Verdrinkend varken Met een kater from hell sta ik afwas uit te ruimen. M’n coördinatie is niet zo goed. Een stenen bakje lazert via het onderste rek en de klep met een doffe klap ondersteboven op grond. In m’n oren stuitert ie nog even door. ‘Gravity ain't down with me’ zeg ik met een smerige stem die verraadt hoeveel en wat voor rotzooi ik gister naar binnen joeg. Ik schrik, ik herken mezelf niet. Alsof ik Johnny Cash wil zijn, maar eigenlijk een verdrinkend varken blijk. ‘Zwaartekracht is niet naar beneden met mij?’ Ik lach mezelf uit. Gelukkig maar. De zwaartekracht is veel te veel vandaag. Verschrikkelijk. Ik ga even kapot naast het bakje liggen. Het bakje bleef heel trouwens.