Bijzondere vogel 'Kijk! Kramsvogels!' Een groep silhouetten vliegt over. Er zijn veel trekvogels vanochtend in de duinen. Het is uitstekend weer om ze te zien. We zijn met een man of twaalf op vogelexcursie met de Vogelman. Vogelman ziet alle vogels. Hij praat ook over vogels en hoort ze dwars door het geluid van zijn eigen enthousiasme heen. Hij benoemt ze allemaal. Vogelman zag ooit bijna 7000 verschillende soorten vogels in één jaar. Hij is wereldkampioen.
De kramsvogel. Nooit van gehoord. De naam klinkt als een beklemde kraanvogel, maar het is blijkbaar een soort lijster, net als de koperwiek. Mooie beestjes, de tekening op hun borst lijkt net hagelslag.
Tjiftjaf, zwartkop, appelvink, er blijft geen schaduw onbenoemd. Een zwerm spreeuwen. 'Eenentwintig', telt hij er binnen een seconde. Een tikkeltje autisme is een fanatiekeling wel eigen, denk ik per ongeluk hard op. 'De derde van links is een zanglijster'. Ik zie eigenlijk alleen maar bewegende vlekjes in de lucht.
Vogels. Bizarre beesten bedacht ik toen ik eens een kip zijn kop van dichtbij bekeek. Het heeft iets dinosaurus-achtigs. Veel dino's blijken ook eigenlijk veren te hebben gehad.
'Daar aan de horizon, een lepelaar'. Ja, eindelijk. Ik herken wat. Door de verrekijker althans. Een lepel als snavel is toch geweldig! Een beetje zoals een haai met een hamer als snuit. De sporken van de dierenwereld.
Vogelman verandert af en toe zelf in een vogel. Hij maakt geluidjes en lokt ze naar ons toe. Een minuscuul bolletje veren met een goudgeel streepje op zijn kop, piept 'm na. Het goudhaantje. 'Weegt zoveel als een suikerklontje.'
De keep, de kneu, de sijs. Een putter! Ja! Die ken ik van vroeger, toen ik dacht dat ik dat ook leuk vond: alle vogels uit mij hoofd leren. Aalscholver, graspieper, heggenmus.
Vogelman richt zijn telescoop eenvoudig en snel op een havik. Iedereen kan nu even dichtbij in HD kijken. Een soort live David Attenborough experience. Het lijkt net echt.
Een gaai, een kauw, een kraai. Een grote gele kwikstaart. Drie rietganzen vliegen richting het zuiden. 'Die zie je niet vaak. De tweede heeft een gebroken nek'.
'De rosse grutto’s staan bekend om de langste vlucht. Van Alaska naar Nieuw Zeeland zonder pauze. Bij aankomst wegen ze nog maar de helft.' Een recordaantal weetjes passeert de vroege ochtend. Iemand denkt dat er een vogelaarsgrap wordt gemaakt. Niemand lacht.
'Daar een dodaars, met zijn puffige kont', zegt Vogelman. Het beest duikt net onder water voor dat iemand anders hem kan zien. 'Het is een van de vier futen in Nederland' Hij noemt de vier futen, die ik direct weer vergeet. Behalve dan “de fuut”, de grootste van de futen familie. Ondertussen vliegen er een stuk of zestig houtsnippen over en horen we een ijsvogel.
Roodborst, roodborsttapuit, veldleeuwerik, boomleeuwerik. Een wielrenner met een geel pakje determineert zichzelf als geelgors.
Aan het eind, bij de pannenkoekenboerderij zien we hoog en ver een aantal grote zilverreigers vliegen. Ze hebben veel vlees en verplaatsen zich ogenschijnlijk traag, zodat iedereen even rustig kan kijken. Grote zilverreigers ruiken naar pannenkoek.
Vrij naar Robbin Heyker's Vogel Club ervaring met wereldkampioen vogel-spotten Arjan Dwarshuis. Onderdeel van Kifl the Kid Salon, Billytown, Den Haag.
© twien