Lastige Gevallen in de Rede

I & i ; i komt wat moeilijk uit zijn woorden.

Kun je mij helpen I /

Wat zeg je i? \ I i

Helpen, mij. Kijk links bovenin. /

Grote grutten! Waarom praat je daar helemaal. \ I i

Ik heb mijn zinnen verzet maar krijg ze niet meer op de oude stand I. /

Tja i, dit lijkt me meer iets voor de specialist of.. \ I i

of. .. ?

Ik druk je puntje een minuut in. Waarschijnlijk ben je dan gerezet. \ I i

Doe maar. Dit is geen doen. /

I i

Stil blijven staan i \ I i

Zeg eens wat. \ I i

Wat, oooooh I, ben jij doorwrocht! / I i

De Brui

Elke dag vroeg of laat opnieuw beginnen aan dezelfde eindeloze klussen begint het ondanks dat toch ergens op te lijken komt er ineens iets tussen als je alle lagen hebt afgepeld zit er in een ui niks anders dan de ui we willen dit tranen opwekkende gedoe niet meer, het gaat terug naar de brui

Er zijn altijd wel een aantal muren die ergens tussen komen te staan deze wanden daar neerzetten is namelijk iemand anders betaalde baan weer een ander zet daar deuren en ramen in met een sleutel en een slot en voor absolute veiligheid een mogelijk snelle verbinding met hun god voor als de natuur zich weert tegen alle omringende gebouwen en wegen je kan Het dan appen en deze sterkhouder houdt dat misschien nog tegen nu rij je nog dagelijks over asfaltkleedjes van en naar computerschermen waarmee jij je over allerhande enorm belangrijk geachte data mag ontfermen je rekent op de komst van vele toekomst scenario's en niet één rekent op jou de toekomst lijkt erg op je partner die gisteren zei dat ze jou niet meer wou ondanks; alle tekeningen en plannen samen ontwikkeld en vastgesteld, alle verhalen voor lang en heel gelukkig bedacht, opgeschreven en verteld, alle mogelijke uitkomsten van mogelijke ellende versus voorspoed ging wat goed zou gaan slecht en wat slecht zou moeten gaan ging goed later is een hersenspinsel, een klassiek sprookje door Disney's mangel gehaald een waanvoorstelling in leven gehouden zolang je er elke dag voor betaald ingekleurde vakjes in een digitale agenda van gelimiteerd aansprakelijk soort dit script blijft enkel overeind zolang iedereen vindt dat de uitvoering ervan zo hoort

Elke dag dezelfde fikkies elders opgestookt om weer te moeten blussen en als je er naar toe wilt gaan staan er vijf vers gezette grote muren tussen als je alle lagen hebt afgepeld zit er in een ui niks anders dan de ui we willen dit tranen opwekkende gedoe niet meer, het gaat terug naar de brui

Het Voetbal in levende lijve blog

Trans Sport Digit Taal een VVA | Sport Omroep Smægmå samen op digitale snelweg productie

Welkom lieve scherm aanschouwer van dit wonderbaarlijke even over onze grens voetbal festijn waarin de door ons zielsveel beminde partij het opneemt tegen de geminachte vijand, boeh! Gifbeker! Gifbeker! Inderdaad de beker met de enorme hendels daarvoor komen we niet van onze plek maar zitten gekluisterd aan het beeld scherm. De groene laag, de goede elf versus die andere elf, de lijnen, de rechters, het spel en de spellers hier voor ons.

Zoals normaal beginnen we aan de wedde strijd met de tosss, het muntje gaat hemelwaarts en komt op de bodem terug, afgeketst geschenk. Goed en wel, het geldstuk heeft gesproken onze geliefde partij mag de eerste bal aanschieten, dit is al een gewonnen punt. Hopelijk ontfutselen de anderen ons dit hoogtepunt niet, AI, de VAR wil de beelden herzien. Het lijkt er op dat een speler niet voldoende meedeed aan het partijtje tijdens de weg die het muntstuk moest afleggen. Nee, toch niet. De aftrap is aan onze lieve jongens, pronk van de bond en zijn clubleden, de sponsorgelden absorberend op de borstkas, aandacht wie aandacht betaald, joechei.

Goeie afrap van Abikalali zo in talentvolle voetjes van Kortzichtig, goed begin is het halve werk. Het spel is verzorgd. Deze pass is aangekomen, de volgende een tikkeltje te breed net over de zij grens, ook maar net. De vermaledijden werpen onze bal in. Potjandorie, dreiging hangt al meteen in de ijle lucht van Stadion Bergwijk gezeteld op de plek waar vroeger fort Ons stond, waar we ons manhaftig verweerden tegen kwalijke invloeden, zij die de grens over wilden ondanks ons thuis voordeel! Nu hier, staan elf bal ridders te knokken voor de beste beker ooit.

Het slechte spel golft op en neer. Bal in de Diepte maar te oppervlakkig, komt in de voeten van nijvere, bonkige, verdediger op jaren Andreonini, die kan leunen op ervaring, abnormaal veel. We jagen hem op terug naar achteren maar hij stuurt de bal ondanks alle drukte rondom hem naar een andere speler van de ellendelingen, ze rekken tijd, nu al, hangen aan iedere seconde, de scheidsrechter wil zijn pols klok beschermen tegen deze hangers maar ze zijn zo hardnekkig als een pest plaag, ze slepen er aan. Gele kaart voor Judas Judokus vanwege dit gesjor. Dan te bedenken dat de wedstrijd nog maar drie minuten oud was tijdens de kaart en dertien erna, bijna een hele pauze is in het niks verdwenen.

Onze jongens, lieve kerels, mannen met het hart op de juiste locatie knokken hard voor balbezit ook al is het maar twee tikken dan nog willen ze het laten zien, dat ze zeker een bal in de ploeg kunnen houden mits de tegenstander ze een beetje laat begaan! Dat was een flinke beuk, een naarling gaat gefrustreerd geblesseerd liggen kermen van de pijn. Typisch, voer je een charge uit, jammeren ze! Softies. Het zijn maar noppen. Ik snap niet dat je daar rood voor krijgt, zelfs de VAR is het er mee eens, ik heb de beelden ook vijftien keer bekeken maar hij speelde al bijna de bal. Dat is de zebrapad regel, vijf meter rondom het pad mag je legaal oversteken alsof je op het pad bent. De regel wordt benaderd.

Pff, nou met tien man gelukkig zijn we al vrij slecht begonnen dan valt dit gemis amper op. De aanvoerder moet er af, hij voerde toch al weinig aan, al met al staat het nog 0 – 0, rectificatie, ik heb in alle opwinding tussen de aanvraag en de komst van mijn frituur lunch een doelpunt over het hoofd gezien. Het spijt me oprecht, het eten had eerder moeten arriveren dan had ik u lezer, niet bewegend beeld tuurder, op de hoogte kunnen houden van dit ook bij voetbal horende onderdeel, het is meer dan strijd om wedde alleen, het gaat om ballen tussen palen, die het net bollen, hangen in de touwen, keepers naar de bal laten kijken wetende dat ze zijn overtroffen door de klutsende klasse van een niet eens zo veel scorende spits.

Ik heb het even opgezocht, vijf minuten geleden heeft de vijand gescoord met een penalty, vandaar de herrie in het uitvak, ik dacht dat ze hun vuurwerk niet konden vinden waarmee ze het spel wouden onderbreken, zo zijn die minderheden. Altijd de mensen die intens genieten van voetbal zoals u en ik, de kinderen, en de pilon neerzetters met bal er op het kijken onmogelijk willen maken! O nu snap ik het, het was een tweede gele, daarom die rooie er op volgend, ik dacht dat de scheids zich had herdacht en tot de conclusie was gekomen dat geel te mild was voor een been vooruit met de noppen in de knie van het sujet met onze bal aan zijn voeten! Bah.

Lekker, we moeten nog tien minuten deze eerste periode. Het lijkt er op dat we de opponent kapot willen ontvangen diep op onze eigen helft. De klad er in smoren, tegen houden van aanvallende intenties. Al met al houden we met kunst en vliegwerk heel goed stand, er vliegt wel eens een bal tussen de palen langs de laatste man in het net maar verder dan 6 – 0 komen ze niet. Onze spits staat voortreffelijk op zijn eenzame eiland te loeren op die ene kans op de eerste op weg naar de aansluitingstreffer. Dan gaat het weer spoken in het stadion. Nu zit iedereen in alle rust die hoort bij gelatenheid te wachten op die bal vallend achter de gedreven verdedigers die op geen fout betrapt kunnen worden.

Ho! Ach, jammer hoor. 7 – 0, het zit ze wel mee, alleen maar omdat ze beter zijn dan onze 9 man, De spits viel uit nadat alle wissels waren opgebruikt, de trainer had, emotioneel over z'n coach toeren, na de 4 nul alle wissels ingezet, kan gebeuren. De bal is rond, alles kan nog, weliswaar met negen man en zeven goals tegen, niet te vergeten dat we wel eerder, 20 jaar geleden wonnen van deze club, die al vier jaar achtereen deze beker heeft gewonnen, ik denk zeker dat we alles in orde schieten, trappen, tackelen, passen meten na de snel invallende pauze.

Het eten hier is echt om je vingers bij af te likken. De rest is de moeite niet, maar mocht je ooit op zoek zijn naar een top snack restaurant dan is dit je plekkie. Ik heb net als u naar de reclame voor, analisten tussen, reclame na kunnen kijken en mogen luisteren en ik ben het wel eens met de meeste reclame uitingen. Chips zijn heerlijk knapperig en de verpakking uitermate duurzaam, geluk is onbetaalbaar tenzij je genoeg kunt lenen en later elke dag aflossen, de analyse was wat zeikerig, altijd dat gezeur over kwaliteit, mannetje vinden, nog even en ze zouden gaan praten over 1 x raken, gelukkig was er nog wat meer reclame, blij dat ik daarvoor dubbel mag betalen, voor het product en voor de zender die ermee te koop loopt, super.

De 20 staan weer op het veld, de coach heeft rood gekregen, hij heeft blijkbaar zijn tanden gezet in het oor van de vakken assistent en wisselbord mechanieker, de vierde man is dan ook vervangen door de achtste man. De schade aan no. 4 was zoals ik heb vernomen meer dan behoorlijk, de wat getroebleerde coach Hannibal Lectœr liet het oordeel pas los na diverse stroomstoten. Zo is het leven nou eenmaal. Coach zijn is geen makkie, ook niet met allemaal lieve, dappere krijgers aan je zij, misschien toch maar weer de muilkorf op. Dit is al de tweede keer dit seizoen, zelfs Suarez bijt minder mensen. Assistent René 'Freddy' Kröger neemt zijn taken voorlopig waar.

Dit keer mogen hunnie aftrappen, volgens mij gaan we er direct op zitten, druk zetten, flink hoog, liefst een meter zwevend boven de oppositie, dan een front beginnen en hun doel belegeren, vol er op. Splijtende aftrap, ach, en dat is 8, tsjonge jonge, dit gaat ja toch zo niet. Je laat toch niet iedereen lopen, dan je keeper alles oplossen zeker, die man staat nog onder contract bij de vijandelijke massa, het scheelt de helft niet of hij trapt hem in ons doel, bedrijfsspionage, infiltrage! Je zou voor minder een karakter vermoorden. Goed, we hebben wel de aftrap herwonnen.

Ik voel de spanning stijgen, of anders is het de wijn, dat zou ook kunnen. Het publiek gelooft er nog in, dat kun je wel zien, ze gaan allemaal naar huia voor extra proviand. De verlenging in. Het is mooi dat ze dat competitie element er weer uit hebben gehaald. Dan weet je 'Het is nu of nooit' die fijne aardige jongens weten dat, elk moment kan de wedstrijd kantelen in hun aandeel in het voordeel en binnen een paar zuchten sta je daar op het podium, gouden glitters knallen zonder weerga de lucht in, de hendels van de Gifbeker in handen, dan de trip op de platte tv door Smægmå met de beker in de knuisten langs alle kanalen. Nu eerst op zoek naar ons eerste doelpunt om te beginnen, het hangt zeker in de lucht. O o, rookpluimen stijgen op vanaf de tribune, een paar vijandelijke spelers wijzen de scheidsrechter er op maar die wuift het allemaal weg, onze schatten van jongens maken van de gelegenheid gebruik, zetten hun gasmasker op met nachtvisie bril en dan scoren ze, onzichtbaar voor een normaal oog de 8 – 1, de scheidslijnrechter en de video assistent scheidslijnrechter keuren het goed omdat ze geen rede kunnen zien om het niet goed te keuren.

De rook komt vanuit onze eigen gelederen en is dus positief, het is zeker reden voor onze verbluffende comeback. Het is ook wel heel onnozel om je gasmasker en nachtkijkers niet mee naar een strijdtoneel te nemen, je weet dat de opponent slecht tegen zijn verlies kan. Waarom ben je dan niet degelijk voorbereid op oorblogs pad gegaan. Wij gaan nooit ergens heen zonder deugdelijke verdedigingstactiek en aanvalsstrategie. Rinus zei al voetbal is oorblog en niks is minder waar.

Doelpunten worden aaneengeregen, de tegenstander is nergens, nou ja op handen en voeten, kuchend en hoestend, kinderlijk eenvoudig opzij gezet, hier kun je duidelijk vaag in de verte zien waar wij in uitblinken, winnaars mentaliteit, moeten winnen ondanks alles, zo te horen was dat zo net de terechte aansluitingstreffer. Hopelijk blijft de witte rook nog even komen uit onze echte club fans rookmachine, nog drie minuten en de standaard twee blessure tijd om ten minste de verlenging er uit te slepen.

Zit 'ie, inderdaad, het wonder is geschied. De gelijkmaker zou volgens hen die het kunnen weten zijn gemaakt, het wordt door niemand ontkend. Het is acceptabel, een geweldig geldige De spelleiders zitten aan de kant te lurken aan de beste koffie ooit langs de lijn geserveerd, door onze eigen lijn tender Douwe E, terwijl het spel binnen de kalk afzetting alsmaar heen golft over de tegenstander, uitgerookt en uitgeblust, blind zwalkend in de witte walm. 8 – 8, ach en nu is onze rook op. Meteen een snelle uitbraak van een net nog brakende middenvelder, snijdt door onze gemaskerde verdediging, nacht kijkend in het schelle licht van de stadion masten, geen idee dat de tegenstander zich zo vlot kon oprichten, ach, ach, dan toch de genade slag, net voor de zo verdiende verlenging, Het lijn en grens collectief steekt de duim op, tevreden over koffie en cake, een kwartiertje geen gedoe aan het moede alles over alles rondom het spel en de regels beslissen hoofd. Nog even snel een voetje over de lijn, fluiten en het spel is over. We moeten het veld met geheven hoofd gedesillusioneerd verlaten, Net niet genoeg rook dat is wel heel zuur. Waar halen ze het vandaan en waarom niet elders waar er meer rook in de machine zit, liefst voor minder uitgaande posten. De vreselijke tegenstander wint met mazzel, als vanouds, Die verrekte Keizerlijke garde uit Kåpitaalstæd, dat zootje van Sop, droom leider van Fictië, altijd weer met de Gifbeker tronend, terwijl de glitter kanonnen bulderen. AmAI. Welk een nare wereld is dit, wij de juisten, liefste spelers uit het pak, trekken wederom aan een zeer kort eind

Afwaskroniek intermezzo

Xylophonette Q – Goedenmiddag met Xylophoynette Q van Afwas Power! Met wie heb ik het genoegen?

U spreekt met Van Voorbijgaande Aard.

Xylophonette Q – Waarmee kan ik u van dienst zijn Van Voorbijgaande?

Ik zoek een afwasser.

Xylophonette Q – Dan bent u bij ons op de juiste plek! Is het voor een privé onderneming of voor een bedrijvige zaak.

Een privé onderneming.

Xylophonette Q – Wanneer heeft u onze service nodig?

Zo rap als kan gaarne. Ik heb geen schoon mes meer over voor het besmeren van brood.

Xylophonette Q – Dringend! Ik zal kijken of ik per direct iemand voor u kan vinden. Blijft u aan de lijn ondanks de muzak?

Zeker, juist dankzij de muzak. Wat heeft u draaien.

Xylophonette Q – Disco chill huis met ijl walvissen gejengel, hier en daar voorzien van getokkel met een soort van harp.

Leuk, tot zo. Neem de tijd.

... iiiii ooooo... toing twing...

Xylophonette Q – Bent u er nog meneer Van Voorbijgaande Aard.

Ja ik ben er.

Xylophonette Q – Ik heb iemand gevonden die toevallig net klaar is met een afwas bij u in de buurt. Schikt het om 1 uur 15?

Zeer zeker, ik ben er. Het gebruikelijke tarief voor immense luiheid staat nog op gelijke hoogte met dat van de vorige keer even terug?

Xylophonette Q – Het bedrag is iets opgewaardeerd in verband met de hogere prijs voor afwas borstels borstelhaar en afwas middel transportkosten. Het is 2,50 Smægmåånse Døllār meer dan, drie maand geleden, klopt dat van die datum, het lijkt namelijk als de dag van gisteren, u bent altijd zo nadrukkelijk aanwezig in ons geheugen!

Drie maanden... ja Inderdaad, toen wou ik aardappels bakken maar alle bak en braadpannen waren vuil.

Xylophonette Q -Crisis momenten, goed dat u ons weet te vinden meneer Van Voorbijgaande Aard.

Blij toe dat u er bent om mij uit de brand te helpen. Ik waardeer u waardering voor mij.

Xylophonette Q – U kunt ons personeel zoals gebruikelijk vooraf betalen met de IT pay gadgets. Heeft u verder nog afwas behoeften.

Neuh.

Xylophonette Q – Misschien een afwas lidmaatschap bij ons dan kunt u maar raak opsparen, en wij komen dan op gezette tijden zodat u deze prachtige levensstijl in stand kan houden.

Ik zal er over peinzen, diep en lang, oké?

Xylophonette Q – Bij deze dank ik u voor een skala aan incapaciteiten, u onwil is ons genot. Fijne middag.

Eensgelijks.

De Personen van ... Het Geldasiel

Vandaag in VVA doc. een menselijk belang document Seizoen 1, Deel drie van ontelbaar veel over De Personen van Het Geldasiel.

Vandaag rijden Frank en Mark naar een plek op aard waar in een huis verloederde goudstaven zijn ontdekt. De eigenaar zegt zelf dat hij niet langer voor ze kan zorgen. Het heeft de interesse verloren. Frank rijdt en Mark leest en beluisterd de telefoon applicatie voor weg bewijzering, hij zegt nog een keer luid en duidelijk wat de telefoon eerst zegt. “Over 250 meter naar rechts bij de afslag Knijpoord naar de B123 richting Knijpoord” Frank trekt het stuur bij en we gaan samen naar rechts op naar de richting Knijpoord. De telefoon geeft instructies Mark doet het dik over en zo komen we zwijgend luisterend naar telefoon, Mark en radio zender Lokaal Vocaal Kabaal het programma Praat een Lied of Niet van DJ Dik en sidekikkers Kwaak en Visje op VVA webradio Smægmå Cultureel Prut.

Na een poos zo wentelend en kerend in het verkeer naderen we ons doel. Inmiddels zijn we op de hoogte van alles wat er vandaag toe doet, gisteren toe deed en morgen gaat doen aldus Dik, Kwaak en Visje en tussen deze informatie door werden we vermaakt met fijne meezingers uit de oude maar niet te oude doos, liedjes over de liefde, lust en dergelijk tijd verdrijf tussen het geld dienen door.

Mark en de telefoon brengen ons naar een oplaadpunt voor onze motor met luxe zitjes, radio, usb poorten alles samen ingepakt in blik waarmee Mark en Frank iedere dag op pad gaan om verdwaald of verloren geld zo goed als mogelijk op te vangen. Frank zegt daarover “Dat hij het moeilijk kan verteren dat sommige mensen zo achteloos ermee omspringen, ze verwaarlozen hun kostbaarste bezit, geven er niet om dan knapt er iets binnenin mij, weet je” Mark geeft hem dan een tikkie op de rug en zegt “Het komt wel goed Frank, wat ik je brom” Dit ene moment zit nog altijd in mijn geheugen gegrift, het staat in de top tien van mijn herinneringen betreffende deze eerste top uitzendingen, de beide heren op weg, dapper strijdend tegen de wanorde, het onverdraaglijke, de verloedering van ons kapitaal.

Frank belt de man met goudstaaf problemen op om hem te verwittigen betreffende de aankomst en onze aanwezigheid. Het is altijd een heikele kwestie, geldproblemen en televisie zendtijd gaan maar moeilijk door een deur. Zeker als de omgang met geld zo moeilijk verloopt als hier. De man wil wel in beeld maar liever onherkenbaar. Hij draagt daarom een bril en praat veel lager dan normaal.

We drukken een code in gaan door de poort, dan drukken we op een bel, een zoeker gaat, een klik volgt, en komen in een hal waar vergane glorie pronkt, echt schitterend, Deze gang alleen al is een meerwaarde voor de kringloop industrie, het valt te verwachten dat we hier nog veel meer spullen je die niet eens aan de straatstenen kunt verhandelen te zien gaan krijgen.

Familie portretten, ard-deko vazen, hanglampen met glazen kraaltjes en stofjes uiterst secuur er aan gefrunnikt, echt mieters veel werk voor de kost verzet, We lopen met grote pupillen door de hel verlichte gangen en kamers tot we uitkomen bij de deur waarachter de onherkenbare man wacht. Deze deur heeft een klopper, er staat op een koperen plaquette naast de deur 'kantoor, kluis en kamer voor denkbeeldige arbeid, gelieve drie keer driemaal te kloppen bij entree, 3 kort achtereen, drie met enige pauze, en weer dri3 kort' Mark doet zoals bevolen, daar zijn ze trouwens beiden heel bedreven in.

De deur zwiept open, dit verbaasde ons allen, dit leek ons een plek waar een deur langzaam zou openen. We stonden gelijk oog in oog met het zittende slachtoffer, de met ons meelijdende factor in dit stukje menselijk belang, rondom hem lagen vereenzaamde staven, dof, levenloos, al tijden niet gepoetst, het leven, de geest, er niet in gewreven. Dit aanzicht op deze ellende benam Frank en Mark de adem. Mark kon niks uitbrengen, zelfs geen traan voor in beeld, Frank had het even te kwaad maar herstelde snel zijn inner orde en wierp zich daarna vol mededogen op deelnemer X. “Ach arme, arme man, welk een leed moet u toch lijden, wij zijn hier om u te steunen!”

X brak in tranen uit, al die jaren vol smart, in deze kluis kantoor kamer unit kwamen boven, welden op via de ogen, kwamen in onbedaarlijk snikken, ach en wee volgden elkaar op de voet. Mark ontfermde zich ondertussen over een tweetal daze staafjes, aaide ze, sprak er tegen, zei “Nu komen jullie weer ergens!” Langzamerhand zagen we weer hoop in deze verschrikking. De beide heren steunden de gebroken man, haalden de kluis leeg, staafje voor staafje, elk werd in een speciaal nestje gelegd voor transport naar Het Geldasiel.

X wou eerst eigenlijk niet veel kwijt over de ellende in zijn leven, de reden waarom hij en zijn geld van elkaar waren vervreemd maar na een poosje toen de meeste bezittingen waren afgevoerd naar de Geld ambulance begon hij toch het verhaal te openbaren. Bij de deurpost staande in joggingbroek, instappers en met half open bloesje begon hij aan de openbaring “Dat moment waarop je beseft dat alles weg is, je hele leven zet je je in voor wat eens je grote liefde was, de accumulatie van bezittingen en dan heb je het en ondanks dat stop je niet als het er is, en dat idee blijft zich voeden, met mij, en dan zie je wat er is opgericht en aangericht en tegelijk hoeveel meer er is verloren gegaan dan, weet je, verliest alles zijn schittering. Alles, echt alles.” Hij valt stil. Even later zittend op een stoel in een bijna lege kamer, gemaakt voor spullen, echter in alle zwakte, de ziekte van onwil, niet aangeschaft, gaat hij verder “Je zit dan hier, daar, overal te praten over de bezittingen alsof je meer nodig hebt, meer plekken om mogelijk te zitten, staan, locaties te verzinnen om bezittingen te delen zodat ze andere lokken, elke uur van de dag is een balans voor inkomen en uitgaven, ik zette leven om in centen, en verlustigde me daar in het kantoor kluis op deze toegevoegde waarde maar in enen was er een soort sluier die van me afviel, ik zocht me suf, al zoekende viel van alles van me af tot ik me zelf niet meer zag zitten in een keurslijf” We toonden begrip voor de situatie. Geestesziekte is altijd lastig te verdragen, het goede goed kwijt en toch denken dat alles oké is, blijft een beetje beangstigend ook voor een voice over.

Na anderhalf uur vertoeven in deze ook voor ons document makers moeilijke omstandigheden lag alles ingepakt in de geldambulance en dus klaar voor transport over des heren wegen terug naar een plek waar het liefdevol zou worden ontvangen, in ons eigen Knoxje zou Truus de balie medewerkster zeggen.

Elders op het Geldasiel was Yennie bezig met de stapel om gezellig te vermeerderen, ze zat bij een bureau, haar blik vast geniet aan een computerscherm, de oren vast geklonken aan binnenkomende berichten door een headset alsmaar op haar tellen letten, de staven lekker laten rollen. Yennie zat hier meestal samen met haar partner Roebelski, een Oost Smægmåån met de juiste instelling voor dit werk maar die was net bezig met een bedroevend stemmende acquisitie, iemand was zijn belangstelling erover kwijt, 'zo sneu' aldus Yennie. Yennie had sinds ze hier bij het geldasiel als vrijwilligster begon heel veel stappen gemaakt waardoor ze zich nu in deze schitterende zee van potentieel spul als een vis in het water voelde “Toen ik hier begon was ik uiterst onzeker over mijn bekwaamheden, maar toen ik eenmaal werd geconfronteerd met dat goud geld leed ervoer ik dat dit werk belangrijk was, dat ik mijn ego op zij moest zetten en overal eenzaam verzwakt geld moest redden uit de wanhoop waar in het zich bevond” Nu toonde ze ons haar vaardigheden, in een paar tikken met een enkel woord, haalde ze beklemd geld uit benarde situaties, zodat anderen zoals Frank en Mark het dan konden aannemen, vervoeren en dan nam de geldzorg het van hun over.

Het geldasiel was vrij simpel losweken, bevrijden uit incapabele handen, transporteren over de infrastructuur en dan hier in de opvang vertroetelen, intensief verzorgen en dan laten doen wat geld het liefste doet, een ander het werk. Maakt niks uit welk werk, als het maar iets uitvoert. Als geld gelukkig en blij is, massaal samen gekluisterd, dan gaat dat als van zelf, dat merk je hier wel. Iedereen werkt zich hier uit alle naden en kieren, vele slagen in de rondte, zelfs rondom die spil der dingen, geen opoffering is te groot om dit nobele instituut op poten te houden, de laatste snik daar gaan we voor.

Dat viel ons eigenlijk ook op. Toen wij begonnen aan deze Personen van reeks wouden we overal één uitzending aan wijden, de Personen van De Reddingsboei, die van De Alles Zender, van De Labelprinters en dat ging best goed, zoals beoogd, tot dat we hier kwamen en meteen wisten dat dit een reeks moest worden, neen, zelfs een serie aan reeksen, We zitten bij aflevering 3 in seizoen één maar we liggen nu al vast voor tien seizoenen met 52 afleveringen dankzij de overtuigende inzet van de grote inspirator van dit Geldasiel de heer Florijn van Gouden Bergen IV. Dit doen we dan in onze vrije tijd maar het is dermate lonend dat we dit niet ervaren als afwijkend van het oorspronkelijke format, meer als een soort van cultuurlijke ontwikkeling in vorm en inhoud.

Volgende keer in De Personen van Het Geldasiel gaat Frank met het sneue, gedeprimeerde Geld naar de Kaaiman Eilanden, doet Yennie een extra duit in het zakje, maken we kennis met de baas van de overzeese geldopvang op De Muurstraat en spreken we voor het eerst met Florijn onder andere over geldigheid en tekeningen van een liefdevol geschonken naam met de hand op een velletje papier. Tot dan. Nu veel plezier met Internationaal Voetbal straks te zien op Digit Taal Trans Sport VVA.

Paar losse stukjes

Draaiende yoghurt.

Het is altijd jammer dat reclame items op verpakkingen verdwijnen. Ik vond het altijd heel leuk om te weten of mijn yoghurt links- of rechtsdraaiend was want dan kon ik het witte klodder goedje voor ik het spul traag uit het pak liet lopen eerst een flinke periode andersom draaien. De yoghurt was daarna de kluts helemaal kwijt, wou er via de achterkant uit lopen en hoopte zich daar lange tijd op iedere keer een opening verwachtend aan die kant van het pak. Eenmaal een beetje bij zinnen gekomen stroomde het met behulp van correct gebruik van de zwaartekracht in het bord of schaaltje maar dan nog kon je aan de bleke kleur zien dat het nog helemaal beduusd was. Ik deed er vervolgens een scheutje siroop in, daar schrok de omgedraaide yoghurt zo van dat het spontaan begon te cirkelen in eigen oorspronkelijke richting liefst zover als mogelijk van de angstaanjagende ongedraaide siroop. Pas na een minuut of drie was de yoghurt voldoende gekalmeerd om binnen een paar tellen op te haffelen. Nu moet ik iedere keer gokken welke kant de yoghurt omdraaide voor de zuivel fabriek het aan de lopende band het pak in spoot. Het resultaat van dit gewentel is eigenlijk nogal pover. Ik dacht dat de kans 50 | 50 zou zijn maar die verhouding wordt waarschijnlijk pas bereikt na een leven lang draaien met yoghurtpakken om de eigen as vooralsnog lijkt het meer op 10 | 90. De vermaakwaarde is daardoor inmiddels stukken minder dan ik had tijdens de vorige variant met voorkennis.

Deelnemer A – Ben je nou helemaal door de ratten besnuffeld!

Deelnemer B – Zeker weten. Ratten besnuffelen me iedere dag wel een paar keer. Bruine, zwarte, woel- en muskusratten, er is geen rattentype in de buurt die niet even langs komt om mij te besnuffelen. Hoezo dan?

En fin...

Uiterst zinvolle persconferentie van Van Voorbijgaande Aard

Ingelast persmoment voor de denkende schrijvende weblogjournalisten in verband met het komende internationaal verschijnende stukje.

Vragensteller A – U heeft voor het komende internationaal verschijnende stukje de Z niet opgeroepen waarom eigenlijk niet?

Ik heb inderdaad de Z niet opgeroepen, let wel, het is de enigste letter die niet in het stuk voorkomt. Z kwam bij zijn werkgevers amper in andere stukken voor, en ik denk dan ook niet dat deze letter iets zal brokkelen in mijn melk, indien nodig ga ik een andere constructie bedenken om dienst te doen bij Z's mogelijk zinvolle en eervolle taken voorkomend in het stuk.

Vragensteller B – U heeft Q terug opgenomen in de selectie is dat met een specifieke reden.

Ik verwacht inderdaad dat bij het komende speel en spel stukje de Q q te kunnen inzetten om zodoende meer en betere punten te behalen, punten nodig om door te gaan naar het stukje volgend op het komende. Ik heb ingezien dat ik deze letter niet genoeg heb ingezet tijdens eerdere speel en spel momenten en dat ik daarom minder chique overkom dan moet. Ik wil ook dit hoogwaardiger maatschappelijk segment weer frequent bespellen.

Vragensteller C – Waarmee denkt u dit keer de vriendelijke en tevens de vijandelijke lezer met u punten te kunnen overtuigen.

Het lijkt me nogal logisch dat ik deze punten op de best mogelijke locatie in het schrijfveld zet, liefst achter aan de zin, dat is wat mij betreft toch de beste plek voor te scoren en punten. De letters staan dan op de plek en de klapper volgt, het adem punt en aan het end dan het laatste adempunt zodat iedereen weet dit stukje is klaar. Hij heeft zijn punt gemaakt en zelfs meerder over het hele schrijfveld versrpeid.

Vragensteller D – De laatste stukken werden niet echt erg hoog aangeschreven wilt u daar verandering in brengen en zo ja hoe dan??

Volgens mij kan ik daar geen invloed op uitoefenen. Het is aan de lezer denker om mijn toetswerk hoog en of laag te beoordelen, al naar gelang hun eigen positie op de bank of draaistoel, soms zelfs ergens voorbij wandelend als een ware Couperus over Haagsche dijken, wegen en straten langs panden, perken en plantsoenen maar dan met een boek dat zichzelf voorleest in de broekzak. Echter ik zal zeker mijn best doen om te stijgen in de achting van de lezer denker aan gene zijde van het netwerk door zo goed mogelijk te presteren tijdens het komende stukje.

Vragensteller E – Heeft u alle letters die u wilt gebruiken tot u beschikking?

Ik heb ze opgeroepen en verwacht dat iedereen binnenkort op het Internationale toetsenbord zal staan opgesteld, er zijn enkel minimale twijfels gerezen over de inzet van de hoofdletter G maar ook de k K heeft op het eerste oog licht waarneembare klachten. Dat is logisch gezien de overdreven inzet van eigenlijk alle letters maar zeker de K k komt de laatste vaak voor in de stukjes van zijn team “Kbouter bLog”.

Vragensteller F – Kunt u deze K k niet vervangen met een andere letter.

Zeer zeker niet daarvoor ontbreken mij de middelen, ik kan me door diverse prijsstijgingen geen andere K k veroorloven dan deze in ieder geval niet ééntje met de voor mijn werk hard nodige kwaliteiten. Ik heb diverse K k's op het speel spel veld getest zoals de K van allekabels en de k van inzakenas.net maar beide voldeden niet aan mijn coach norm. Ik eis hele fitte, nette letters, jong, die hard willen werken om goed resultaat te leveren voor mij en team van denkbeeldige werknemers. Letters die laag bij het scherm blijven en leesbaar willen zijn, echte letters die ons nog veel plezier zullen opleveren. Deze andere k letters voldeden niet aan die toch zeer heldere en zeker niet absurd hoge eisen. Op dit moment zijn er geen fittere en betere K kaas voorradig voor mijn werkzaamheden, punt

Vragensteller G – Heeft u al in u hoofd hoe u de spelers wilt opstellen om voor te komen in het komende stuk?

Natuurlijk, natuurlijk. Ik kan daar verder natuurlijk weinig over zeggen maar het zal zeker een herhaling zijn van zetten zoals u van mij en zelfs van u zelf en eerlijk waar inmiddels van iedereen gewoon bent. Verwacht er niet te veel van en ook niet te weinig en u zult naar alle waarschijnlijkheid niet verbaasd zijn over het resultaat. Op deze wijze bereiken we allemaal, van schrijver tot lezer denker, het juiste effect op ons o zo nijvere stereosetje.

Vragensteller H – Kunt u nog iets kwijt over de inhoud van het stuk aangezien u over de vorm niet veel kwijt wil en mag willen, zeg ik het zo goed.

U zegt wat mij betreft alles goed, daar kan ik niks slechts over zeggen. Echter als antwoord op u eerste vraag moet ik u zeggen dat zowel vorm als inhoud strikt geheim blijven tot de komende publicatie, daarna is er niks meer verborgen en staat u oog in oog met de waarheid aldus mij, Van Voorbijgaande Aard.

Vragensteller I – Gaat u misschien het experiment niet uit de weg?

Dat hangt van de omstandigheden af waarin ik en mijn stukje op dat moment verkeren, is er experiment aanwezig dan zal ik het aanvaarden en toepassen waar mogelijk, edoch ik zal zeker het experiment niet opzoeken. Nee daar pas ik voor, de laatste keer toen ik dat deed raakte ik er zelf in verstrikt en verloor ik iedere controle over mijn alfabetische talenten. Dagenlang na dat ene stukje sprak ik volgens anderen in tongen terwijl ik zelf dacht dat ik allemaal wijsheden ten gehore bracht in een taal die ik zelf niet sprak en kon verstaan. Ergens tussen die beide versies zat een waarheid die in een kloof tussen weten en onwetendheid viel en tot op heden niet weer boven is gekomen. Dus er is experiment mogelijk maar met mate.

Vragensteller J – Mag ik de laatste vraag stellen?

Zeker, bedankt dit was mijn conferentie aangaande het komende stukje. Ik wens u veel plezier in het wachten daarop, veel geluk ook de komende periode tussen dat ene moment waarop de spelers het veld opdraven en dit tijdstipje waarop het officieel is aangekondigd. Geniet alvast van de zorgvuldige opbouw waarmee ik en mijn team van denkbeeldige participanten te werk gaan om u straks te woord te staan. Alles op volgorde, zinvol en met de nodige punten voor de duidelijkheden.

Afsluiter K van de Bond (tegen Efficiëntie) – Ik dank de vragenstellers voor hun bijdrage, schuift u alstublieft zelf de stoelen op correcte wijze terug onder de bijbehorende tafel en dumpt u het kopje aub in de prullenbak, Het is ook hier in deze setting ongewenst deze naar mij of naar de vaderlandse lettercoach te gooien, Plastic hoort in de vuilnisbak en daarna eeuwen te drijven in zee of misschien beter ellenlang te resideren ondergronds, desnoods onderdeel te worden van u spijsverteringsstelsel maar niet op het net door ons schoonmaak personeel gezogen vloerkleed. U kunt huiswaarts keren of opgaan in de vaart der volkeren maar net wat u liever heeft, vergeet aub niet eerst de petitie te tekenen voor de rechten van de Dwarrelhoender in Knabbelië, de petitie tegen alles waar je op dit moment tegen moet zijn, de petitie voor meer handelsvrijheden overal op aarde en te stemmen op de beste letter in het vorige stukje. De pennen nodig voor alle petities en het potloodje voor het stembiljet graag nadien weer in de juiste bakjes plaatsen, De paarse in de paarse houder, de rode in de rode, kleur bij kleur, oké?! Dank u voor u inzet, aanwezigheid en bij deze verplicht ik tot een fijne dag. Gegroet namens de Bond tegen Efficiëntie in name van mij en de nieuwe voorzitter van de bond Van Voorbijgaande Aard.

Groot Nieuws ; Van Voorbijgaande Aard bezit plotseling immense Koopkracht

Als mens met problemen behept heb ik heel wat te stellen met name daarmee, ik stel ook wel wat met andere dingen maar het meest met mijn eigen problemen. Ik heb een ranglijst van problemen, een hit lijst van de beste zaken waar ik niet mee om kan gaan. Moeilijkheden hitparade, in slagorde. Klap op klap. Ik heb momenteel problemen met ongekende krachten, één daarvan in het bijzonder, mijn super enorme immense oer koopkracht. Sinds gisteren na een incident met een giftige achtpotige om exact 11 uur 03 heb ik geen controle meer over dit reservoir van koopenergie, het loopt overal uit en door en met me weg.

Ik kon niet anders dan per direct een consult regelen met de koopkracht therapeut werkzaam bij misschien wel de beste bank van Nederland. Welke bank is dat Aard? De voedselbank? Nee natuurlijk niet. De sperma bank oftewel de bank met de S. Ook niet. Wat dan wel Aard? De Overdrijvende Mistbank natuurlijk. Ah die ja, daar heb ik immers ook een dwalende rekening. Nou fijn om te weten (Voorheen). Vertel me meer over die sterke koopkracht issues waar je mee kampt Aard.

Zal ik zeker doen. Ik zit hier om u te helpen als het ware. Goed ik deed mijn best om mijn koop bundels in toom te houden maar iedere keer tilde ik weer enorme pakketten op die ik net daarvoor had besteld en welke meteen werden bezorgd alsof er geen afstand meer zat tussen mij en mijn koop lichaam. Ik wierp mij op weer een matras en stapelde die op de vijf andere, allemaal voor een habbekrats aan moeite en bakken vol geld aangeschaft bij mijnmatras.kom/smg, ik smeet echt met mijn arsenaal aan onhebbelijke krachten en werd niet eens koopspier moe ook niet toen ik een extra slaapkamer kocht voor al die matrassen bij de sub divisie van mijnmatras BV mijnderdeslaapkamer.kom/smg.

Mijn koopspieren zijn onheus fit, super strak. Ik heb een koop sixpack op de buik van heb ik jou daar en hele vette, dikke, stevige koop biceps. Mijn koopdenkkrachten zijn inmiddels ruim boven wat de gemiddelde koopkrachtige burger bezit, denk ik. Ik zie iets wat ik wil kopen en dan til ik het hierheen met mijn buitenaardse zo goed als onmogelijke krediet krachten echter ik kan niet alles meer kwijt. Ik heb een extra dorp nodig om mijn vers aangeschafte wagenpark te stallen en ik moet nog weet ik hoeveel ambtenaren omkopen voor dat helikopter platform en de uitbreiding van Skypethøl met een zesde baan uitkomend/aankomend op exact de plek waar mijn voordeur vandaag is zodat ik meteen de pakketjes uit den vreemde kan afwikkelen, ontvangen, uitpakken zonder tussenkomst van alles en iedereen die daar normaal gezien en gehoord tussenkomt. Niet dat ik hun niet kan of wil betalen, niks liever, maar anders kan ik mijn koopkrachten er niet in kwijt.

En toch ervoer ik het hebben van zoveel meer dan eerder als een soort van probleem, met name om te kunnen omgaan met mensen die niet zo supermarkt sterk zijn. Ik kan dealen met mijn eigen overdaad maar stukken minder met het gebrek aan talenten van alle anderen dus toch maar naar de duurste therapeut in dienst van de Overdrijvende Mistbank, een out source therapeut voor bijzondere rekeninghouders, eentje met vijf diploma's meer dan andere, normale koopkracht therapeuten, en stuk voor stuk van veel beter gewaardeerde, rijkere, universiteiten, een topper in het therapie genre. Echt de beste waar voor mijn samengebundelde krachten, er komen twee sterk houders elkaar tegen, samen staan we dan nog sterker in hele grote schoenen, zeer waarschijnlijk. Ik moest volgens de receptioniste eerst een paar dagen wachten voor een snelle afspraak maar na een flinke donatie ontstond er abrupt een diepe kloof in zijn agenda waarin hij en ik elkaar konden ontmoeten. We spraken even later af in een belachelijk duur hotel aan de kust van Rijkistanië, daar zat op de bovenverdieping een zeldzaam, bedreigde dieren en vissensoort restaurant speciaal op de eetmarkt ontstaan voor bovengemiddelde koopkrachtige lieden zoals wij beiden. We deden ons daar te goed aan een nu uitgestorven kwartelsoort, heerlijk beestje. Ik snap wel dat ie is uitgestorven. Goed daar zaten we dan en ik sprak vrijuit over mijn level van koop energie, de enorme pulserende, zinderende krachtige bundelingen in mijn kooplijf, als ware zonnevlammen, ik straal er ook helemaal door. Ik ben inmiddels meer dan waarschijnlijk mijn geheel eigen zon.

Ik moet bekennen dat ik een aantal dagen geleden geen enkele koopkracht bezat maar dit veranderde pardoes toen ik door een zeer zeldzame spin werd gebeten, deze zat waarschijnlijk al jaren in de potaarde van een tropische plant en was denk ik net ontwaakt toen ik deze Philodendron verpotte, meteen voelde ik de effecten van de spinnenbeet stijgen vooral op mijn hard oplopende rekening, mijn talenten namen zienderogen toe en opeens stonden er miljarden op. De oude bank wou er niks van weten en dacht dat ik de boel bedonderde maar de Overdrijvende Mistbank had daar geen problemen mee. Geld is geld, er is in wezen geen verschil tussen zwart geld en wit geld zolang je de rekening er maar mee betaald. Aldus mijn nieuwe vrienden van deze financiële sector, Ik had ook in geen tijd stapels echte vrienden erbij deze zagen mijn talenten nu ook wel. Het werd ook wel eens tijd dat men mij ging overwaarderen. Dat heeft een man als ik wel nodig. Daar kwam ik net achter, precies tijdens deze mentaal o zo zware therapie sessie, een welke zo langzamerhand toewerkte naar een climax op de overdreven grote hotelkamer in het rotskust, berggebied van Rijkistanië, een kamer even groot als het congres centrum van het Universeel Smægmååns Hospitaal, we hadden daar uitzicht op de woest golvende zee, keer op keer inbeukend op de arme rotsen en daar zat ik met de therapeut en vijf onbekende deernen, de rest was nog onderweg, hulpvaardige volk die voor een luttel bedrag ons graag een hele poos bezig hielden terwijl ik leerde omgaan met de beperkingen van andere minder koopkrachtige mensen elders op de wereld. Dat leken vanaf deze positie, liggend in deze schitterende kamer, verkerend in prachtig gezelschap slechts kleine problemen, veel arme mensen kunnen er niet zijn dacht ik zo, ook al was ik nog maar net schat hemeltje rijk. Ik dacht nu al dat armoede amper waar kon zijn, gewoon een luchtspiegeling, iets voor op televisie, tijdens de kerst en zo. Het kon eigenlijk niet waar zijn dat ik ooit amper genoeg geld had om een riante televisie te kopen bij de televisie kringloop winkel, riant in gewicht niet qua scherm, die waren op dat ene moment in vergeten tijden nog onbetaalbaar. Inmiddels heb ik in mijn vijftiende huis een eigen bioscoop laten bouwen, dat wil zeggen ik heb de opdracht gegeven het huis te kopen, dan te verbouwen, inclusief badkamer, midgetgolfbaan en bioscoop samen in een riante bad, dwerg golf en film kamer.

Goed al met al na 24 uur en vijftien minuten was ik genezen van mijn problemen met de al niet meer zo hyper verse koopkrachten. Ik betaalde de kamer, de therapeut, de vijftien deernen, vier heeren en de Flix me up transport maatschappij voor een zeer vlotte terugreis naar eigen onderkomen alwaar ik tot rust kwam liggend op zeven matrassen en heerlijk diep en intens droomde over alle dingen die ik door mijn enorm natuurlijk overwicht dankzij bijna onmenselijke koopkrachten overal en nergens ging bezitten.

Welterusten

Van Voorbijgaande Aard snoept zich een nieuw stukje

Muis – Kikker, Ik vind het leven sinds we samen in deze zak zitten vreselijk ingewikkeld

Kikker – Muis ik snap het helemaal. Wat vind je eigenlijk van mijn badpak?

Muis – Het kleedt je wat dik af..

Kikker – Echt, verdomme. Ik had ook liever een staart gehad met een strikje er in.

Muis – Had je maar niet moeten transformeren naar een dier met naar eentje zonder staart. Trouwens, zo fijn is dat strikje niet, en dan de kleuren waarin we ons moeten vertonen, a modieus, teveel glans en kleuren die je zelden ziet in de herfst of winter collectie!

Kikker – Niet zeuren, zo slecht is het hier toch niet.

Muis – Kom nou toch, iedere keer verdwijnen onze vriendjes in de zak uit de zak, eerst levend gestroopt en dan voor onze ogen opgegeten door dat graaiende monster bij dat scherm, 3 schermen. Er is niks goeds aan dit kortstondig leven. Ik had er meer van verwacht, zo sinds de reproductie.

Kikker – Kom nou toch! Vanaf die gefabriceerde geboorte had je dit toch mogen verwachten, in elkaar geflanst, met mier zoete middelen gevuld daarna omringd met goedkope chocolade, vervolgens ingewikkeld, nog een keer extra verpakt in plastic en meteen afgevoerd naar de grootgrutter. Geen idee waarom jij dan nog verwachtingen koestert. Het is wat het is Muis.

Muis – Nou ja, zoals ik zei het is gewoon ingewikkeld, waarschijnlijk komt het door die outfit. Je gaat toch aangekleed op reis.

Kikkers – Deze monsters gaan met kleren aan en al de doodskist in, van dit slag kun je dus alles verwachten maar niet veel goeds en zeker geen zinvollere zaken dan zoiets als ons. De reden waarom we zijn opgewekt is al niet bijster nuttig laat staan gezond en of weloverwogen.

Muis – Juist daarom dan, als je alles kan verwachten dan doe ik dat, dus ook een fijn lang en blij leven met andere chocolade kikkers en muizen in een doorzichtige plastic zak.

Kikker – Wees nou eerlijk, in de ware wilde natuur hebben kikkers en muizen helemaal niks met elkaar, we leven volkomen langs elkaar heen. Willen niet samen in een zak en zeker niet in een extra stoffige lading worden gewikkeld, ze hebben huid en haar, meer dan dat is onnodig.

Muis – Er moet een reden zijn waarom we zo zijn uitgedost! Ik zoek een verklaring, duiding voor dit euvel!

Kikker – Is er wel, ze vrezen dat we zonder dit omhulsel gaan samensmelten tot een grote kleffe hap, niet langer zichtbaar wie muis is en wat kikker. T'recht ook, heb je niet gezien wat er gebeurde met groene muis met blauw strikje badend in de vensterbank en met roze kikker in wit met rode strepen badpak in de broekzak.

Muis – Dat was smerig zeg, hun stoffig omhulsel zat vast aan de huid van goedkope chocola. Ja maar ja, dan toch, ze kunnen toch 9 soms wel 10 maanden lang leven zonder ingepakte kikkers en muizen. Waarom zijn we er nu opeens wel. Ik wil rede voor ons samenleven en bestaan! Dat andere is allemaal slechts probleem omschrijving, de gevolgen van de effecten, bijwerkingen van het zijn! Waarom zitten we samen in dit pak?

Kikker – Deze monsters hebben een monsterachtig systeem ontwikkeld waarbij ze elkaar verplichten om geld te dienen, verdienen, zelfs mensen zoals onze eter, een personage die zijn geld verdiend door als werk ziek te zijn en het krijgt dit geld alleen omdat anderen daarvan afhankelijk zijn, op die manier blijft iedereen met elkaar in de slag. Het schema van totale werkvoorziening nodig om geld dat dit niet kan toch te laten stromen. Deze 1001 anderen moeten vanalles verzinnen om een voor hun lijf en leden gebouwde grot te bekostigen, huren, kopen in termijnen, dit bouwwerksel is zelf weer een bron inkomsten voor andere dienstdoende monsters, menigeen daarvan heeft onze collega's kikkers muizen gekocht om te snaaien. Dit gaat maar door en door en dit noemen zij dan de economie en ook samenleving, echter om zo te leven moeten er ook dingen zoals ons worden verzonnen. Heel veel dingen zoals ons, ongelooflijk veel dingen zoals ons. Flessen, blikken, dozen en plastic zakken vol dingen zoals ons, allemaal spul van 0 procent waarde voor de monsters zelf maar voor 100 procent waarde van de economie.

Muis – O.

Mmm kikker! Lekker....leuk badpak

Kikker – O Bed..

Winkelketen

Iedereen hier zit aan de winkelketen levenslang blijven we hangen aan de lijn elke dag in executie verkoop op het marktplein je mag de hoofdprijs nooit vergeten je moet het altijd overal weten wat dicht is moet je open kopen moet het dicht moet je weer betalen het staat opgeschreven in al onze betaalde en vertaalde verhalen je moet en je zal in zakenkringen blijven lopen tot in de eeuwigheid opgezadeld met inkoopbeleid Iedereen hier zit vast aan de winkelketen van de koopkerk en hun handelende profeten leven reclameren, aanbieden en ten toon stellen en nu alvast met leeftijd korting dood bestellen bent u nog houdbaar, bent u de investering waard komt u nog voor op de grote populaire menu kaart van het koopkerk restaurant in dienst van het groot kapitaal bent u nog een gewilde deelnemer in het omzet verhaal een goed mens loopt gesmeerd met olie, is zo sterk als staal is gemaakt van uitzonderlijk en zeer deugdelijk materiaal zijn u batterijen oplaadbaar, kunt u nog iets besteden anders bent u economisch in principe al overleden de samenleving kan u dan niet langer waarderen alleen als les voor anderen om te leren hoe je in dit leven niet moet zijn in executie verkoop op het marktplein verschijnend in de grijze massa media voor ieders oog en oor een eindeloos herhalend verhoor waarin betaalde krachten in dienst van monetaire machten het laakbare gedrag aan de kaak stellen je eens goed de huidige waarheid vertellen dat je winkelketens niet mag en kan verbreken al je levenssap en energie er in moet steken je zelf moet opofferen voor de grote heilige economie dienen in een tak van de plastic boom van die zeer bedrijvige industrie zitten aan een band, wandelen in gangen vol uitgestalde waarheden in het heden leven zoals ze hebben uitgewerkt in het verleden blijf de lijnen volgen, niet friemelen aan de sluiting niet prutsen met de meters en draaien draaien draaien de grote donker zwarte zakenkring in koop je geluk, je leven, je gegevens, je intel je pasje met een pasje je stroom voor streamen, het beeld, de draden en het zender kastje koop je vermaak en kennis, je genummerde klapstoel en digitale entree huur je wel en leen je wee investeer in de emmer, het water en voor het transport naar zee

Ik koop mijn plek op aard, ik huur mijn kortstondig bestaan ik draai elke dag rond om mijn plek in een vaste baan ik ben de nep aarde voor de valse zon en maan elke maand, elk jaar, is geld de enige geldige reden voor opstaan aan de winkel geketend tot ver voorbij de dood leven zoals het kan worden begroot zo heerlijk efficiënt om berekenend de dagen door te komen om elkaar het doen en laten mogelijk te maken met lonen voor zijn, voor ademen, voor het kloppen van het hart de brandstof daarvoor is te koop op de markt

Investeren om tijd met elkaar besteden in vergaderzalen bijeenkomen over geven en nemen, inzet in valuta vertalen in elke mogelijke taal in elk verkondigd verhaal met geheiligde middelen wordt u ieder etmaal bediend allemaal geoorloofd zolang het doel maar wordt gediend de handelsmissie van de koopkerk is er bij gebaat dat iedereen die komt voor ie weer gaat dat met zijn leven betaald niet klagen in een wereld van een speciaal soort overvloed niet beginnen over het slechte van ons goed offer jezelf, je ouders en je kinderen op aan de wil van goud toon de profeten hoeveel vermogen je ze toevertrouwd wees een diender van de belangrijke zaak laat wat niet kan het min of meer doen, en zeg dat het waar is de schijn huizenhoog houden is de inhoud van de 24 zeven media mis zorg voor elkaars bedrijvigheid ook al doe je het met een ramkraak de beveiliging vaart er wel bij en allen ervan afhankelijk elke daad is immers een zak met betaalde arbeid gelijk iedere mens zit vast aan elkaar dankzij de ingreep van de handelsmissionarie uw inkomen zijde geheiligd tot de laatste snik eren wij u enorme fantasie met veel bombarie dankzij u inventie interventie bent u, en zelfs ik tegen mij beveiligd Amen.com