; ) Het Verhaal van Het
Het was eens aanwezig en toen was Het er niet meer, niemand wist wat Het was en waar Het nu is. In het begin viel Het niet op dat Het er was en later viel het een poosje niet op dat Het er niet meer was. Nu het opviel dat Het weg was werd Het gemist. Het was best goed zei men en waarom is Het weg en wat was Het eigenlijk.
Op de plek waar Het ooit was, was het lang leeg maar toen kwam er iets anders op die plek, iets niet de moeite waard, het vulde alleen de plek op van Het maar Het kwam er niet door terug. Mensen werden een beetje onrustig de andere dingen die er wel waren gaven niet hetzelfde als Het hun gaf. Geen andere gedachten ook geen schonere lucht en geen fris en opgeruimd gemoed. Wat ze nu hadden was uitgestelde drukte en plannen voor over een paar maand of een jaar, en een hoop spanning en toen Het er nog was was dat toch anders. Het werd eerlijk is eerlijk heel erg gemist maar niemand wist hoe ze Het terug moesten vinden. Moesten ze zoeken, roepen, graven, klimmen, duiken. Konden ze Het kopen maar ze zochten op marktplaats, webwinkels, in zaken en groothandels maar daar was Het niet te koop. Iemand zei kunnen we Het niet zelf maken, niemand luisterde. Iemand zweeg toen maar, blijkbaar was dit een dom idee.
Een boel mensen gingen zoeken, een boel mensen riepen, Het Het Het, anderen klommen omhoog op zoek naar Het en een groep ging zich diep en lang ingraven, een volgende groep dook naar Het in heel erg donkere wateren, het werd erg druk. Iemand zat ergens binnen en begon aan zijn werk en stapelde allerlei papieren op en haalde ze ergens door en verstuurde ze via de mail en maakte printjes, gaf antwoord op belangrijke vragen en wees mensen de weg naar het toilet.
Nog Iemand zat thuis en deed het huishouden, kookte eten voor haar kinderen, en die van de buren, ze poetste, wreef, schrobde, veegde, en ondertussen kluste ze bij met allerlei dingen die ze wel leuk vond maar die financieel geen zoden aan de dijk zetten. Ze kroop iedere dag vroeg onder de lakens en dacht aan Het. Waarom was Het er niet en toen bij de bespreking zei Iemand dat je Het kon maken en niemand luisterde toen, maar zo raar is dat toch niet. Het is al eerder gemaakt en toen was Het er opeens en zo was Het weer weg.
Zij stond op die ander stond ergens anders op en ze piekerden onder het dagelijks werk over Het. Terwijl de hele gemeenschap druk bezig was met Het zoeken, roepen en dergelijke zaten zij gewoon een beetje stilletjes thuis. Toen Iemand iets in elkaar had geprutst dat voor hem je van Het was moest hij er iets mee en hij wist niet wat. Hij kon Het online zetten, dat was een mogelijkheid maar dat andere Het stond ook niet online en wat als dit nu wel online staat is Het dan wel je van Het. Hij stelde het online zetten uit. Niet helemaal want hij sprak er wel stiekem over tussen neus en lippen door met andere mensen zonder te zeggen wat Het nou eigenlijk was.
Nog Iemand zat bijna stiekem mee te luisteren naar Iemand en uit een diepe bron van energie maakte ze herhaaldelijk contact met die andere Iemand. Ze zag hem, keek hem aan, bleef altijd aanwezig en vergat nooit aan Iemand te denken. Ze wist dat haar gedrag die Iemand was opgevallen en dat was een beetje spannend op een rare manier. Het kriebelde haar overal. Van de lippen tot de voeten.
Iemand was Nog Iemand ook opgevallen en bij hem kriebelde het ook maar hij moest Het iedere dag doen, laten en maken en ondertussen alle papieren opstapelen en zij bleef thuis maar boenen en die andere leukere dingen willen doen. Hij zag haar voor zich zuchtend, liggend, met kriebels en zonder. Hij wilde haar aandacht liever en haar over zijn Het vertellen waar hij zo druk mee bezig was. Het was volgens hem wel af, maar hij kon altijd een andere maken. Het was heel flexibel en ontspannen, Het kon overal mee door en weer wat anders worden. Het leek verdomde veel op het eerdere Het en zo vond Iemand dat zijn Het een plaats verdiende in de omgeving maar hij wou Het net zo laten doen als Het eerdere het deed. Alleen moest zijn Het dit langer vol houden.
Veel plek was er niet meer voor Het door alle drukte in de gemeenschap van zoekenden lag de kleine wereld een beetje overhoop, maar goed als er nog ruimte is voor een propje papier is er ruimte zat voor Het. Op een dag deed hij het. Hij had het lang uitgesteld maar nu was hij er aan toe, hij zag Nog Iemand en toen hij Het op zijn plek zette zag hij haar eindelijk zoals hij haar wou zien en zij hem en ze maakten een klik door Het en maakten Het samen anders beter minder mooier vreemder en soms net zoals het eerdere Het ook was.
De zoekende mens viel eerst helemaal niks op maar toch een aantal uitgeputte zoekers keken op een dag de goede kant op en ze zagen dat Het terug was. Ze feliciteerden elkaar en zeiden we hebben Het maar mooi geflikt. hard gewerkt, goed gedaan, we zijn geweldig. Ze hielden feestjes en zo bij Het en maakten muziek en rust momenten, vakantie en planten bomen, ze herstelden de schade van jaren zoekwerk met veel plezier, ze luisterden naar Het en zelfs naar elkaar, ze kwamen er achter dat Het naar hun luisterde en dat ze zelf dingen aan Het konden veranderen zonder veel poespas, Het was van alles en iedereen, Het was een bouwwerk van woorden en gedachten en daden en spel. Het was eigenlijk verdomde leuk.
Nog Iemand zat met Iemand naar hun eigen nieuwe Het te kijken en hadden helemaal geen erg in dat Het eerdere deed wat Het moest doen, ze hadden Het samen gemaakt omdat te doen en nu zijn ze bezig met het maken van Het andere, daar is Het namelijk voor gemaakt om te veranderen. Net zoals zij door verandering voor elkaar zijn gemaakt.
Welterusten.