Normaal in tijden van pandemie.
3.
Stervensdruk was zaterdagmiddag doodnormaal. Ik slalom alle wandelingen vooral langs de boomers en moslims die het beter weten. Even een robbertje dansen bij de Blokker die nog open is.
Mutsen en mondkapjes verbergen soms net zoveel als sommige vrouwen moeten van hun geloof. Dat is een soort verboden in Nederland, geloof ik. Maar dit is geen geloof, geloof ik. Dit mag je niet zelf weten.
In een stille app groep vraagt iemand of we soms iets beters te doen hebben. Het is soms doodsaai als alles zo snel verandert.
Iemand die normaal pas achteraf vooruitdenkt, besluit plastic handschoenen te dragen naar de supermarkt, uit angst voor besmetting via plastic. Even later gaat ze met een groep corona ontkenners een potje poker spelen op gepaste afstand van een aantal flessen wijn.
In Uden huilen chirurgen bij het zien van mensen die elders in Nederland samen vrolijk de wijsheden van Peter R de Vries geloven. Onder het motto ‘je leeft maar een keer’ doen ze net of ze er meer hebben. Nuchter is niet net doen alsof carnaval niet bestaat.
“Je kan wel blijven scrollen en swipen, maar keukens moet je ervaren. Zien. Voelen. Komt dus langs bij de meest inspirerende showroom van Nederland.” Thuis zitten mensen niks te missen. Een soort Lack Of Fear Of Missing Out.
Iemand vertelt op tv dat normaal gesproken alles superbelangrijk is. En vrachtwagenchauffeurs zijn gewoon mensen. En willen naar de wc’s. En joden kunnen ook het virus krijgen. Er zijn mensen besmet in een vluchtelingenkamp. Er is iemand besmet in de gevangenis en moet daar in quarantaine. En er zijn dit jaar voor het eerst meer minderjarigen opgepakt.
Ik ontmoet in het bos twee meisjes die ik ken en op gepaste afstand merk ik dat mensen harder leren praten. Lentekriebels zijn ook besmettelijk.
In de duinen zag ik een ree, een vos en een buizerd van dichtbij. En de ijsvogel weer in het bos.
Everzwijnen in het centrum van Barcelona. Dolfijnen bij Venetië. Tot zo ver nieuws uit het dierenrijk...
Op mijn telefoon gaat een landelijk alarm: Niet het onzekere voor het zekere verwisselen! Hoest'ie nou? Ik nies mijn lach weg. Die kanker corona is zelf nog geen scheldwoord. Maar alles anders is normaal.