College Pro Crastineren voor beginnende uitstellers. Les 1
Welkom allen, een vol klaslokaal. Jammer, dat kan alvast beter. Ik ben Ronald Steegstra alias Van Voorbijgaande Aard en ben vanavond jullie in het voor onderwijzer en uitermate bekwaam uitsteller, sta hier voor u omdat ik mijn ontslag al jaren succesvol heb uitgesteld. Vandaag ben ik net als jullie weer op tijd opgestaan en waarom? Omdat ik opstaan niet heb uitgesteld. Als ik een hond had gekocht had ik die eerst moeten uitlaten en als ik kinderen had gehad zou ik die moeten voeden maar dat heb ik leren uitstellen dankzij de beste dokters, onderwijzers en eigen beïnvloede gedachten.
Uitstellen is een belangrijk onderdeel van studeren, waarom zou u alles regelmatig en geleidelijk doen als het ook allemaal op een hoopje kan? Waarom nu als het ook morgen kan? Dit zijn vragen die ik hier ga stellen en heel soms ga beantwoorden. U bent allen al in jaar drie terecht gekomen van u geweldige studie object, u vierjarig onderricht om het diploma te behalen in het vak of schap van u kinderdromen, daar waar u altijd alles van wou en wil weten. Liefst allemaal binnen vier jaar en ondertussen moet u allemaal andere leraren aanhoren die u vertellen over allerhande zaken die volgens hun enorm belangrijk zijn voor u geestige ontwikkeling. Maar u had dit ook kunnen uitstellen, die leraren ook, dit hele gebouw vol gangen, lokalen en stoelen had er niet hoeven zijn. Als we ons best niet hadden gedaan.
'U had vandaag de eerste bladzijde kunnen lezen uit het studieboek, een boek die ik heb gekozen met de best mogelijke intenties op de best mogelijke wijze, op goed geluk. Helaas ben ik zelf vergeten welke pil ik u heb voorgeschreven. Kan iemand mij het boek laten zien. O die, goed we bespreken dus het boek Bicycle Diaries van David Byrne tijdens dit college. Waar gaat het over? Jij, met dreadlocks, kleurtje, slimme bril, neusring en nek tatoeage op die klapstoel precies achterin de zaal, hoe heet je?'
Julie, het gaat over een voor mij onbekende man die fietst op een vouwfiets door wereldsteden op alle continenten die hij bezoekt als hij op tournee is.
'Echt, o leuk, goeie keuze, ik weet nog waar ik het boek heb gekocht, staat al twee jaar in de kast. Moet nog. Kijk, nu lezen jullie het voor mij en dan weet ik waar het overgaat, dat is nou het mooie aan college geven ik kan jullie dingen laten doen die ik zelf heb uitgesteld. Waar heeft hij gefietst? Ga maar door Julie.'
'Hij heeft onder andere in Buenos Aires, Sydney, London, Manilla, Melbourne en New York op zijn vouwfiets gefietst.'
'Volgens mij heb je het boek al uit, of niet Julie?'
'Ja meneer, het spijt me, ik kon me niet inhouden. Ik zag het einde van het boek steeds voor me, ik bladeren en bladeren, en voor ik het wist was het uit.'
Kijk klas inhoud dat is nou het lastige aan uitstellen soms wil het niet. Daarom ga ik jullie nu met behulp van een sheet en projector laten inzien welke elementen succesvol uitstellen belemmeren. Tadaa Tadaa, kijk eens achter mij ziet u het volgende proces. Onder ziet u het doel Uitstel en boven ziet u ook Uitstel en daartussen ziet u alle elementen die positief uitstel negatief beïnvloeden. U ziet aan beide zijkanten staan het resultaat van niet uitstellen, in Julie's geval moet daar staan 'boek uit ver voor einde van dit studie project', ze had hier 4 maanden de tijd voor! U ziet links en rechts verschillende veel voorkomende gevolgen staan van onsuccesvol uitstel. Hier links staan; Eigen huis, Contract, Project, Huwelijk, Baby en rechts staat; Diploma, Bedrijf, Restauratie, Aandeel, Theater, Boot. Net als bij Julie gaat uitstellen heel vaak verkeerd aflopen.
Mag ik vingers zien van de mensen die hebben gedaan wat zij deed, het boek voortijdig uitlezen! De helft van de klas heeft het boek uit, zijn er ook mensen die niks hebben gelezen? 2. Dat is niet veel, maar heel normaal, boeken zijn gemaakt voor bladeren en lezen en als ik dus opdracht geef om een leesbaar boek te lezen, want dit boek is lekker leesbaar, heeft plaatjes en bevat ook nog eens genoeg moeilijke onderwerpen om andere leraren van lesstof te voorzien, voor jullie genot vanzelfs. En natuurlijk heb ik gedaan wat u deed, ik heb het boek wel gelezen maar ik doe daar lekker lang over, geen haast, geen woord loopt uit het boek, het staat er over twee jaar nog. Waarom hebben jullie het dan zo snel gelezen?
Hier tussen Uitstel en Uitstel staan dingen die het stellen mogelijk hebben beïnvloed. U ziet daar Tijd staan, u had allen de Tijd voor het boek. Onderwerp, het boek sprak u mogelijk aan. Boek, het boek zelf, de handige verpakking, blader richting, bladspiegel. Naam, u kent David Byrne, hij is een zanger fietser schrijver muzikant, bekend geworden door Talking Heads. Nieuwsgierigheid, Slagen, u wilt allen graag slagen voor mijn vak, dat is belangrijk voor het grotere doel, u diploma, u bewijs van vaardigheden in alle vakgebieden noodzakelijk voor het betaald uitoefenen van u toekomst.
Voor menig vakgebied is uitstellen ontzettend belangrijk, politiek zou er op moeten draaien, er is niks beters dan niks doen namelijk. Echter mijn vakgebied is een doorn in het oog van al mijn andere collega's, zij willen helemaal niet dat ik onderdeel uitmaak van hun totaal pakket aan studie materiaal. U lieve jongelui heeft maar vier studiejaren, dat komt door hun. Zij willen dat u binnen vier jaar alle vakken zonder uitstel heeft gehaald en dan kom ik en ik zeg doe het maar in twintig, wat zeg ik doe er je hele leven over, veel beter.
Helaas. Zit er niet in en jullie maar lezen en lezen, schrijven, leren, afleren, printen, herschrijven, tikken, denken, werken, overleggen, knippen, drukken, snijden, tikken en door, voor de wortel voor je neus, het diploma zodat je de volgende wortel mag op eten, werk tot aan de volgende bos wortels, een jaar vol maandsalaris, vast contract en dan door naar de winterpeen, het pensioen, en tussen door allerlei andere zaken die u niet mag uitstellen, kinderen, huwelijk, eigen huis, hypotheek, rijbewijs, hobby, ontwikkeling en vakantie, dit is jullie leven in een notendop, heel hard rennen achter beschreven doelen aan, tenminste volgens de hele rest, de niet uitstellers.
Niks geen uitstel. De bezige bij moet bezig zijn en blijven, honing moet in de mond, de drukdoener, de homo economicus, efficiënt tot in het hoofd maar niet in het bot, onder de huid, ingewanden alleen daar, tussen linker oor & rechter oor, achter beide kijkende ogen, ruikende neus en proevende mond. U leven is zoals zij het aan u voorstellen en dan wil je mijn college niet, het vakgebied van de luiheid, zotheid, denkers, gekken, afgekeurden, zieken, weerlozen en dappere pacifisten. Maar ja, we zijn er en horen erbij.
Niemand wil dit, mijn college zegt, ga zitten, drink water, kijk naar buiten, doe niks, mijn vak is echter geen keuze vak, het is verplichte kost voor u diploma, u moet leren uitstellen. Dat is raar toch, in vier maanden heeft u een vak dat u niet in vier maanden kunt halen, onmogelijk, u diploma kunt u als u mijn vakgebied door en door kent nooit behalen.
Terug naar mijn sheet. Waarom gaan de meesten van jullie dan toch het diploma behalen? Het is de belofte, de verwachting opgesloten in het woord diploma, het koepel woord toekomst, het vooruitzicht op bevrediging, voldoen aan de voldoende. Het zit vol symboliek dit hele schoolse gedoe, snapt u, de weg die u moet begaan, van vak naar vak, puntje voor puntje, behoeden voor degradatie, voor promotie, en dan de catharsis, slagen, het halen van de titel, meedoen en spelen voor de prijzen, het volgende bruto nationale kampioenschap product.
De universiteit of hogere school, daar bovenop een rots, gaat dan het onderste boven halen, oude vergeten woorden komen bovendrijven, de geur van vergane glorie uit middeleeuwse erkers ruikt u in de jonge frisse neusgaten, eerbetoon, papierrollen, ridderslagen, dapper en strijdbaar heeft u zich geweerd tegen al het uitstel, ziekte, neerslag en andere gedachten. U komt klaar voor de hoogleraar. In woord en gebaar. Met taal en teken. U hoort niet meer bij de leken. Heerlijk toch. U had ook op het gras kunnen zitten en kijken naar de bloemetjes en de andere bijtjes of een kopje koffie drinken met u moeder, lopen door het ommeland, fietsen. Deed u niet, geen tijd voor.
Waarom dan niet. U ziet hier een grafische voorstelling van mijn hardnekkigste tegenstander drs. Geld van economie en recht. U zit in opleidingsjaar drie, u heeft een flinke studieschuld. Schuld is terugbetalen, boete, u moet dus werken. Dat moet u sowieso Drs. Geld is allang aanwezig en heeft zijn sporen achtergelaten op u toekomst en die van u kinderen. U heeft een bewijs nodig voor heen en weer rijden op de snelweg en B wegen, u moet het boek van David Byrne kopen, u heeft geen andere keuze dan voldoen aan de eisen van de hoogleraar economie. U moet volgens drs. Geld naar zijn pijpen dansen, huur, hypotheek, allemaal ontkiemde zaden op ons ingezaaide landsbelang. Zie die akker, kabels, grenspost, masten, grachten, groente en vee, reinigingsinstallatie, reclameborden, graafmachine, hekwerk, bordjes en controleurs, ziet u het hele bloeiende economische veld voor u, tussen alle huizen, fabrieken, kantoren en boerderijen. Dat is het roerige walhalla van Economia en daarom stelt u dit vak niet uit. Irritant of niet dan?!
Laten we even vooruit bladeren in u studieboek over Byrne's opmerking over het woord. Hij schrijft in zijn boek dat het woord zoals dat nu dankzij mijn langdurig met twee vingers getikte inspanningen voor u ligt een controle middel is. Woorden zijn gemaakt om te bepalen wie u bent, wat u moet doen en laten, te zeggen wat u bezit en waar u heen kan gaan, wanneer u iets moet doen en hoe vaak, of u getest moet worden of niet, ze bepalen het uiterlijk van u gemeenschap, de waardering voor u leven en handelen.
Woorden zijn goed gezelschap van Geld, het is een flink onderdeel van het rijk Economia. Het is u wetboek, grammatica, het is u regel en richtlijn, het woord ziek is het verschil tussen het woord gezond. Als schrijver denker mens word ik een beetje triest van het woord, stuk voor stuk. Ik kan er soms niet om lachen. Heel vaak. Ik stel mooie onderdelen van het betere leven uit door het woord virus en zijn associaties, de waarde van de woorden ziek en dood in de menselijke geest, opeenvolgende woorden die het van plastic gemaakte Trojaanse paard aansporen waarop de Homo Economicus rijdt in zijn zelf gefabriceerde schimmenrijk Economia.
Maar goed ik ben maar een mens en als zodanig geknecht door woord en geld, ik kan weinig anders dan gehoorzamen dat heb ik net als iedereen op lagere school geleerd, ja meester, in de rij, twee aan twee, hand in hand en maar psalmen zingen over de scharen sliep van de here, handjes vouwen, oogjes dicht en blijven bidden voor een diploma, overgaan, hooi, CITO toets, yoghurt en vla, vriendjes, chips, en morgen gezond weer op. Voor een heldere, frisse, verse dag lagere school, middelbare school, hoger onderwijs en dan werk en dan ah.. pensioen, dat welverdiende pensioen, de winterpeen voor u neus maar liefst 40 jaar lang of vijftig. Tot zover Les 1 van het eerste college Uitstel. Volgende week zaterdag om zeven uur 's ochtends bespreken we bladzijde twee van David Byrne's fiets dagboeken.
De deur zit aan de rechterkant, u opent het met de kruk naar beneden dan duwen daarachter zit de gang, sla links af en als u ver doorloopt komt u bij de volgende deur recht voor u neus dat is de uitgang. Veel succes met naar buiten gaan. U bed opzoeken en in slaap vallen.
John Surman – Edges of Illusion
https://open.spotify.com/track/3PZ0RoABbjIZhqvfFizOqa?si=EsHCFolWQYaLOqQPuXwcwA
Werktitel ; Parcours Strax
Je moet door het parcours maar mag de woorden kiezen voor de obstakels.
Voorwaarts naar de dood met sterven bedreigde soort.
De zinnen die de waan laat maken uitgesproken door stinkende gewonden.
Door het geblaf worden de hellehonden niet langer gehoord.
Je moet door een vernederende hel maar je mag de eigen demonen benoemen.
De toekomst zit achter je aan als een horde levende doden.
Iedere dag maakt tienduizend meer morgens aan zoals vandaag is beleefd.
En iedereen bidt iedere dag honderd keer voor nieuwe afgoden.
Je moet hardop spreken met eigen woorden maar kan nooit worden gehoord.
Het vals spelende draaiorgel laat je dansen naar zijn pijpen.
Voor de dans met zeven sluiers mag je maar een rafelende sluier gebruiken.
En altijd hoor je de drukdoende Magere zijn zeisen slijpen.
Je moet alles meten maar je mag de naam van de instrumenten bedenken.
Het leven moet met arbeidstherapie worden genezen.
Iedere dag is het eindeloos herhalen van precies dezelfde twee stappen.
In de stroom berichten valt geen zinnig woord te lezen.
Je moet volharden maar voor wie, waarin of waarvoor wordt je nooit verteld.
De tijd vult je dwaze uren op met dode spelmomenten.
De spelregels veranderen iedere ochtend evenals het gespeelde woordspel.
En welke stomme idioot verdiend hier aan zijn centen.
Welterusten