Even snel Er loopt iemand vlak voor me, vrijwel net zo snel als ik. Ik haal haar in, maar als ik naast haar loop, lopen we precies gelijk. Even heb ik de neiging te vragen of ze het oké vindt. Hetzelfde tempo lopen is anders dan een bankje delen in het park. Dus zonder dat ik haast heb, versnel ik mijn pas. Zij blijft haar eigen snelheid lopen. Raar als ze ook sneller zou gaan. Dat we weer even snel lopen. En dat ze dan de liefde van m’n leven blijkt. Ik kijk nog achterom als ze net hetzelfde doet.