Komt Nog ballade
Daar zat ik weer thuis, ziekelijk, minnetjes, herstellende van een financieel infarct het stond er slecht voor daar staande bij de schappen in de enorm geweldig markt omdat ik moest maar niet kon kiezen tussen de ingeroosterde of de bitter zoute pinda weer zat ik vast in het druistige rumoer, de chaos van de motorieke agenda er waren in mijn leven prangende zaken aanwezig en dringende afwezig met dat vervaarlijk meanderend gevaar was ik ieder voortwoekerend etmaal bezig ik had echt zoveel liever iets veelbetekenends willen kwakken op mijn weblog, maar dat moet dus nog
Natuurlijk had ik dit betere toetswerk liever meteen gedaan maar de afgelopen weken teisterde het noodlot mijn bestaan geen eenvoudig noodlottig voorval maar een noodlottig setje voor meerdere keren en juist toen ik er aan toe was om de nodige betekenis in mijn werk te integreren moest ik me opeens met alle mogelijk beschikbare middelen verweren tegen tientallen uitgehongerde en daarom levensgevaarlijke Mastur Beren tot aan dat ene moment konden wij, de beren en ik, elkander in dit huis prima gedogen daarom kon ik het amper geloven al zag ik ze daar zo vuurspuwend staan en dat met eigen ogen het had het er dan alle schijn van maar het was dus zeker geen bedrog, in ieder geval, vooralsnog
Ik zou eerder beginnen met het uitwerken van mijn volgende literaire meesterwerk maar struikelde over de eerste druk van mijn nooit eerder uitgegeven verzameld werk en kon niet voorkomen dat ik met m'n voorhoofd de mega deel transporter in druk en daarom dus voor ik echt kon beginnen aan dat met nodige betekenis gevulde stuk werd ik per direct vliegensvlug getransporteerd naar de Zuid Smægmåånse Rimboe en daar stond ik mond om snavel met een schuimbekkende van paringsdriften bezeten e-moe deze liep vastberaden om de daad met iets of iemand te doen op hoge poten naar me toe in paniek rende ik een kant op en kwam terecht in een grote groep e-moes allemaal even bezeten om heet te daten alle belangrijke zaken waarover ik e-pistels wou tiptoetsen was ik meteen vergeten met die inmiddels op hol geslagen kudde boltsige elektronische loopvogels in mijn zog kwam ik aan zinvol toetsen weer niet toe, vooralsnog
Op een zeker punt op een rotsvaste plek in onzekere tijden kwam ik even tot rust alle dreigende grommende levensgevaarlijke onruststokende Synaps Tijgers in slaap gesust geen vreemde mogendheid zou mij daar in het sociaal gehuurde hier en nu kunnen bezetten niks gemeens of wellustigs op aard zou mij het schrijven van een met betekenis gevuld stukje beletten maar net op dat weldadige moment kwam er een de grote vloed opzetten die brak door alle dijken, overstroomde alle kanalen en was te zien op de meeste netten en ik moest noodgedwongen mijn haard ontvluchten op de rug van een Über Pijlstaartrog Krijg je dat ook nog!
Het lijkt er op dat de hele wereld wil voorkomen dat ik mijn stukje vol betekenis schrijf ik heb zo het idee dat ze veel liever willen dat ik 24 7 met hun de hartstochtelijke liefde bedrijf vaker wel dan niet kom ik thuis, ga hangen op de bank, en net voor ik kom bij de zinnen valt er weer zo'n engel uit de lucht helemaal van buiten mijn zinnen omdat ze mij moet beminnen het is niet dat ik daar iets op tegen heb, ik heb juist alle begrip voor zo'n geval ik snap het helemaal, er is op deze plek, op dit tijdstip, in dit licht nou eenmaal geen beter paard op stal maar ik moet een keer betekenis toevoegen aan mijn creatief schrijf en blijf niet te lang plakken werk een daad stellen, laten zien dat ik er voor sta, bankjes in, een spits met timer zetten op mijn kerk ja, ik moet toch ook een keer ergens mijn stempel op zetten, lijkt mij logisch toch?! Hopelijk komt het later nog ...