Tatoeage van een doorligplek Op een a4tje staat een vermiste kat. Ik herken katten nooit van zulk soort postertjes. Deze heeft een driehoekige vlek aan een kant van zijn snuit. Hij heet Streepje. Op het nat geworden papier is z’n naam deels een vlek geworden, waardoor ik er Vlekje overheen wil schrijven.
Voor een project dat niet doorging bedacht ik zo’n poster met: ‘Vermist, mijn poema Stippeltje’. Een angstaanjagende foto erbij waarop het beest een lief hertje opeet.
Ik maakte ooit een stempel met de tekst ‘verboden te stempelen’ om naast van die grote standaard stickers te zetten met ‘verboden aan te plakken’. Ik bedacht een tatoeage met sierlijke letters, leuk voor op iemands voorhoofd: ‘Nothing is Forever’. De meeste tatoeages lijken van een afstand gewoon een vlek. Dat heeft vast niemand: een tatoeage van een doorligplek.
Ik zou een poster moeten maken met onvoltooide ideetjes, die vervolgens door de regen vlekken worden en zo een ontwerp voor een tatoeage.