Belgisch verhaal Lijkt net een plek die ik herken uit een boek dat zich in België afspeelt. Oostende. Althans, ik had bedacht dat het er zo uitzag, zo gaat dat met lezen.

Een reeks grootse witte gebouwen met veel glas weerkaatsen belachelijk subtropisch zonlicht voor de kou van het jaar. Een spermacelvormige vijver kronkelt onnatuurlijk tussen de wijde paden beneden de gebouwen. Er zitten veel eenden en meerkoeten, maar twee aalscholvers hebben de hele oever ondergekakt.

Op één hoog op een driehoekig terras zit een stel met dikke jassen. Er staan grote plantenbakken met palmen en pruimenbomen. Een zonnewijzer, zo’n bol met een pijl erdoor, staat in de schaduw. De twee lezen dikke zwarte thrillers. Een ervan van Stephen King. De man kijkt op. Hij heeft een snor als een rijleraar en zegt me gedag in hoog Haags.

Het Belgische verhaal weet ik niet meer, maar toen ik het las was ik nog nooit in Oostende geweest. Het lijkt er totaal niet op.

twien