantan flamon.

La ŝtormo batadas fenestrojn, La akvo plaŭdis sur la flankon, Kaj malseka, jug-laca virbovo puŝis sin tra la aperta pordo.

“Ĉu mi scias, kio estas plej granda? Ĉu mi scias, kio estas malpleja? Tio apartenas al la Patro,” Diris pastro Eddi, de Vilfrido.

“Sed, tri estas nun kunigitaj - Aŭskultu al mi, kaj atentu. Jen la bona novaĵo, ho fratoj!” Diris Eddi, de Vireca Fino.

Kaj al Bovo li priparolis Trogon kaj Stalo en Betleĥemo Al Azeno, do, pri la Rajdanto Kiu raĵdis al Jerusalemo.

En altarejo ili vaporis kaj gutis, Ili aŭskultis, neniam moviĝis, Dum, kvazaŭ ili estis episkopoj, Eddi predikis la Verbon,

Ĝis kiam la ventego forblovis Kaj fenestre montriĝis la Tago Kaj la Bovo kaj Azeno kune turniĝis, kaj brumarxis for.

Kaj kiam la Saksonoj mokis, Diris Eddi, de Vireca Fino, “Mi ne kuraĝas fermi Lian preĝejon kontraŭ tiuj, kiuj volas ĉeesti.”

Rudyard Kipling, 1910

La originala: http://www.kiplingsociety.co.uk/poems_eddi.htm