Caviagezicht Een gapende vrouw en haar dochter met een immense oranje tas met het gezicht van een cavia erop staan op het perron. Ze kwamen net gehaast aan, maar de trein is vertraagd. De dochter is jong en woest aantrekkelijk. Ze kijkt me twee keer aan. De tijd dat ik dacht twintig jaar jonger te zijn is een jaar of vijf geleden, dus ik denk dat m’n haar weer raar zit of zo. Ze blijkt langs me te kijken naar een slungel met een petje. Hij heeft het gezicht van een cavia.