Vandaag heb ik mijn neef gevraagd mijn belasting aangifte in te vullen, ondanks mijn minimum inkomen preteren ze het om iedere keer een bedrag terug te vragen. Geen idee waarom en dus vraag ik de hulp van familie die voor zijn werk iedere dag dit soort shit te zien krijgt.
Wat me een beetje dwars zit, is niet t geld en de waarde maar wat geld kan, en vooral waarom en hoe dit kan blijven bestaan. Ik heb een paar regels voor geld werken maakt dom. Geld bezit maakt creativiteit minder of stript ons van onze eigen waarden en vermogens (typisch nederlands deze vermenging van begrippen, dezelfde woorden tref je aan in handelsjargon).
Wat doet geld, het splijt dezelfde mensen in 2-en en de mensen er tussen in de half rijk en de half arm in een twee strijd. Arme mensen en hun organisaties willen meer geld en rijke ook. Dat is een beetje lastig want geld heeft een onnattrulijke stroom dat t blijft stromen naar zichzelf. Dus waar t natuurlijk is dat t volle leeg stroomt en t lege dus opvult is het hier dat ergens steeds meer is en elders steeds minder. Vergelijk het met een zee, ver boven eigen nivo, omdijkt. Door wetten, banken, regelingen, overheden, bedrijven, maar ja in feite gewoon door mensen. Geld is tenslotte uit een mensen lijf geboren, was handig voor de handel in iets als t enen waar ze mee ruilden ff niet voorradig was. Dus een i.o.u..
Goed wat is het praktische gevolg van armoede, dat je stress kent ivm met de huur, dat zelfs voor een kleine uitgave tijd nodig is, als ik dit koop dan moet ik dit laten en dat en dat. Dat je waarde achteruit gaat, je gezondheid, je weerstand, je een prooi bent voor woekeraars, sjoemelaars, users, werkloosheid is tijd rijkdom maar die rijkdom kent een grens, de thuisgrens, de omgevings grens, de wijk de kennissen, de winkels, de menu kaart, de dokter. De wijk is in een stad in de oudste flats, slecht onderhouden (geen geld voor over, na een bepaalde grens is een flat steeds meer onderhevig aan waarde vermindering, terwijl de huizen meer onderhoud vragen krijgen ze minder). De hur gaat wel omhoog, de woning is slechter en slechter maar jij met je niet meestijgende inkomen betaald steeds iets meer. Dat is voor de nieuwbouw.
Het is de confrontatie met de overheids instellingen die vinden dat je moet werken, maakt niet uit wat. Ze blijven drukken en het dwangmiddel is geld en bureaucratie. De mensen die het werk doen voor die organisatie hebben het niet naar hun zin, ze vinden het niet leuk, mensen klagen, het zijn de zelfde mensen ze zaten in dezelfde situatie en omdat zij daar zitten hebben ze de pik op jouw in. Zelfs al voelen ze oprecht met je mee, zien ze de absurditeit in, dan nog is het hun taak om jou zo veel mogelijk onder druk te zetten (en mogen ze dat en het is gestimuleerd van bovenaf, bovenaf en bovenste bovenaf, daar zit iets, iets op afstand, het something in the shed). Daar zitten vele lagen tussen zeker 3 of 5 handshakes, dus pas maar op.
Jij dus in onmacht op de stoel van de belaagde het arme slachtoffer van de werkloosheid of van de minimum waarderingswerker. De zieke of zwakke, de afvallige, de schuldige aan armoede, echt had je maar een vak moeten leren, een ander vak, had je maar exact moeten kiezen, knapper moeten zijn, in nederland geboren, niet zwanger moeten worden, voor je zelf op moeten komen, niet machteloos zijn, niet dr uitgewerkt, beter je best moeten doen. Het is allemaal je eigen schuld. Dat je in aanraking kwam met drugs, verkeerde vrienden had of geen, dat je ongelukkig werd, je een been mist.
Dus daar zit je thuis, kijkend naar vacatures waar je eerst nog geen flikker om gaf, nooit wou doen. Nu is papier prikker een blik waard of chemicaliën proever, kippenslachter (iedereen eet kip), alles beter dan thuis, of de straat op als minderwaardig mens. Opgesloten in je eigen beperkingen, die van nee, nee, ik blijf maar thuis deze vakantie, geen zin, ga lekker lezen op t balkon (tv kijken, achter de familie pc, biertje drinken, peukje roken, verdoving en afleiding van alles wat te zien is en wat niet binnen het bereik ligt. dromend van de loterij winst en al het goede wat je zou kunnen doen en kopen van al dat geld. Betaald door iedereen met dezelfde verlangens, zij die loten kopen groeten de winnaar, denk aan ons. UOUs.
Dus de verre landen, blijven ver, boeken lezen kan, schrijven komt niet in je op. Niet je soort mensen. Die ontmoet je niet, is toch een rijkelui's hobby (linkse hobby, zegt Wilders). Net als politicus Geert, zelfs een rechtse. Soliciteren op banen, de afwijzingen stapelen zich op, steeds verder afwijken van het eigenlijke doel. Ingaan op de subtiele stuurmethoden van het werk en overheidsorgaan. Reclame voor het leger, blije gezichten op kantoor, verering van de arbeider, volkse type's op tv, reclame's, advies advertenties op maat gesneden van de aanbieder.
Callcentre, ik had niet gedacht dat ik dit werk zou doen, postbode, ik had niet verwacht dat ik dit zou doen, fabriekswerk. Het wordt gedaan om dat er brood Moet worden verdiend. De kinderen naar school moeten, en alles kost iets, en wat het kost is dat jij ergens op een plek gaat zitten of een plek bedenkt waar je gaat zitten om die kost te verdienen, de plekken zijn schaars, hoe leuker het werk dees te minder kans, hoe beter betaald des te minder kans dat jij het het krijgt.
Daar zijn vrienden voor en jij krijgt te horen als je nou eerst die baan aanneemt dan ben je alvast binnen, en daar blijf je dan 2 jaar 4 jaar 6 jaar. Je ziet stage lopers leuke dingen doen, en jij komt binne neemt plaats achter je buro, en herhaalt iedere dag max. 15 handelingen.
Ik heb 1 regel, die luidt hoe eentoniger het werk, hoe minder uitdaging des te hoger het inkomen. Probleem is als dat zo is heb je mischien weer geen kans omdat dan opeens eentonig werk status krijgt en de mensen die dat aantrekt zijn dezelfde die nu in de hoge beroepsklassen van nu zitten. Inclusief reutemeteut om diezelfde baan meer status te verlenen, opleidings bollocks, extra scholing, rituelen.
De conclusie is de shit is the same zolang geld de bepalende factor is voor kans en mogelijkheid, voor ontwikkeling en uitdaging. De shit kan dus alleen beter worden als t duidelijk is dat gelijkheid alleen ontstaat door de nieuwe aanbeden religie die van het geloof (iets anders is het niet) in geld om te zetten in good old love of life. Geloof niet zozeer maar zien dat ieder mens dezelfde mogelijkheden toekomen, evenveel plezier en ontdekkingen, zo min mogelijk pijn, ongelijkheid, tevredenheid.
In deze wereld waar meer ruimte meer stilte betere gezondheid boeiender opleiding een blessing is voor de weinigen die de beste dingen vasthouden afschermen in collecties in scholen met onzinnige toelatingseisen in regels die je nooit kunt leren, in kostuums en gebaren waar ieder die men als erkend niet bezitter, als buitenstaander (95%) is buitenstaander. Waar geen recht op is zonder goede reden. D...
ff bij komen .. ik lul mezelf zo vast. In soort van ik vind t niet eerlijk taal, iets van zij zijn groot en ikke klein, sorry dat is niet de opzet..
break.. morgen neeh maandag verder
tijd voor een korte blik op mijn telefoon.
en bed om in te zweten.. zo klam en warm, wie weet wind ik me nog op. Heb ik wel zin in. Denk ik. Maar ja, denken alleen is niet voldoende. ..
zoals ergens een radio slogan klonk “Daar moet je wel wat voor doen ..doen.. doen¨.
Alweer. (geen zin in een spellingscheck , soyrry..)
Goodevenin'