216.

Pagakyat ni Sylv ay nakita naman niya agad ang pinto ng CR na tinutukoy ni Apollo. He was praying and hoping na sana ay walang tao, so he was so relieved when he turned the knob and it opened. But it was short lived cause he saw a person crouching down the shower.

“Sorry sorry! I didn't mean to! Hindi kasi naka lock yung pinto.” he shouted as he immediately went back outside. Well, hindi pa naman siya tuluyang nakakapasok at wala naman siyang nakita, but still.

“Aaaargh!” sigaw ng tao sa loob which made Sylv flinch. Di niya alam kung ano'ng gagawin because that person seems like they're in pain based on the tone of their voice, pero hindi naman din nya sigurado kung ano bang nangyayari. “Argh, fuck!” another shout.

“Hey man!” hindi na niya naiwasan, “Ano'ng nangyayari, okay ka lang?”

No response, just another grunt. Then followed by another one.

“Huy ano ba nangyayari sa'yo dyan?!” aside from being concerned kailangan na din talagang umihi ni Sylv that's why hindi siya makaalis, hindi rin naman niya gustong bumalik sa CR sa baba.

Wala na siyang narinig ulit galing sa loob so kung ano ano nang naisip niya, What if nahimatay na 'to? Or baka naman nakatulog lang? Pero bakit siya sumisigaw ng ganun, ano ba ginagawa neto? Naiihi na talaga ko putek.

Sylv knocked then asked, more softly this time, “Uhh... Matagal ka pa ba?”

Again, no response.

“Papasok na ko ah! Baka ano na nangyari sa'yo dyan.“ then he opened the door again.

True enough pumasok na nga si Sylv at mas malinaw niya na ngayong nakikita ang tao sa loob, kanina kasi ay naninag lang naman niyang may tao. Nakaupo ito sa sahig ng shower at nakayuko, hawak hawak din niya ang binti niya. Lumapit si Sylv to see if he's unconscious. “Gagi, lasing ata.” he whispered to himself but since silang dalawa lang naman ang nandito ay narinig parin siya ng binata, who clearly isn't asleep.

The guy looked up at him and when they both saw each others faces they both said in unison, “Ikaw?!” “Ano'ng ginagawa mo dito?!”

Wow. What a very small world. Sylv thought.

“Ikaw dapat tinatanong ko eh, ano'ng ginagawa mo d'yan?! Bakit naman dito mo pa naisip matulog.”

“Gago. 'Di ako natutulog.” Jeo rolled his eyes, and came back to his position a while ago. ipinatong niya ulit ang ulo sa naka angat na tuhod.

Ano, umiiyak ka lang?

Syempre hindi na sinabi 'yon ni Sylv but he's actually curious, bakit sa tuwing nakikita kita namumula mata mo like you just cried. Hayy..

“Eh ano ngang ginagawa mo? Di ka ba aalis dito? Naiihi na ko.”

“Edi umihi kana.” Jeo said casually which made Sylv sigh in disbelief.

Is he serious? Ano bang trip neto?

Sylv was about to ask him again kung bakit ayaw niya umalis dun when Jeo cried in pain again. “Tangina ano ba nangyari sa'yo?” Nakaupo na din ngayon si Sylv sa tabi ni Jeo.

“Y-yung paa ko... A-a-araaaay!” napasigaw nanaman siya dahil hinawakan ni Sylv yung binti niya.

“Tinatanong kita kanina kung kailangan mo ng tulong, kung ano nang nangyayari sa'yo.. tapos di ka sumasagot.”

“Eh okay lang naman ako.” then Sylv tried to move his ankle which made him wince again, preventing himself to make a sound.

”'Yan 'yung okay lang? Hindi ka nga makatayo diyan.” Sylv just kept on nagging Jeo. Tahimik lang naman sya habang minamasahe ni Sylv yung binti at ankle niya, “You sprained your ankle, ano ba kasi ng ginagawa mo.”

“Hindi ko naman kasi alam na madulas pala dito.”

“Kailangan mo tumayo, hindi pwedeng dito ka lang. Kailangan ng cold compress at hindi pwede ng dito mo ipapahinga 'yan.”

Jeo nodded and Sylv helped him try to stand up.

“A-aagh! Shit. Dahan dahan naman!”

“Oo na. Wag ka kasi malikot.”

“Masakit talaga.. Saglit lang.”

“Kapit ka sakin.”

Naluluha nanaman si Jeo...

“Hey.. ssh.” Sylv wiped his tears then Jeo smiled at him, a smile like the one he gave at 711 before. A smile Sylv can't forget. A pained but grateful smile.

Jeo put his hands on the younger's shoulders while Sylv wrapped his arms on his waist.

“I'm here. I got you.” A promise Sylv intends to keep. May it be because of the sprain or something else, Sylv wants to help him. Hindi niya din alam bakit at paano, but he will.