Jochems en Mauricen Een aantal Jochems en Mauricen drukten fronsend hun gezicht naar achter in hun dikke nek. Smakkende geluiden gepaard met stroef gehinnik als een uiting van hun humor. Een vriend van toen was grappig eigenzinnig in de klas en had soms een snotneus. Hij had bovendien rood haar dus noemden ze hem kneus om stoer te lijken.
Jochems en Mauricen hadden snelle brommers met vies kabaal dwars door alle puistjes heen. Ze droegen glimmende trainingspakken en hadden lange stekels in hun gel. En later vettig haar als duistere gordijntjes langs hun slaap. Ze hadden het over brommeronderdelen zoals spruitstuk en carburateur.
De meeste jongens zweetten toen teveel om andermans gepuber door te hebben. Ze zagen wel de nieuwe vrouwenvormen waar meisjes mee leerden leven. Op schoolavonden met chips en cola werd afstandelijk en houterig gedanst. Beleefdheden als camouflage, maar dichtbij genoeg om voor het eerst een echt meisje te ruiken. Vele Jochems en Mauricen bleven samen zitten snurken aan de jongenskant.