Sterowanie uwagą mediów i przenoszenie jej z jednych tematów na inne można zresztą analizować jako erystykę w skali makro – sztukę wygrywania sporów na poziomie całego dyskursu.
(. . .)
Modelowa, potencjalnie najbardziej skuteczna odpowiedź na trudne i ważne pytanie powinna składać się z trzech elementów:
polemiki z zarzutem – odbicia go lub stępienia jego ostrza (tu jest miejsce na techniki erystyczne – zwykle jest to „uogólnienie” (zob. 2.1), „ retorsio argumenti ” (zob. 2.12) lub inna forma kontrataku);
konkretnej, merytorycznej odpowiedzi na zarzuty lub wątpliwości, zakończonej „mostem”;
przejścia do lansowania własnych poglądów – powtórzenia zaplanowanego przekazu w wersji powiązanej jakoś z tematem pytania.
Kochan, M. (2012). Pojedynek na słowa: Techniki erystyczne w publicznych sporach. Wydawnictwo Znak.