Voorwoord / Voordracht voorafgaand aan de presentatie van het Oorblog 5 jaren plan.
Welkom Volgers, volger van deze verschrikkelijk fantastische onbetrouwbare omroep(er). Het afgelopen seizoen hebben we diverse verbluffende resultaten geboekt, records gebroken, kijkcijfers verpletterd en allemaal op onze geheel eigenwijze. We hebben complimenten gekregen, er zijn prijzen in ontvangst genomen meestal eindigend op ,99 en we hebben het rustig aan gedaan.
Let niet dat we nu op een punt zijn gekomen. Zomaar ineens, dat is verdomde moeilijk. Ik geef het u te doen, u bent net als ons veel groter dan een punt, er op komen lijkt daarom geen probleem maar hoe weet u of u er op staat en bent blijven staan. Zo'n punt is minusquul, het kan overal naar toe glippen ook als u er op zit, ligt of zoals mij er hard en stevig bovenop staat.
Dit punt, excuus deze punt stond achter de zin onder dat frommeltje ' wat gaan we de komende vijf jaar doen op Write.as/Van-Voorbijgaande-Aard ?' Het leek mij niet meer dan billijk om deze, excuus, dit puntje te verblijden met een antwoord, het vroeg daar eigenlijk om. Daarom sta ik hier nu vandaag op deze zeg maar heuglijke dag voor u op het witte podium uitgedost in alle letters van het alfabet zelfs de x, bij deze.
Vijf jaar dat is flink ver vooruit. Wel 5 x 12 maand dus zeker 54 maanden. Heel veel. Veel meer dan je vooraf zou denken. Het is echter de toekomst, we hangen er aan en van af, ook morgen doet er vandaag toe.
Ik heb zomaar met mijn vele collega's gepraat, vragen gesteld over welke weg wij moeten gaan, waar we over vijf jaar willen staan, op welk perron en wat we tot die tijd moeten doen voor de trein naar Functie Elders vertrekt. Houden we ons aan het woord of gaan we over naar mime. De boodschap omzichtig uitbeelden of met instrumentale muzak? We staan sinds dat riante aanbod jongstleden December 1019 ook nog voor de keuze of we samengaan met Omroep DZM (De Zwijgende Meerderheid), en wij ons daarna samen met deze Meerderheid gaan hullen in stilte en toch zonder iets te doen stinkend rijk te worden, beetje investeren in opties, aandelen, doen alsof we iets nuttigs doen door ernstig te kijken en soms de vuist te verheffen.
Dat dus maar zoals u weet doen wij al zeer weinig alleen schieten wij daar financieel niet heel veel mee op. Mike T blijft ons tegen anders weten in steunen op deze manier hoopt hij dat de omroep(er) geen schade zal/kan aanrichten op zijn nimmer dralende al het andere, juist wel van waarde, kapot makende bedrijvigheid en dat alleen maar om bezig te blijven. Prima, hun vertrouwen in eigen doen en laten is ons succes. Kortom onze afhankelijkheid van de poen blijft in stand. Net als de uwe, de hunne, ieders leven, elke ademteug, scheet, brekend been is een inkomen voor een ander, waar u ook bent u bent, u bent er door omringd, omcirkeld door deze waarde papiertjes, metalen rondjes en onzichtbare bitjes op onze, zeg maar hun, afspraak voorzien van waarde, geldigheid, weliswaar is in principe niemand van ons ervan afhankelijk maar hou dat aub stil anders valt hun hele leven in duigen, geen Mike T meer in één keer blut, stinkend arm, omdat de oude afspraak niet langer geldig is, verontwaardigd.
Vooralsnog gaan we iig op deze manier voort ook met deze naargeestige omroep, het enigste oorblog van Australië en ommelanden. Dit fenomeen ter viering van de zinloosheid van het hedendaags min of meer maar niet heus bestaan. Het leven wentelend en kerend rondom het kopje en zijn compagnons cijfers, letters, apparaten en hun stekkers. Lekker heen en weer gaan met gefantaseerde doelen, prioriteiten, oorzaken en gevolgen, alles gezogen uit de grootste duim drager aller duimen, de duimelaar van de evenaar.
Vijf jaar, daar passen heel veel doelen in, miljoenen wedstrijden met zo'n doel, schietschijven, kleiduiven, (kost zo'n kleiduif?, Zo, goh, en dan is ie echt stuk als ik um raak?) redenen om iets te vieren, iemand te bestraffen of prijzigen, podia's voor drie, maar met maar 1 echte topper. Heel veel gevolgen kunnen copuleren met oorzaken, oor zaken en oor delen, och wat zijn beide oren goed voorzien van woorden met daarin opgeborgen boete en lof. We kunnen heel veel willen bereiken met onze activiteit.Onderwerpen aankaarten, programma's bedenken, evalueren om de zoveel agendagen, speciaal hiervoor is er zo'n agenda. Om de toekomst te bedwingen. Past die op ons toe komer in meteen in de lettertjes mal. We willen zo zeg ik 'Een groter bereik, meer volgers die de volgers volgen omdat de volgers opeens populair zijn', dat willen we. Een ruimer aanbod, de verloedering tegen houden, de grens tussen realiteit en fictie afsluiten, op tv verschijnen, reclame folders ver spreiden, heel ver en diep, immens diep, op ieders tongpuntje liggen en er af rollen.
Zoiets maar dan met percentages erbij. We gaan naar de beurs, de platenbeurs. Inleveren van die grote stukken plastic, ook al zijn ze 'veel geld waard', wie kan het een reet schelen. Herkend worden op iedere straat zowel hier als daar. Belangrijk zijn, 45% belangrijker dan (Voorheen). Betere honden voor (Leonie), op maat gefokt en gehoorzamer. Extra personages opnemen in ons personage bestand. Personeel aannemen voor belangrijk onderhoud, drie per dag, minstens. Een afdeling oprichten, liefst een gesloten. We hebben nog niks met een slot er op. U beseft dat we morgen overmorgen en daarna ook heel wat willen. Het moet nog worden omgezet in duidelijke cijfers met staaf en cirkel diagrammen, de wil ongezet in een zin, de zin in een grafiek, zin in. We houden bij Van Voorbijgaande Aard erg van overzicht.
De toekomst moet vanaf nu in kannen en kruiken. Behalve werken aan de toekomst lijkt het mij belangrijk dat we ook werken aan het verleden. Met een goed op het heden aangepast gisteren kom je straks echt beter over. Op dit moment is ons verleden niet je dat, we zijn laat begonnen, hebben gaten in de cv en de tanden. We hebben nog immer last van door anderen veroorzaakte problemen, fouten waarvoor niemand zich verantwoordelijk voelt vooral de daders niet, die dus totaal Westers hun kop diep in de grond steken of alles ontkennen en het slachtoffer de foute last laten dragen. Het is daarom raadzaam om deze daders te blijven beledigen, uitputten, bejegenen net zolang tot het beoogde resultaat is bereikt, 100% bevredigd. Het lijkt vanaf hier een onmogelijke taak maar ik moet bekennen dat ik ook nooit mijn eigen geboorte had gedacht en gepland en ik ben er maar mooi, en ben er nog ondanks het grote gebrek aan medewerking, de spreekwoordelijke straffe wind in de smalle rug. Het onmogelijke is dus eerlijk waar eigenlijk heel normaal, veel normaler dan de mogelijkheden mij en u iedere dag geboden om de tijd te verkloten, energie verspillen en dergelijke. Niemand kan mij wijsmaken dat de aanwezigheid van al die interventies gewoon is, echt moet, strik noodzakelijk. Het gaat juist tegen al het gewone in.
Hier de mens. Hij is ontevreden over zijn draag vermogen, snelheid, handigheid, geheugen, organisatie talent, hij heeft overal apparaten, dingen voor om dat te verbeteren en te verbergen. De mens wil niet met 8 km per uur van a naar b over een modderig pad, mens wil met 100 km per uur over een kleedje speciaal aangelegd vanwege dat voertuig, in het vehikel zitten een motor gevuld met brandstof, ramen, ruitenwissers, deuren, een lounge stoel voorin, baby zitje, ruimte voor kilo's aan spul, de hele familie en de huis krokodil, radio, route planner, wifi, opladers, en wat al niet, dat is niet normaal maar we doen voortreffelijk alsof, geen enkel ander natuurlijk wezen doet aan deze onzin maar wij wel, geen enkel, nogmaals, geen enkel, en al die dieren zijn vergeleken met ons slimmer, handiger en innovatiever met de middelen voor poten, vinnen of anders wat.
Wij verpesten het voor hun en ook voor ons zelf, of denkt u dat kogels, gif, pillen en explosieven uiteindelijk goed voor ons zijn?
Dan bent u nog dommer dan de rest.
Maar goed ons VVA verleden moet worden opgedirkt, leuker gemaakt, voldoen aan Clocky, onze eigen tijdgeest. We hebben de dingen die we zeiden nooit zo gezegd, we zijn gedemoniseerd, alles lag voortdurend uit de conttekst, het was een vergelijking, fixie, een spel met woorden, we zijn niet echt rankuneuz, dat met die inrichting en zo was slechts voor onderzoek, we zijn weliswaar seksistisch maar uit overtuiging, zeker niet racistisch maar vermaken ons er wel mee, dat vinden we namelijk leuk, u niet, maar daarom gaan we nu ons verleden kleuren, inkleuren zoals een documentaire over Hitler bij Neo National Geographics, dat of oude beelden van grijze haaien, dan roze en geel gekleurd, het oog wil heel wat, een glanslaag, uiterlijk vertoon, grote groene planten in een kale corner van de urban jungle, een mij onbekende naakte deerne als achtergrond plaatje, een onbereikbaar maar wel klikbaar ideaalbeeld, de utopie van windows aka gates ten top, leegte troef, dat vult de ogen altijd, onze hersenen, zwakste schakel, belangrijkst gemaakt, was iedereen maar even goochelaar zodat we zien hoe simpel dat setje ons iedere dag bedot.
Ons verleden heeft scherpe randjes, die gaan we schuren, het heeft hier en daar iets bedenkelijks dat gaan we verbloemen met mooi schrijverij, zeker 56 % meer moois, we waren wel eens dubieus bezig maar dat gaan we goed praten en voortaan uitlopig en treurig ons ver excuseren zodra we mogelijk iemand of een stapel iemanden onheus hebben bejegend, alleen als onheus kan worden bewezen met gebruik van steekpenningen, dat dan weer wel. Het saaie van dit lange trieste schrijvende leven met bloemrijke taal opvrolijken zodat het net lijkt dat dit leven groots en meeslepend was en is, natuurlijk, zeker, ik saai, nee hoor.
Ik heb heel veel wisselende contacten. Iedere dag gebruik ik andere gaatjes in een andere hoek, hoor, ik gebruik maar zelden exact het zelfde stop contact voor het opladen van de tablet, labtob en telefoon. Zo avontuurlijk ben ik wel. Overal voor in qua opladen dan. Vroeger hoor ik u zeggen, waarde volger, was Aard liever en leuker dan heden ten dage, en daarom beginnen we binnen niet al te lange tijd aan een charme offensief, we worden leuker en lieverderder dan ooit, echt. Dit offensief gaat gepaard met veel zinloos geweld, terreur, militair machtsvertoon, overvliegende stralende jagers met cluster alles in één pakket bommen, parades en heel veel pers conferenties, als ook met merchandise, media toernee, optreden in de ArenA, ZiggoDome, Paradiso, Melkweg, Carré, Bitterzoet en in Amsterdam. We delen ook flyers uit, stickers en regelen tzt een eigen knokploeg. Dat moet goed komen. Als u dan nog denkt dat wij niet lief en leuk zijn dan ligt dat aan u, ik adviseer in dat geval Xanax, Orap of Risperdal.
Dan zijn we weer leuk dus, dat moet klaar zijn volgend jaar voor twee februari, staat in ieder geval genoteerd. Meer verleden, er is zoveel nog nodig voor aanpassing, de schandvlekken moeten we laten wassen op minstens 60°C inclusief klimaat opwarming correctie. We hebben diverse schuld gevoelens en ook deze gaan we met de nodige geestelijke bijstand omzetten in winst gevoelens. Dat moet klaar zijn rondom tien op tien tien 2025. Weer een punt, de toekomst komt dankzij het verleden lekker vol, we hoeven morgen niet meer te vrezen. Het is getransformeerd in afspraken, doelen, met tekst verklaard, morgen ligt nu al stevig verankerd. Het is een paal op een mijl, na een mijl na een mijl en zo voorts. Het enigste wat mij rest is u lezer, volger, mijn gehoor, deze vele punten op te delen in kleine, op die manier kunnen we het volgen en dan letten we verder nergens op, puntje voor puntje, voet na voet, van paal naar paal door het vastomlijnde perk op weg naar jaar zes en dan begint alles weer van voren af aan. Bedankt voor de schijn van u aanwezigheid, de mogelijkheid ervan. Ik ga maar weer meeslepend leven, hopelijk werkt u dit keer een beetje mee want het is best zwaar om en te slepen en degene te zijn die onwillig moet worden voortgesleept. Zaaaalig Paaaaasen, alle jij.
Met lieve en leuke groeten Van Voorbijgaande Aard
bedankt voor de view dan haal ik nu de vinger van de rooie knop