Ode aan de Banaan
Loop ik maar door en door zonder enig plezier en ook volstrekt doelloos tob ik over wat er nu weer voor weerzinwekkends komt uit Pandora's doos als ik geen idee meer heb over het hoe, het waarom, waar ik ben en waar heen te gaan op zo'n moeilijk moment eet ik een banaan dan kan ik weer vlijtig en netjes voortgaan
Kom ik dagenlang niet uit stee, zit er helemaal niks maar ooit een keer mee zit ik op de bank hoopvol te wachten op de eerste golven van de stijgende zee als ik denk dat iedereen wat mij betreft mag gaan trimmen naar de maan op zo'n moment eet ik snel een banaan dan kan ik weer vlijtig en netjes voortgaan
Moet iedereen alles minstens twee keer zeggen, kan ik nog amper tot drie tellen is mijn concentratie vermogen op, blijf ik denken aan beginnen denken uitstellen ben ik al moe voor ik uit bed kom, vind ik geen reden om op te staan op zo'n somber moment een ik een banaan dan kan ik weer vlijtig en netjes voortgaan
Til te zwaar aan het leven, kan ik daglicht, schemer en de nacht amper verdragen blijf ik maar verstrikt in de neven effecten van mijn eigen diepere lagen als ik onnodig veel moeite heb met dit tergend pijnlijk onmogelijk bestaan op zo'n akelig moment eet ik een banaan dan kan ik weer vlijtig en netjes voortgaan
maar er zijn dagen hele moeilijke dagen dan kan ik helemaal niks verdragen dan lig, zit en loop ik maar te malen omdat ik ben vergeten bananen te halen
bananen bananen banaan zachte kern van mijn bestaan bananen bananen banaan dankzij jou kan ik maar doorgaan o fruitschaal vol met bananen waarmee ik mij door de urban jungle kan banen hoe dik de begroeiïng ook is wat ik verder ook allemaal mis dankzij bananen leef ik dapper en onverveerd ontdoe ik me van al wat mij mankeert met een schaal vol bananen hou ik het vol zonder die gele rakkers word ik horendol o bananen bananen banaan pelbare zachte kern van het bestaaaaaaaan oeh ja