(Voorheen) van Voorbijgaande Aard

Buurtpreventie (preventie)

Meneer wakker worden! Wij van whatsapp buurt preventie pro hebben een indringer ontdekt in uw huis. Wij wilden u even op de hoogte brengen. We hebben u hele huis doorzocht terwijl u sliep maar niemand ontdekt. Dat vonden wij erg raar want zodra wij binnen kwamen gaf het alarm aan dat er iemand zou moeten zijn. We zijn zo stil mogelijk geweest tijdens onze zoektocht maar waarschijnlijk is de indringer ontkomen. U kunt nu weer gerust in slaap vallen. Wij vonden dat we u op de hoogte moesten brengen over deze mogelijke inbraak. We zullen vanaf nu u huis extra in de gaten houden. Vaak komen indringers later terug op dezelfde plek.

....

Meneer wakker worden!! We weten niet wat er aan de hand is we dachten dat we beweging zagen in uw huis en zodra we de deur open deden gaf de app inderdaad aan dat er iemand aanwezig was in uw woning, alweer. Weer konden we niemand vinden maar de app terwijl de app de exacte locatie van de indringer aangaf en waar wij waren was de indringer maar we zagen hem niet. We hebben u huis inmiddels voorzien van boobytraps. Wees voorzichtig als u morgen opstaat. Op dit papiertje staan de plekken waar de boobytraps liggen en op de achterkant staat welk type trap het is. Welterusten maar weer. U bent veilig met ons in de buurt. Wij van whatsapp buurt preventie pro zorgen voor u.

....

Zo, heb ik even lekker geslapen. Waarom ligt hier nou een briefje, wat is dit voor gekriebel. Heb ik weer liggen slaap schrijven. O man, ik moet ontzettend nodig. Het is de hoogste tijd om op te staan. Waarom staat die deur sop een kier en wat ligt daar voor draad. Aah Shit! Wat is dit?! Is dit traangas! Au verdomme, allejeezus. Wat zit er nou in mijn nek, dit is een verdovingspijltje. Ik voel helemaal niks meer behalve de pijn in mijn keel, tranende en prikkende ogen. Help mij, wat is hier in Godsnaam aan de hand. Ik ben verlamd vanaf mijn nek, mijn ogen, mijn ogen. Water. O man, nu pis ik ook nog in mijn pyjama broek. Wie doet nou zoiets? Gaat er nou een alarm af, ik heb nooit een alarm geïnstalleerd.

....

Buurman wat ligt u er raar bij, heeft u ons briefje niet gevonden? U had indringers, we hebben u nog wakker gemaakt. De indringer is er weer, u moet hem gezien hebben. Kunt u niet rechtop gaan zitten? Heeft die indringer dit gedaan. Ik bel meteen de politie. Gisteren hetzelfde met de buurvrouw, en eergisteren de overbuurman, het is schering en inslag. Gelukkig hebben we nu whatsapp buurtpreventie pro. We zien niks meer over het hoofd. Het gevaar loert overal, buurman. Huilt u nu? Heeft de indringer ook nog over u heen geplast. Vreselijk. Alweer, alweer, wat een perverse rotzak. Ik laat u hier even liggen. Bij de over over buren gaat het nieuwe alarm ook af. Dit was vorige week nog zo'n rustige buurt. Blijf rustig het slaapmiddel is over enkele uren uitgewerkt. Ik til u op en leg u bed dan kunt u een uurtje bijkomen gaat u maar even slapen. Ik probeer de indringer te vinden, hij moet hier zijn, precies hier. De stip wijst exact deze plek aan. Ik loop even naar beneden, en de boef ook! Kijk nou man, dit kan toch niet! Het komt goed buurman, we zitten er bovenop. Niet huilen meneer, zo erg is het niet. U moet echt nog even slapen. Welterusten meneer (Voorheen) van Voorbijgaande Aard. Wij van de buurtwacht waken over u, u bent in goede handen.

Het gras in Camp Nou bij Barcelona vs. Eibar

Daar zijn ze weer die duizenden herriemakers, wij zijn met meer en toch heel stil. Toch mooi dat ze ons zo vaak bezoeken, ik ken sprietjes die in kleinere stadions moeten opgroeien. Ik vraag me af wat ze hier komen doen. Zou nergens groener gras zijn op een mooiere plek in de vrije natuur. Wat, wat is er nou, ze klappen en juichen als gekken. Alles ontgaat mij. Ik ga even een stil poosje groeien. Het is gelukkig zonnig en warm ik voel mij een stuk energieker dan een paar weken geleden. ... Aaah wat was dat! Allemachtig, alles ligt overhoop. Proberen die mannen dit stadion om te ploegen op zaterdagmiddag. Dat was weer zo'n been die in onze grond boort. Waarom toch?! We doen ons uiterste best om er zo goed en fris mogelijk uit te zien. Maar op respect van deze wild rennende horde met harde punten onder de poten hoeven we duidelijk niet te rekenen. Zelfs grazend vee gaat niet zo onzorgvuldig met ons om, tenminste niet voor ze ons levend en wel opvreten. Gaat het? Je ligt daar vreselijk ongelukkig op die uitstekende plag. Heb je dorst? We krijgen straks een slokje water tijdens die rustige periode. Wat is dat toch voor gefluit. Het is wel erg deze keer. Zou de gezondheidszorg morgen weer langskomen. Die ploegende benen hebben mij namelijk net op een vervelende manier geknakt. Weer dat gejuich! Ze klappen wel altijd voor het gras aan de uiteinden van het veld. Vind jij ook niet? Gaat het echt wel, je hangt een beetje te slap. Die ploegende meute aan de smalle buitenkanten is erg aggresief en meedogenloos voor ons, het beste gras op aarde. ... Ah, rust. Voorzichtig mensschappen niet zo ruw. Ik wil op deze aardige voorjaarsdag niet kapot worden getrapt. Mijn levenssappen zijn juist weer begonnen met stromen, ik stond fier rechtop. Ik snap wel dat die mensen zo enthousiast zijn. Ik en het hele grasveld waren voor dit gedoe in topvorm. Voor mijn gevoel konden we alles aan, vijf maanden droogte, ploegenscharen, scheppen, dollers, de zondvloed, kudde grote grazers en zelfs dit wekelijkse gedraaf op stalen noppen van een groep rennende dwazen. ... Gaan we weer. Sterkte gestaag groeiende makkers, op hoop van zegen. Straks weer een aantal dagen bijkomen en aansterken want dat hebben we wel nodig.

De schulpenmaker

Heeft u een betere schulp nodig een mooiere, snellere of gewoon een nieuw model? Ik maak hier in mijn schitterende studio annex luchtkasteel allerhande schulpen voor alles wat valt te vrezen. Schulpen om je te verstoppen voor schoonmoeders, eigenaardige seksuele driften, politieke nietszeggende woorden om hun misdaden te verbergen, de wereld van geweld en ziekte en de liefde en de dood.

Deze advertentie kwam ik tegen in een twee jaar oud huis aan huis blad uit een regio ver van de mijne. Het blad zat om een LP geleverd door een aardig mens die spullen te koop aanbood via een mooie maar licht verslavende website voor muziek fans en of handelaren. Ik heb zelf als verzamelaar van alles wat een mens kan verzamelen al de nodige schulpen in huis. Niet alleen verkregen uit verzamelwoede, haat en nijd maar vooral de eersten heb ik goed gebruikt. Jammer genoeg raak je schulpen na aanschaf niet meer kwijt. Ze zijn te gebruiker specifiek en erg persoonlijk.

Ik besloot werk te maken van deze advertentie. Ik ken schulpen en leveranciers maar dit was de eerste keer dat ik iemand ging ontmoeten die ze maakt. Mijn nieuwsgierigheid won het ruimschoots van mijn gebrek aan tijd en vooral geld. Het beschreven gebied lag ver van de bewoonde wereld en zeker van het openbaar transport. Ik moest dus met de fossiel verslindende wagen en er één huren met een volle tank. Mijn rijbewijs is een goed geheim want niet aanwezig maar voor die ene keer, voor de huur moest ik er eentje lenen uit de oude doos, vergeten bewijzen achter gebleven in vergeven boeken. Ik was even bang dat ze moeilijk zouden doen, ik ben namelijk geen zwarte vrouw maar een blanke man, maar nee, geen enkel probleem. De 30 jaar oude diesel wagen zonder gordels, airbags en deugdelijke rem mocht ik zomaar huren voor 500 € per uur. Dat was een goeie zaak.

Na vele omzwervingen door een donker bos met glooiende wegen zonder deugdelijke richting aanwijzende borden kwam ik na 10 uur rijden aan voor de poort van de schulpenmaker. Ik had ondertussen mijn hele voedselpakket van chocolade, chips, snoep en frisdrank al opgegeten en was dus een beetje hyper en heel erg hongerig. Ik drukte herhaaldelijk en snel op de bel bij de poort. Na 15 minuten klonk er een stem uit de speaker.

Hallo vreemdeling, ik heet u welkom. Wacht even ik trek nu aan een hendel dan gaat over een poosje de deur van de poort open. Komt u verder mijn nieuwsgierigheid is te groot om u aan de poort te weigeren. Rij de laan maar door, u komt vanzelf aan bij het huis. Het is enorm groot maar het is geen huis maar mijn eigen gigantische schulp. Net groot genoeg om mij en mijn levenswerk te verbergen. Ik laat u graag de binnenkant en de achtertuin zien. Door het hek dan alsmaar rechtdoor tot aan de ophaalbrug bij de gracht bij de voordeur ik wacht daar op u. U bent met de auto. Ah, een rijdende schulp? Zodra ik u zie aankomen loop ik naar de deur en laat de ophaalbrug naar de voordeur zakken. Tot over 10 à 30 minuten.

Hij verbreekt abrupt de verbinding. Ik rij door de poort dan over de hele lange wilgen, populieren, dennen kastanje iepen elzen beuken laan en na 25 minuten zie ik de reusachtige, statige schulp. Het ziet er uit als een hele grote versie van een uit zijn rijtje losgeraakte woning. Opgeblazen buiten iedere zinnige proportie. De schulpenmaker stond te wachten bij de voordeur in badjas met sloffen in hazen model, de badjas was van Onderzeeman (handelsmerk) of zo. Hij sprak vloeiend en accentloos a.b.N. Hij was in alles gemiddeld, in lengte, gewicht, uiterlijk het was alsof je met de aller gemiddelde inwoner van ons land sprak. Ik vergat steeds dat hij er was ook al liep hij naast mij en praatte aan een stuk door. Zelfs zijn stem klonk onbepaald en onopgemerkt. Hij was van alles net niet of juist wel, beetje erg afwezig.

In die stem zei hij 'Laat mij u rondleiden door de studio in mijn hele riante en o zo luchtige woning. Zou u zo vriendelijk willen zijn om u om te kleden dat is nou eenmaal mijn voorwaarde voor een rondleiding. U kunt de schoenen daar achter te laten en verder te lopen op deze zachte sloffen in schildpad model, de kleren kunnen in de kast en daar hangt u zijden gesponsorde badjas gekregen van een werknemer van Wiebra?! (handelsmerk).

Hij ratelde voort. 'Laten we beginnen bij mijn meest recente werk daarvoor moeten wij naar de kelders dat is vier trappen naar beneden langs de wijnkelders en kaas schuur. Ik moet ook net doen of ik de kost verdien en kaas en wijn is in deze regio handel en het voorkomt nare vragen vanuit de samenleving. Hier door deze deur dan links dan rechts, door het schelpengordijn. We zijn er, hier staan mijn nieuwste modellen. Ik leg de hand aan dubbele schulpen voor angst voor nee en ja. Wilt u ja doen maar u durft niet dan kunt u in de krappe kamer links schuilen of nee en dat durft u, kruip rechts in deze extra ruime rechter schulpruimte. Ik houw deze uit steen maak ze af met plastic en lever ze zomaar aan in papier, ze komen altijd wel ergens terecht. Ze zijn trouwens uitermate duurzaam sterker nog u komt er nooit van af, zo duurzaam zijn ze.'

En hij sprak voort. Hij beantwoord en passant al mijn vragen zonder dat ik ze stelde, 'Ik geef garantie tegen lekken of ander euvel maar het is eigenlijk helemaal niet nodig. Niemand is ooit komen klagen. Geld terug zit er toch niet in, ik geef immers alles weg. In deze branche van de levenskunst gaat het niet om geld maar om veiligheid en angst. U vrees is ons vaste inkomen. Heeft u eenmaal een schulp dan zijn wij er zeker van dat u ze zult blijven gebruiken. Wij zijn zeker van u klanten trouw want onze producten inclusief angst is een blijvertje. O kijk, hier staan een paar gemaakt van goud en parel neem ze gerust alle twee het kost niks behalve uw ziel. Zoals u ziet zijn ze veel kleiner dan die anderen maar ze werken net zo goed. Ik moet u waarschuwen, het is gratis maar zeker niet goedkoop.'

Ik liep gedwee achter hem aan door zijn overdreven grote eengezinswoning terwijl hij door en door lulde, 'Ik heb hier een garage vol met mobiele schulpen in vorm van auto's, fietsen, campers en buiten in de gracht liggen alle boten. Dit zijn al jaren de beste modellen in deze niche. Het zijn geen echte voertuigen maar ze komen na een poosje als een laagje over het oorspronkelijk product heen. U kunt er op drukken en dan merkt u dat dit heel licht, flexibel materiaal is. Het werkt ongeveer zo bezitters van zo'n aangeschafte machine komen in de loop der dagen of maanden dingen tegen die het leven minder maken, die dingen die ze juist wouden bestrijden door aanschaf van hun mobiele apparaat. Ze brengen meer en meer tijd door samen met hun vehikel en op een gegeven moment hebben ze behoeft om het object te voorzien van zo'n laagje. Hun tijd in het rijdende of varende voertuig is dan vrij van ware zorgen en hun angst gaat in de beschermende laag zitten en komt via via terecht op mijn beangstigende rekening.'

We kwamen in een kamer in de vorm van een luchtbel, na een kamer in de vorm van een scheepshoorn en aan dat alles kwam maar geen eind. Dit huis moest groter zijn dan een stad, de schulpenaar ging door met praten in zijn neutrale voorleesstem het was net alsof hij het nieuws oplas. 'Schulpen zaken zijn behoorlijk divers. Mensen kunnen nou eenmaal overal bang voor worden. Voor andere mensen, tijd, honden, spinnen, kinderen, bejaarden, ziekten nou ja u kent het wel. U bent tenslotte zo'n exemplaar. Zoveel angsten zoveel schulpen en vormen, kleuren. Soms is het ook een ander mens dat werkt net zo als bij een voertuig, soms is het in de vorm van gedrag of bezigheid, werk, een handeling als schuilruimte. Ik heb alles al eens gemaakt.'

Nu stonden we weer in de hal of een duplicaat van de hal het zou kunnen dat de details net iets anders waren dan bij de entree in het van zijn rij ontdane rijtjes huis 'U zei dat u een advertentie had gelezen in een blad die heb ik er niet in gezet, ik heb geen advertentie nodig. Mijn afzetmarkt en ik vinden elkaar zo wel. Die advertentie is de schulp geweest van een ander mens hij heeft zich willen verstoppen in deze daad, mijn leven willen tentoonstellen en veroordelen. Dat heeft natuurlijk anders uitgepakt, ten eerste niemand las het ding behalve u en ten tweede niemand kan het wat schelen. Ze willen helemaal niet dat wij bekend worden, we zijn hartstikke nuttig voor hun leven en welzijn, we zijn een redmiddel. Weliswaar een redmiddel met een geniepige bron van inkomsten, de schulp is een zelf voedende drug, het blijft nieuwe angsten aanmaken en daar is geen ontkomen aan.

Nou, we zijn er weer. Dit is alles meer huis kan ik u vandaag niet laten zien de rest was even niet toegankelijk, dat is nou eenmaal zo met dit huis, het is werk in progressie zo'n schulp. Ik hoop dat ik u niet heb teleurgesteld. Hij deed de deur open ik stapte naar buiten en hij sloeg de deur met een harde klap dicht en liet me zo achter zonder groet of hand, dit was het eerste duidelijke teken van iemand die niet gewend is aan bezoek en kleine sociale dingetjes niet meer weet zoals netjes afscheid nemen van een gast die waar je net 3 uur lang mee door je schulp liep om die en de schulpen van anderen te laten zien.

Ik gaf mezelf maar een hand en zei bedankt voor mijn bezoek, leuk dat ik er was en dat ik helemaal vanuit elders was gekomen. Ik gaf mij een schouderklopje en vertrok naar de oude diesel lekkende wagen en reed in 2 uur terug naar de verhuurder. Die keek ik een beetje teleurgesteld dat ik het er levend van af had gebracht en zelfs met de wagen terug kwam. Ik had ook voor drie dagen vooruit betaald en hij moest nu 2 dagen terug betalen. Gewoon een pijnlijk proces voor mensen die vooral geld binnen krijgen als ze dan een keer handje contantje terug moeten betalen wat een klant toekomt. Ik dacht na over de kunst van het schulpen maken en over mijn schulpen, ik had nu twee nieuwe van de maker, die kleintjes van parel en goud en wist niet waar ik me daar in kon verschuilen ze leken niet toegankelijk ik denk dat ik ze aan een ander moet geven voor ze werken, anders zou ik het niet weten.

Einde

Dit was het dan voor in ieder geval de ochtend en middag. Ik wil niet meer hele dagen voor mijn grote en kleine beeldschermen zitten, mea culpa. Het weer is klote en een scherm op alweer zo'n dag is heel uitnodigend op dit soort dagen maar toch, nu even niet

Tijd voor een fakenieuwsbrief. Het genre is minder populair dan het was. Jammer er is zoveel fake nieuws mogelijk. Het is een bron van waarheidsgetrouw vermaak net voor de scheiding van waar en die andere. Neem nou dit bericht.

Plof kippen kraken geldautomaat met zichzelf.

10 Kippen hebben in een supermarkt een automaat laten ontploffen. 1 van de kippen vloog in de kaart invoer unit, een andere in de geld verdeler. Onder druk knalden zij in de automaat uitelkaar. De automaat kraakte open onder het geweld en de overige kippen kropen daarna uiterst traag de winkel uit met een winkelwagen vol papier geld. Één kip lag bovenop het geld ten eerste om een gouden ei te leggen en ten tweede om te voorkomen dat het geld weg zou waaien in alweer een herfst storm. De plofkippen zijn gevlucht in de pausmobiel onlangs gestolen uit een garage in het Vaticaan. De wagen is later terug gevonden gevuld met veren, windeieren en bloemen voor de paus. Dan heeft hij iets om dank te zeggen. Binnenkort zal het programma Ontsporing Gezocht aandacht besteden aan de slippartij van deze koddige automobiel vol kippen met geld.

Meer nieuws uit de wereld.

Morgen is een totale media vrije dag overal op de wereld nergens is tv, radio, krant, tijdschrift, cdspelers e.d. en internet te zien of te horen. Dit om te zien of de mens in staat is te leven zonder media in en output. Geen reclame, praters in een studio, voetbal wel maar zonder beeld en zonder kleding, aangezien kleding in die branche een media vorm is. Telefoons mogen mee maar er is geen wifi noch signaal van providers. U kunt er dus niks mee behalve foto's nemen van blote voetballers in kou en regen. Hopelijk kent u uw eigen team goed genoeg om te weten wie wie is. De samenvatting komt nooit op tv, de score leest u pas later terug. Geen lied zal klinken in de supermarkten, de kroegen hebben alleen stilte te bieden en merkloos spul in de tap. Op geen enkele manier mag men reclame uiten behalve in een gesprek. Thuis blijven zich zelf verkopende boeken gesloten, op tv is een ander zwart gat te zien, internet doet dus niks, zoeken kan niet, surfen ook niet. Radio zwijgt, muziek thuis alleen zonder bandnaam en uiterst zacht, niks bekends van radio en tv alleen onherkenbaar spul, kranten alleen in privacy vriendelijke oudere edities van gisteren want vandaag is er geen gedrukt, iedere krant moeten onherkenbaar zijn, geen titel, foto's, namen, herkenbare plaatsen zit allemaal achter een zwarte balk of moet eruit geknipt. Kortom u bent voor vermaak aangewezen op u naamloze zelf en of aanwezige naamloze anderen, u bent u eigen media, u met uw niet geprikkelde zinnen. Uw hoofd die zonder vaste structuren iets moet maken van deze waarschijnlijk erg lange dag.

Ander nieuws

Het geld is op. Helaas niemand heeft nog een cent te makken. Het is overal op alle rekeningen opgelost. Niks zit meer in de kluis van geen bank of persoon. Alles van waarde is nu geen geld meer waard maar iets anders. Dure dingen zijn dat niet meer, onbetaalbare atleten spelen voor iets anders en spelen anders niet. Niemand kan aflossen, kopen of huren. Winst is onmogelijk. Supermarkten zijn alleen maar super. Rijke en arme mensen bestaan niet meer. Eten kan niet meer worden verkocht en toch is er eten. Bezit bestaat niet meer omdat bezit uitgaat van waarde uitgedrukt in geld. Nodig is het trouwens niet omdat bezit alleen ten doel had om daar aan te verdienen. Koeien melken voor duizenden anderen is niet rendabel, koeien slachten helpt niet. Waarom zou je nu mens en koe evenveel waard zijn. Het heeft voor bakkers, slagers, bouwers, straat beklinkers en dokters geen nut meer om hun werk te doen omdat ze er niks aan verdienen. De waarde moet nu in het werk en de wil zitten.

Ander nieuw nieuws

Bij uiterst geheim onderzoek is gebleken dat iedereen iedere dag doping gebruikt om te presteren. Mensen gebruiken te veel suiker producten, koffie, water met extras, snoep, stimulerende middelen zoals online films en series, geheime berichten om werk makkelijker te maken. Ze spelen op alle manieren iedere dag vals voor beter resultaat. Sjoemelen, drukken hun snor, liegen, doen alsof, smokkelen tijd, vervalsen resultaten, overdrijven hun belang, misbruiken emoties en charmes, manipuleren. Ze nemen te lang pauze, krijgen te weinig geld om ze te motiveren harder te werken, eten te veel of slecht, lezen demotiverende berichten of juist valse maar motiverende, schrijven fake nieuws, maken iets van niets zonder dat het dat is. Ze doen alles om vrolijker aan het werk te gaan van drank, drugs, seks en rock n roll tot kerk, studie van voor t werk onbelangrijke zaken, kopen honden om ze uit te kunnen laten, rennen, vliegen, gaan uit en allemaal om hun stemming op te krikken om beter voor de dag te komen, om er beter uit te zien. Ze slikken verboden middelen. Drinken ze ook. Het is vreselijk gesteld met onze moraal. We doen echt alles om gelukkig te zijn, worden of lijken.

En als laatste

Gebleken is dat vergeten goed is voor iedereen die wordt vergeten en niet voor degene die het doet. Dit is een verdomd opvallende uitkomst van dit kleine onopvallende onderzoek. Het stond op pagina weetikveel van een veel gelezen krant maar iedereen las hier overheen. Mensen die worden vergeten kunnen zich alles veroorloven, leven vrijer en zijn gelukkiger dan personen die altijd alles en iedereen vergeten omdat ze zo druk zijn met onthouden van mensen en hun dingen die ze niet kunnen en mogen vergeten. Ze lopen iedere dag met hun blik op een doel en verder zien ze niks. De in alle haast vergeten personen kunnen hun voormalig bekenden met open blik zien stuntelen en daar best blij van worden. De onderzoek noemt dit effect lemmeren. Het vergeten deel kan zien hoe de massa op volle snelheid naar de afgrond de zee in holt en dit doen ze met open ogen maar ze denken dat dit moet. Ze verbranden bruggen, maken elkaar onderweg al met veel misbaar af en hollen weer door, ze betalen geld om bij de afgrond te komen, bouwen allerhande wegen om daar sneller te komen, vergeten elkaar al rennende maar anderen trekken ze weer mee, ze maken films en schrijven boeken over de afgrond, ze geloven opeens in een leven na de afgrond, ze gooien hun beste vrienden over de rand, ze werken er voor. Volgens de vergeten mensen is het een spectaculair en verbijsterend gezicht. Het is een ongelooflijk schouwspel voor de niet erkende happy few.

Welterusten ;

Wij samen in het nationaal museum.

We lopen zij aan zij door het nationaal museum. Lopen is overdreven zo snel gaat het niet zelfs van slenteren kunnen we niet spreken. We kruipen voort langs de schilderijen. Voorbij vele meesters en hun schilderwerken uit eigen school. Ik zei tegen haar dat ik iets mis in het begin van de middag niet, nu wel. Zij mist het ook maar wat Het is weten we niet. Voor een ander schilderij gaan we op een bankje zitten. Mijn stemming is bedroevend maar ik ben vooral moe. Ik zeg tegen haar dat we hier niks anders doen als thuis voor de beeldbuis namelijk kijken naar andermans beelden. Ze geeft me gelijk. Daarna trekt ze haar moeilijke denk gezicht. Dat klaart in één keer op. Het idee bestaat uit twee delen ten eerste ik ga actief bijdragen aan dit schilderij en ten tweede zij kijkt hoe het publiek gaat reageren op mijn aanwezigheid in dit schilderij.

Ik loop naar het schilderij ga er zo dicht mogelijk bij staan en op een moment alleen spring ik in de afbeelding. Ik zwaai even naar mijn vriendin. Zij steekt haar duim op en begint met videos, foto's en geluidsopnamen maken. Onze afspraak is dat ik anderhalf uur in dit schilderij zit daarna gaat zij een uur in een abstract schilderij.

Ik worstel mij tussen de beeltenissen. Duw een paar aan de kant en sta dan 15 minuten stil op één plek en kijk naar een operatie. Ik neem een selfie pose aan. Ik kan niet veel anders zien dan het schilderij. De bezoekers zijn zomaar uit beeld verdwenen maar ik voel haar aanwezigheid nog. Ik kijk naar een gore operatie van een crimineel. Iedere 15 minuten neem ik een andere pose aan nu maak ik zogenaamd een foto met mijn mobiel van de operatie. Later hou ik twee vingers boven het hoofd van een geschilderde en ik ga een keer naast de chirurg staan wijzen zo van je mist een stukje. De laatste pose die ik inneem is van iemand die hinderlijk in het beeld van de schilder staat. Ik kijk ongeduldig op mijn horloge de geschilderden staan altijd precies zo alleen ik niet. Ik krijg een tekst bericht dat ik onmiddellijk uit het schilderij moet het loopt uit de hand.

Ik kruip er uit kom terecht in een enorme drukte ondanks dat val ik niet op. De tijd is te kort mij te zien gaan en komen van schilderij naar tentoonstellingsruimte. In een wenk ben ik terug. Zij wacht mij op geeft me met een verrukt gezicht een warme opgewonden omhelsing. Dit was geweldig. Kom kijken en luisteren naar de bezoekers en de staf.

'Mam, er staat iemand zoals ons in dat schilderij met een telefoon' 'Nee nat..eh ja die staat er inderdaad. Wat is dit. Die man hoort daar niet. Meestal staat hij er niet.' ze loopt weg sleept haar kind mee en stapt op een bewaker af. Die man loopt mee. Kijkt verschrikt op en roept iemand op van collectiebeheer. Deze zaal is te groot en belangrijk om op slot te gooien. Het is een drukte van belang zie ik op de videobeelden mensen praten door elkaar in tientallen talen. Aziaten stormen groepsgewijs binnen nemen foto's en bestormen een ander schilderij. Een arabier, een amerikaan, chinees en een rus maken gebruik van de aanwezigheid van collectiebeheer om te vragen hoeveel dit schilderij moet kosten. De man die jou op dat moment ziet staan wijzen naar iets bij de open wond in het dooie lijf van de boef. De geluidsopnamen zijn flarden omdat er zoveel geluid is.

.... is dit een vervalsing, ja toch... this is bullshit.. its not for sale No sir this is a national treasure even with intruder.. de toiletten zijn daar die gang door rechts en dan links... ik zie niks juf die man staat in beeld van de operatie.. we weten t niet, hij komt uit het niets.. nu staat hij met zijn rug voor de schilder.. godverdegodver dit kan zo niet..eh hij is weg.. nee weg, zoals ie kwam opeens.. its still not fore sale you stupid fool... ja zeker wij dachten laten we eens wat anders doen. We zullen alles toelichten tijdens de pers conferentie... nee t was een goed overwogen plan.. de wc is door de gang, rechts, links.. we zien geen man met mobiele telefoon, is ie weg? Ach te laat. .. heb je een foto? Mmmm. Ziet er goed uit. ... Rechts dan links.. what you see here is a painting from the ..

We drinken onze warme chocomel op en lopen energiek naar de kleine zaal met moderne hedendaagse kunst. Zij duikt het eerste de beste abstracte schilderij in. Ik film en neem geluid op. We hadden vooraf bepaalde verwachtingen geuit en krijgen gelijk. Niemand kijkt op noch om door haar aanwezigheid tussen de kleurige drie en vierhoeken, de wazige kleur schakeringen het is niet opvallend het maakt niet uit wat ze doet. Ik vraag haar of ze naakt wil poseren in de bovenhoek naast de donkere lijn in het vaal gele deel zij doet dat. De mensen zien het maar zien het ook niet. Ik neem een paar foto's van haar waarschijnlijk moet ik ze na afloop wissen dus ik mail ze meteen naar mij. Ik vraag mij af of ze mij kan zien en stuur t bericht naar haar. Nee ik zie alleen de kleuren lagen en figuren en een schaduw als er mensen voor het schilderij staan. Na een uur stoppen we. Ze stapt uit het abstracte terwijl er net iemand staat te kijken. Sorry zegt ze even pauze. De kijker heeft alle begrip, het is vast lastig om zo modern te zijn.

We lopen uit het nationaal museum zoeken een park op en een bankje kijken naar het grote verschil tussen onze beide exposities in de nationale kunstwerken. Ik laat haar de naakt foto's zien in het abstracte werk ze vindt ze mooi en dat is terecht. Ik hoef ze niet te verwijderen sterker nog ze wil er één laten inlijsten en nog één van mij in het klassieke tafereel terwijl de zaal vol staat met drukke mensen volop in beweging. Terwijl in haar zaal niemand een suppoost riep, geen horden naar binnen stroomden, geen duidelijke reactie op haar precies zoals we hadden gedacht.

Een museum is op deze manier stukken leuker. Het is jammer dat het zo veel kost want hierdoor kunnen wij zo zelden actief bijdragen aan ons nationaal cultureel erfgoed. We nemen de trein terug en nemen elkaar in de kleine wc van de wagon. Zo'n opwindende dag moet tenslotte goed worden afgesloten. Ik kom klaar na 20 minuten op station A Oost zij pas op B Buiten. Eind goed, al goed.

Van uitstel komt afstel.

Hij keek naar zijn administratie, het was een enorme berg. Het was drie maanden geleden al een flinke heuvel. Hij zag heel erg op tegen deze hele hoge berg met daarin zo ontzettend veel tijd. Hij verstopte de berg achter andere heuvels in een krap kastje. Hij liep van de plek des onheils naar de tv en die deed hij aan. Daarna zapte hij anderhalf uur langs alle kanalen. Hij keek van iets naar niets zag mannen dribbelen met de bal aan de voet. Ze speelden over en schoten op. Hij zat en zag maar zij overwonnen, die anderen dan weer niet. Zijn lijf stelde zich in op steeds meer van dit gezit op de luie stoel. Uren staren naar beweging binnen een zeer beperkt gebied.

Hij begon het uitstel opnieuw te waarderen. Uitstellen lag hem goed. Hij was hiervoor gemaakt en voor uitstel bezigheden, internetten, boekjes lezen, drinken voor de tv, snacken voor de tv. De tv. Hij was een kei in het negeren van alle opdringerige zaken en hun werknemers en gevers. Hij wou net zappen naar een ander bewegend kanaal toen er geluid klonk in het kastje met de berg gemaakt van adminstratie en dus van papier.

Dat was een dubbel probleem niet alleen dat vreemde geluid maar het kwam ook nog uit dat ene verdomde kastje. Hij had liever dat het geluid ergens anders vandaan kwam. Hij tuurde naar het kastje en probeerde de geluidsovertreder weg te denken. Hij keek net heel intens toen het kastdeurtje open ging. Hij schrok zich wezenloos. Uit het kastje kwam een klein beestje. Het zag er roze uit en was niet groter dan een chocolade paasei. Het bleef voor het kastje staan en deed verder niks.

De man besloot voor onbepaalde tijd niet naar het wezen om te kijken. Dat was heel lastig vooral omdat het leek dat het groeide. Na een uur leek het een paasei groter. Hij nam een ander besluit, hij ging naar bed. Dat wezen moest vannacht zijn biezen maar pakken hier kreeg hij niets, geen aandacht, eten, drinken en afleiding. De televisie uit, spullen op het aanrecht, alle stekkers uit hun stopcontacten, licht uit en naar bed. Hier deed hij vrij lang over en toen hij eindelijk de lichten uit deed was het wezen voor de kast dubbel zo groot als een uur geleden. Snel liep de man naar boven, kleedde zich om in zijn Adam pyjama ging op bed liggen en deed geen oog dicht.

Hij woelde en draaide. Dacht overal aan maar vooral aan de berg werk en het wezen voor de kast met dat werk. Hij moest nu twee keer zoveel moeite doen om zoveel mogelijk nu nog niet te doen. Na die nacht van draaien en keren viel hij 's ochtends gelukkig wel in slaap. Hij had tenslotte vakantie, al een jaar, hij schoof de eerste werkdag na de vakantie iedere ochtend voor zich uit. Gelukkig werd hij niet gemist waarschijnlijk omdat hij altijd alleen na herhaaldelijk aandringen deed wat hij moest doen. Hij werd betaald om mensen te motiveren. Hij motiveerde op deze manier dat andere mensen zijn werk deden of dat mensen zich zelf motiveerden. Al met al was dit een goede reden om deze vrije dag tot ongeveer 12 uur op bed te blijven liggen.

Hij werd doodmoe wakker. Kon amper denken maar hij kon opstaan, zij het met moeite. Hij trok zijn vrijetijd smoking aan, jogging broek met een niet bijpassende badjas en liep de trap af naar beneden. Ging naar de wc deed zijn nummer 1, wou de kamer in alleen ging de kamerdeur maar half open. Hij duwde zijn langzaam uitdijende lijf door de nauwe doorgang. Het wezen was er nog en het nam inmiddels een derde van de kamer in beslag. Het keek streng naar de man. De man hield niet van strenge blikken en keek boos maar naar de vloer. Die trok zich daar niks van aan. De ene uitgang naar de bijkeuken en achterdeur was volledig geblokkeerd door het nogal blubberig maar wel stevige beestmens. Hij zag nu pas dat het een rekkend pak droeg. Een uitgerekte broek met een elastieken riem en meerekkend overhemd met een meegroeiend naam plaatje. Het beestmens had een naam en zelfs een functie de naam was Dikke Pech en zijn functie Chef Afstel. De man had 5 minuten stom en zinloos gewacht voor hij het besluit nam om weg te gaan uit de kamer en net voor hij in actie wou komen verdubbelde Dikke Pech opnieuw en nam nu tweederde van de woonkamer in beslag.

Verdomme nu kon hij de hal en voordeur niet meer bereiken. Wat een moeilijke situatie. Hij moest weg want dit wezen leek om de zoveel tijd te verdubbelen en nog een verdubbeling en de hele kamer zat tjokvol. Voller als mogelijk. Dan zat hij vast tussen een zware betonnen muur en de verstikkend grote blubberige Chef Afstel, Dikke Pech. Hij kon uit het raam maar ja, hij had uitgesteld deze te laten repareren, hij was er 9 maanden geleden achter gekomen dat beide ramen na een jaar lang klemmen niet meer open konden. Hij was na die ontdekking een maand lang iedere dag van plan geweest daar iets aan te doen. Daarna een maand lang iedere week één keer. De maand daarop was ie het ook een keer van plan en daarna kwamen er zelfs geen plannen meer. Dat was lastig maar misschien waren ze inmiddels weer heel. Hij trok met al zijn kippenkracht aan de hendels van de ramen. Die gaven geen krimp. Hij wou ze breken maar na 15 minuten beuken op het vierdubbeldikke geïsoleerde glas in extra stevige hard plastic kozijnen moest hij het opgeven. Hij kon niks anders doen dan met de rug naar de immer boos kijkende Chef staan en wachten. Om klokslag één uur was het zover de blubberige chef verdubbelde de man werd keihard tegen de muur gedrukt tegen de stellingkast met nooit gebruikte etenswaren en zo brak hij voor hij door de Chef werd geabsorbeerd nog al zijn broze botten. Daarna boerde Dikke Pech en kromp inéén tot zijn oorspronkelijke kleine formaat. De man was verdwenen. Het wezen kroop terug in de kast met administratie en verdween in de paperassen.

Welterusten.

Slaapaardje Versie 2

Slaap Aardje Slaap Buiten rijdt iemand met een bovengemiddeld inkomen in een Saab Hij verdiend dat geld zo zoetjes Door investeringen en handel in vastgoedjes Slaap Aardje Slaap Daarbuiten rijdt een menssaab in een Saab.

Welterusten.

De avonturen van Middelvingertje in de zelfhulp zorg.

door Klaas Vaker

Dwerg Middelvingertje zat verdiept in een navelstaarderig boek. Hij leerde alle ins en outs van zijn stemmingen kennen maar erg veel lol had hij er niet in maar nu wist hij in ieder geval dat dit veroorzaakt wordt door zijn stemming en datgene verantwoordelijk voor die stemming. Hij wist nog niet wat dat was dat kwam pas later in het boek ter sprake. Hoofdstuk 11 van de 11. Hij keek of hij nog iets kon doen om zijn neutrale en saaie stemming op te krikken. Hij had zin in iets maar wat dat was leek heel onduidelijk. Hij was zo verdomde gezapig. Dit kon zo niet langer. Hij schreef en stuurde wat berichten naar het grote net maar dat had nauwelijks effect op zijn eigen gemoedstoestand, hij bleef maar zo verdomde neutraal en saai. Hij kreeg een x aantal hits, wat likes en dislikes maar het had allemaal te weinig om zijn te korte, misvormde lijf. Alles had hij al eens gezegd en beter of kwader, slechter en op andere momenten met boeiender stemmingen en vaak met meer plezier of gezonder chagrijn. Het was of alles minder dan niks was en alles wat hij dacht en deed veroorzaakte precies 10% meer van dat niets.

Hij moest toch echt uit zijn holletje kruipen en stoute dingen doen. Uit zijn comfortabele zone naar een andere toe en daar bij andere mensen, dwergen en of dieren zorgen voor minder comfort. Die gezapigheid was trouwens algemeen goed geworden, mensen wilden niks anders dan zo zijn en natuurlijk tevreden en gelukkig. Ze deden bijna niks meer dan zo normaal mogelijk en iedere abnormale activiteit of gevoel moest worden bestreden met therapie. Eindeloos geneuzel in een spreekkamer of in een verenigde club met variabele bezigheden.

De norm zelf was al een stuk abnormaler dan een gemiddeld mens ooit kan zijn. Stemmingen van anderen moesten zowat worden geïmplanteerd in lichamen van de zieke mens met abnormale gevoelens. Van heinde en verre kwamen praters, pillen + poederschuivers en alle mogelijke therapeuten aanwandelen om voor een paar duiten iets in een bepaald zakje te doen en hopla, zijn buidel is gevuld en die van de ander een stuk leger. Voor alleen oppervlakkig en zeer tijdig effect voor de lener en eerlijk is eerlijk ook voor alle aandachtsverleners maar hun rekeningnummers tellen tenminste op. Draai maar een paar rondjes om een paar kontjes en dat alleen al is voldoende om een rekening te sturen. Nou dacht dwerg Middelvingertje dat moet ik dan maar doen. Ik ga 'zogenaamd' 'zielige' mensen een poot uitdraaien en daar eindeloos van genieten. Goed gelovig zijn we allemaal zelfs ik dacht de plagerige dwerg. Hij maakte een overtuigende website met een overtuigende app daar bij voor Goochem Speel met heel veel vervelende advertenties en de mogelijkheid om voor een beetje geld daarvan verlost te worden.

Nou meteen al mensen aan de digitale deur, hij had zelfs aanmeldingen. Hij belde meteen de gebruikelijke assistenten op om zijn mail te beantwoorden en zijn site te onderhouden en promoten. De hele reutemeteut aan het werk voor het eigenlijke werk. Werk om iedereen uit het handje vol familiaire dwergen bezig te houden. Dwerg Pinkeltje(2) zweefde op mooie, stille dagen in zijn gesponsorde hete luchtballon over het ontzettende platte land. Op de ballon stond 'ook zo'n vervelend gevoel in de onderbuik, bent u depressief, akelig inactief en gewoon stom vervelend. Doe dan iets'. De ballon had de vorm van een enorme zwevende opgestoken middelvinger. Dwerg Klein Duimpje(2) verzon mooie promotie teksten voor de website, fora en maakte pakkende reclame voor tijdschriften, kranten en overige media. Dwerg Wijzje uit het Oosten wees de juiste kant op naar Middelvingers praktijken en zorgde voor snelle respons en tijdelijke levering van merchandise. Ringeloor deed zijn uiterste best met allerlei hand en span diensten en natuurlijk de financiën. Het gouden goed van Middelvingertjes ondernemingen.

Hij noemde zijn bedrijf FY2². Officieel Fine & young too, officieus natuurlijk Fuck You Too. Dwerg middelvinger had al snel een behoorlijk arsenaal aan cliënten die hij uit alle macht probeerde allerhande complexen aan en af te praten. Hij verzon soms nog iets maar het meeste was al voor hem bedacht, hij had alle edities van de populair wetenschappelijke DSM fantasy cyclus doorgenomen en vond altijd wel weer een bijzonder toepasselijke afwijking. Vandaag de dag kwam je er eigenlijk wel met autisme en depressieve gevoelens en voor de uitdaging kon hij terecht bij de reeks aan fobieën. Angst voor open deuren, angst voor mogelijkheden, angst voor de vijfde wereld oorlog, Corona vrees, angst voor zwaar weer, van voorbijgaande aardbevingsvrees, overmatig overheidsvertrouwen, lust voor woordenboeken, vrees voor ondiep en warm water, vrees voor zeldzame soorten, uitsterving en er is de angst voor de dood en die kon altijd overal bij. Hij verzon 10 geboden projectie, Jezus in de tempel stemmingen, Oedipus, Pan en Pandora trok hij uit de aller oudste kast, ontdekte demonische invloeden van keuken apparatuur en hifi straling, minister presidentswanen vooral bij politici, ziekelijk positivisme, eindeloos verlangen naar andere tijden, demoncratische stemmingsrondes, ontsmetvrees, Maurice de Hond-achtige peil driften, Hij bracht diverse nieuwe verslavingen (zit verslaving, luister verslaving, geschiedenis verslaving, zorg verslaving) aan de mens en en passant bracht hij anti rubber allergie ter sprake.

Echt het was dus niet eens nodig om dingen te bedenken in de wereld van de geest waren al zoveel gekken bezig geweest op zoek naar alle mogelijke afwijkingen en elk soort gedrag is wel eens ziek geweest. Overal kon je en kan je last van krijgen, alles is wel eens te veel voor een mens of zijn soortgenoten. De mens moet het alleen geloven en dat willen ze maar al te graag. Dus trok Dwerg Middelvingertje door het hele Polder model langs huis en haard met zijn remedie en tegelijk kwaal, hij lulde iedereen een probleem aan en loste een paar anderen op, hij bleef bezig. Hij haalde farmaceuten uit de vaagste onderwereld van de medische industrie er bij en zo leurde hij met collega's deur aan deur met pillen en zalfjes om mensen gelukkiger te maken met hun doosjes en potjes en opbergvakjes voor al die kleine en kleurige middelen. Ze waren zelf meestal proefpersonen en zelfs gewillige. Het was een godvergeven mooi beroep voor Middelvingertje. Hier raakte de kost blijkbaar nooit op. Hier kon hij zijn ondeugende maar voorbijgaande aard altijd in kwijt en niemand die het erg vond. Alleen tv programma's maken kon hier aan tippen en weblogs schrijven.

Maar Middelvingertje begon een beetje moe te worden van het heen en weer reizen. Hij begon toen met schrijven van zelfhulp boeken en liet zijn marketing dwergen de FY2 app promoten zonder deze app te verbeteren, zelfs het oorspronkelijke uiterlijk en logo bleven intact. Op die manier kon hij thuis net zoveel verdienen als anders en uiteindelijk verdiende hij zelfs meer. Middelvingertje begon met vloggen. Hij liet dit doen door jongere medewerkers en meestal geen dwergen omdat die minder aanspraken bij zijn grotere en hogere publiek. Klein Middelvingertjes probleem was alleen dat hij vanaf het begin tot het einde van dit hele proces even saai en gezapig bleef. Hij loste tegen wil en dank niet bestaande en per ongeluk ook bestaande problemen op maar zijn eigen stemming bleef minder dan niks.

Middelvingertje ging toen bij zijn eigen boek te rade en daarin vond hij een oplossing van het probleem. Hij had deze boeken in geen tijd uit zijn spookschrijver dwerg Klein Duimpje gezogen en dus hij kon zijn boeken lezen alsof hij ze niet geschreven had en zodoende ontdekte hij tussen alle onzinnen zomaar een goed advies. De beste manier om een voortdurende overdosis aan gezapigheid te bestrijden is een stelling te maken over of met eenden.

Oude mensen zijn eendzamer dan jonge mensen.

[ ] Eends [ ] Oneends [ ] Ik hou mijn snater want dit gaat jou en mij niks aan. [ ] 'kwek kwek kwek'

Pizza recept met van Voorbijgaande Aardbodem

De lekkerste pizza maak je zelf. Tenminste ik wel. Het belangrijkste van de pizza is de bodem. De bodem moet niet te hard en niet te zacht zijn, maar natuurlijk goed en niet zomaar goed, precies goed. Exact nauwkeurig. Ik meet alle ingrediënten dan ook op de milligram nauwkeurig. In een van voorbijgaande aardbodem zit een snufje e-meel van even geleden. Het bevat ook een paar lepels bloemlezingen en andere bloemblaadjes, soms een hele bloemkool lezing, voor iedere pizza lees ik een andere voor. Ik verheug me op de a.s. tulp en narcislezing van eigen kweek. De e-meel verhouding en kwaliteit is een beetje moeilijk. Ik wacht soms weken of maanden op kwalitatief goede meel maar als het moet kan ik gebruik maken van een oudere uit het archief. De meel moet zich goed verhouden met de overige inhoud, het e-meel moet worden gemixt met herinneringen aan een goed gesprek van afgelopen week, het moeten wat dat betreft echt verse ingrediënten zijn. Goede gesprekken gaan nooit zo lang mee omdat ze in de loop van de tijd minder en minder worden, stukken raken vergeten, en dan verliest het hele gesprek zijn smaak. Dit doet het geheel helemaal geen goed. Nee, daar wordt zo'n pizza van voorbijgaande aardbodem niet erg knapperig van. Uiteindelijk moet er door de bodem altijd iets heel degelijks. Iets stevig en robuust om langdurig te verteren lang na het luchtige dessert. Zo'n aard pizzabodem moet wel vullen. Meestal gooi ik er wat non-fictie door of een bijbelse associatie. Zitten alle ingrediënten in de bodem dan moet het geheel ontzettend lang worden gekneed, geslagen, geschopt, alleen gelaten en een poosje reizen. Het liefst alleen. Na dit proces moet eerste op de bodem worden gemept en dan met een degelijke roller plat gewalst. Voor de vorm moet het moet een mooi rond geheel worden. Voor je de bodem twee keer 69 minuten op 101 graden in de gebakken lucht oven gaat verhitten moet er voor de smaak iets anders op, iedereen is vrij om daarvoor zijn eigen favoriete pizza spul te gebruiken maar van Voorbijgaande Aards Pizza smaakt toch het best met; groene blaadjes, oud papier, een drupje melanch olie, automaten puree, stukjes ORkaas en | of papri kaas, Champignons uit de League (vooral op dinsdag en woensdagavond) en reeligie rug.

Eet smakelijk.

Muis | Menu

Ik ben ecologisch verantwoord bezig. Vandaag gebruik ik de levende muis voor mijn werk. Jammer genoeg is dit in de IT afdeling van mijn werk de enigste aanpassing die ik kon maken. Andere dieren kreeg ik niet zo ver. Hooguit de kleinere levende deeltjes zo klein als een virus maar die krijg ik daarna nooit onder controle. Eenmaal ingezet gaan die alle kanten op behalve de juiste en ik raak ze altijd kwijt. Ik heb spinnen geprobeerd maar die begrepen het web niet. Ze liepen eerst een paar minuten rond op toetsenbord en scherm en daarna terug naar hun eigen alles behalve wereldwijde web en ze vulden niet eens één zoekterm in in de zoekmachine. Ze bleven maar wachten voor het scherm. Mijn moeder had geen tijd en zin voor een zinnige bijdrage aan het moederbord en vader ook niet. Ik heb geen bezwaar tegen een vaderbord zolang het maar duurzaam en ecologisch is.

Ik ben nog wel bezig om een toetsenbord te maken van keramiek met toetsen in wit en blauw (Delfts 'IT' Blauw) dit is een heel lang ontwikkelingsproces vooral omdat het niet kan. Het bord kan worden gemaakt maar het werkt niet op de computer, zelfs niet draadloos.

..

Sorry ik moest mijn muis even bijvoeren. Ik probeer samen met de afdeling voortschrijding en verandering een ouderwetse typemachine met lint, inkt, type druk en hamer mechaniek te gebruiken voor tikwerk. We hebben geprobeerd het plastic of glazen scherm weg te halen en te tikken in het computerscherm maar het scherm komt niet overeen met papier. De letters komen wel op het scherm maar verder komen ze niet. Ik kan ze niet opslaan en niet knippen en plakken, e-mailen, importeren noch exporteren. Au, niet knagen aan mijn vingers maar deleten! Ik zet je terug in je hok hoor.

Het valt erg tegen de woorden in deze sector zijn net zo onnatuurlijk als de hele branche. Ik ben al blij met poort, toets of menu. Ik moet het doen met del, Ctrl, Alt, F1 tot en met F12. Ik heb Max gevraagd of hij de F1 toets wil intikken maar hij heeft het te druk met Ziggo Sport. Altijd hetzelfde met die bekendere Nederlanders. Dit is zeker niet spannend genoeg.

Mijn menu opties voor dit verwerkingsrestaurant zijn

Bestand , een bestand is niet hetzelfde als een vredesbestand of zoiets maar het is een video, foto, tekst, presentatie. veel partijen komen er niet aan te pas en geen overleg, oorlog of wapenstilstand. Stilstand is het wel. Maar dat staat niet in het menu.

Bewerken , dit doet toch niks met een mens. Dit spreekt tot niemands verbeelding. Werken gaat nog maar bewerken dat klinkt besaai, bestom en bevervelend. Het is taal voor bewerknemers en bewerkgevers.

Beeld , ook niet heel sexy. Beeld! Beeld! Ja en? Verbeelden, uitbeelden toonbeelden, voorbeelden minder bebeelden.. Je kan net zo goed een menu kaart uitdelen in een restaurant met daar op Vlees, Vis, Bord, Kopje, Drinken.

Invoegen , Invoegen! Bewerken! Dit moet door de saaiste mensen zijn gemaakt die ooit op aarde op kantoor zaten met software en volgens het principe less is more wilden handelen en er achter kwamen dat te veel less is no more. De woorden in dit menu zeggen zo goed als niks. Wat voeg ik in? Ben ik hier een muurtje aan het metselen met die voegen, een gat aan het dichten. Toevoegen. Ik voeg iets aan mijn tekst toe. Niet in. Ik ben geen stukje aan het rijden, ik schrijf een stukje. Stelletje zachtewaren lummels.

Opmaak , Duh! en Opmaakprofielen. Ik maak op, ik maak niks op. Ja koffie. Opmaak profiel, Koffie met koffieroom. Tijd, ik maak tijd op. Heeft iemand dit bedacht of is iemand gestopt met denken en vanaf daar begonnen met ontwikkelen van die software. Heeft u er bezwaar tegen dat ik dit opmaak met een profiel? Nee ga je gang. Profiel is een dood woord. Waar halen ze dit soort woorden vandaan? Uit de misdaad, biologie of het verkeer. Aarde (bodem) en banden hebben een profiel, criminologen en andere psychologen hebben het over een profiel, maar een opmaakprofiel.. model, mal, hier is een die we eerder hebben bewerkt dan kun je een bestand precies zo bewerken en opmaken zoals een ander. Top. Stel je voor dat ik zelf iets op moet maken. Weet je, drink mijn koffie dan ook maar op.

Tabel , Tabel , waarom? Een tabel is opmaak of zit in een opmaakprofiel. Ik kan het Invoegen. Hier is je hoofd menu. Eten Prakken Rund Sla Drank Voedsel Bakken Wvttk Tafel Help. Waarom zou je ook kiezen voor Voorafjes, Vegetarische gerechten, Hoofdschotels, Vleesch en Visch gerechten, Toetjes, Dranken, Soepen, Tussendoortjes en Extra (pepermuntjes, rekening). Dit zijn de opties die ik gebruik, Nieuw document openen met 't icoontje of (Ctrl N), Opslaan (Ctrl S), Knippen, Kopieeren en Plakken (Ctrl X Ctrl C Ctrl V), Spellingscontrole (automatisch ingesteld anders F7).

Extra , ja dat is helder. Venster , ja nuttig voor mensen met een venster te weinig. Help.. Help Help Help wie moet wie helpen. Max V. druk F1 in kijken of jij met Help uit de voeten kan dat vereist namelijk speciale extra vaardigheden die je alleen krijgt door het oplossen van je eigen tekst verwerkingsproblemen en pas daarna snap je Help.

Muis waar ben je, ik moet even omhoog scrollen door het beeld. Ik zit zomaar op een ander wit vlak dat moet een andere bladzijde op A4 formaat voorstellen omdat wij gewend zijn om op dat formaat te werken. Waarom?

Ja daar heb ik geen antwoord op. Behalve dat A4 papier het vaakst voorkomt in printers en kopieerapparaten maar of dit formaat de kip is of het ei dat weet ik niet. Nu niet boos weglopen Muis, ik weet het gewoon niet. Kom laat me nou even. Nee, ik heb geen kaas meer, wees blij dat ik een stukje had. Ik lust het niet eens en heb het extra voor je beeld invoegen, bewerken en voor je opmaakprofiel op tabel gezet. Muis weet je wat, klik zelf maar. Je weet inmiddels hoe het werkt.

Ik krijg een berichtje van mijn moeder. Ik lees net dat mijn tante wel wil helpen met het moederbord dan heb ik dus een tantebord.