Geen tijd voor een pandemie in tijden van een pandemie
8.
16 vrouwen lopen in tweetallen vlak achter elkaar langs de kustlijn vrij hard door elkaar te praten waardoor ik wakker word en weer een beetje begin te schrijven.
Een jongen met een puntig frans achterhoofd heeft pruimen meegenomen voor zijn zalmkleurige vriendinnetje en daar zitten ze samen op te sabbelen.
O ja, die pandemie. Wereldwijd nog niet zo heftig geweest qua doden per dag als nu, maar hier gelooft bijna niemand meer, alsof het een gewone religie zoals het klimaatprobleem is.
Je kan ook weer veilig in een vol vliegtuig het virus naar andere delen van de wereld brengen of afhalen. Als je de komende twee weken ziek wordt, dan moet je dat van te voren even aangeven, zegt een minister met iets andere woorden.
Vliegen is nu minimaal 35 euro geworden, ook de nieuwe minimum prijs voor een hoer in de Doubletstraat.
Het is een mooie zaterdag en ik ga weer eens naar een demonstratietje op het Malieveld, een beetje de mayonaise van m'n pandemie serie.
Bij het kruispunt voor het Malieveld loop ik door het rooie licht als ik zie dat het elk moment groen gaat worden. Achter me hoor ik: ‘Meneer!’. Het blijkt een van de vele politieagenten en hij heeft een zacht Brabants baardje. Ik loop een stap terug als ik merk dat hij het tegen mij heeft, maar dan wordt het groen. 'Ja, nú is het groen', zegt ie alsof de stoplichten een item van Sesamstraat zijn, ‘Niet zo slim als wij er bij zijn’. 'Oh dus ik moet eigenlijk op júllie letten in plaats van het stoplicht' zeg ik verbazend vlot terug. Zacht baardje gaat er serieus op in, waardoor ik moet zeggen dat ik er een grapje van probeerde te maken. 'Dat wilde ik ook', zegt hij een beetje beteuterd terug. Niemand lacht.
In de verte hoor ik een man speechen. Hij vraagt de mensen met hun gezicht op de grond te gaan liggen en iedereen doet dat. De man is boos. Zijn broer is doodgegaan bij een supermarkt in Zwolle, waar hij ook zo op de grond moest gaan liggen. Hij vraagt de mensen solidair te zijn, waardoor ik eerst denk aan een collectieve zelfmoord, maar hij wil dat de mensen die supermarkt boycotten. Op de weg achter het podium rijdt een vrachtwagen van die supermarkt langs.
Aan de rand van het veld ligt een meisje met een paarse bikini op een handdoekje met franjes heel hard bruin te worden achter een vredelievende menigte die boos 'nee is nee' roept en klapt.
'Deze revolutie wil hartjes op Instagram' lees ik van een schrijver wiens ogen tegen zijn bril zijn geplakt. Ik denk aan Scooter van The Muppets Show, een oranje muppet met rood haar, wiens voornaamste special is dat zijn ogen zijn bril zijn.
De demonstratie de dag erna tegen de regels mag niet doorgaan vanwege de regels. Slechts één van de acht demonstranten die aan het begin wordt aangehouden had een zwaard bij zich.
‘Tv Onterecht o ja, dat ken ik wel’, zegt een man met een groot hoofd en basketbal als buik. 'Nee, Tv Onrecht!' zegt de dame die de demonstratie die toch doorgaat streamt op Facebook. Live vanaf de poffertjeskraam is te zien dat het zwart ziet van de mensen. De Darkraver is er ook.
Een vent van een jaar of 50 met een zwart hemdje, een smal zonnebrilletje waardoor het lijkt of hij met een balkje voor zijn ogen loopt, en een hoop tatoeages, of gewoon 1 grote, loopt op een manier waar menig cowboy jaloers op zou zijn.
Een man met een paarse opgeblazen opblaas krokodil op zijn rug loopt langs 9 politiemensen te paard. Doordat verschillende wegen zijn afgezet door de politie is er onrust ontstaan. Ergens roept iemand 'power to de pipo'.
Een meisje tussen wat relschoppers wil bloemen geven aan een ME’er maar die mept haar te zachtjes tegen haar roze beentjes om een iconisch beeld op te leveren.
Later, in een plantsoen daar niet ver vandaan kijkt een witte kat met één blauw en één geel oog me aan. Voor dat een stare down echt kan beginnen, rijdt aan de overkant een Gold Wing motorfiets – een soort auto op 2 wielen – voorbij, met vrij hard een nummer van Guns 'n Roses. “Ooh, everybody needs some tiiiiiime ....on their oooooown.” “Ooh, don't you know you need some tiiiiiime ....all aloooohone? “ Het geluid verdwijnt te langzaam maar gelukkig een nog nietszeggende donkere steeg in.