Lastige Gevallen in de Rede

Leonie (van der Togt)s huishoudelijk relaas, een crisis moment.

Ingezonden stukje

Toen ik de stofzuiger hanteerde, even gedreven en zo soepel als een heks een bezem zag ik daar staan een object, een heiligdom waarin ik menig uur vertoef, niet op, dat is mij te min, ik zit er middenin, het is de stoel, mijn zetel, de troon voor entertainment, de tribune van thuis vermaak, hier maal ik op borrelnoten, kijk naar een serie aan series, lees bladzijde na bladzijde, hele boekwerken, ik zit daar in aanbidding, niet zozeer van het gebodene maar om het zetelen zelf, de op zitten getrainde billen op het oppervlak, geen ruimte voor twijfel mogelijk, hoe heerlijk dat ik daar in zit, het is een kunstwerk speciaal gemaakt voor omhangen, voor niet onnodig van mijn beste plek komen, Hier kan mijn lijf en geest één worden met de huiskamer atmosfeer, op deze tweedehands rustieke design troon, daar waarop ik mijn huishouden bestier, zie wat er ooit eens kan zijn, zal komen, wat er op televisie komt, hoe laat en of het ook wordt herhaald zodat ik het twee keer in een etmaal kan zien, herzien zoals een politicus of deskundige een mening. Zetel o zetel, billen minnaar, ik heb een warm plekje en dat ben jij zodra ik eens opsta nadat de show eindelijk ten einde is gekomen, het stuk is getikt en / of gelezen, de bijzit hobby voor een deel af is of in z'n geheel. Maker van zit vlees, beïnvloeder van ruggen, besre vriend voor alle tijd van oog en oor genot, gereedschap van de slavendrijver, neen o neen, wat zeg ik nu, welk een geest heeft zich op een plek gewroet in mijn nobele duo set, eerwaarde zetel, mijn oprechte excuses, ik verwens iedere criticaster op u, op deze plek zo gelijkend op vele andere in iedere huiskamer, met de uitmuntend ontwikkelde ruggensteun die kan, mag worden ingezet voor tv kijken voor turen naar de vele schermen van ons aller vriend, die beeldige beschermheer, zetel, o zetel, vriend van mijn naad, bespeler van mijn onderrug en dijen, kraker van alle weerstand, aanhoudende splijter van de kloof, de vallei tussen zitten en handhaven daarvan of gaan staan en dan iets doen waardoor je niet daar zit maar later wel weer tevreden er op gaat zitten, met dat voldane gevoel, die intense tevredenheid omdat je een zeker soort van doel hebt bereikt, dan op de troon en op vol vermogen genieten van dat ding met leuningen voor armen, ergonomisch gemak, verstelbaar in zit hoogte, complete draai opties, daar in dat geestes voertuig waar uren oplossen als suiker in hete thee, als thee oplost in kokend water zo los ik op in die luie stoel, waarin ik bijkom van alle beslommeringen waarin ik me mag opwinden over andere beslommeringen te horen en te zien terwijl ik ze beschouw vanaf mijn positie op deze zetel, helemaal van mij alleen, ik keizer klant, meester consument van alles wat is of lijkt, daar zo elders in posities, terwijl je eigenlijk niks doet, neen o neen, gij naargeestig sujet met je slechte invloed op mijn zetel vaardigheden, terwijl ik doch slechts de wereld in me opneem zoals die is getekend op schrift, met camera en microfoon opgenomen, theatraal uitgebeeld, in fragmenten opgeleverd, een heerlijk amalgaam van weetjes, spreuken en allerlei onderwerpen allemaal aan bod komend zich afspelend voor mijn eigen opname apparaat, hoog hoog in mijn lijf, maar wat lager dan anders omdat ik ervoor ben gaan zitten, Gij zetel mijn zwijgend orakel, minnaar van vermoeidheid, kastelen bouwer uit verveling, makker van al wat wordt uitgebracht, iets dat ergens uitkomt en dan via via bij mij uitkomt, ons, jij, en ik, ach mijn stoel, medestrijder in het grotere gewoel, troon voor waar ik woon, cont ondersteuner, warmhouder, waarin het zo goed praten is, luisteren en denken, praten zonder lawaai.. stoel, luie luie zetel, achtersteven priester, zo nuttig voor billen, zo nuttig voor al wie schrijft, wil blijven zitten, voor wie graag tele visie kijkt, voor mensen die net als ik verlangen naar constante aanvoer van onderwerpen om je over op te winden, te verbazen, iets voor door vertellen, gezeten op jou of op je collega zitsels, met ook van die kussentjes, troon o troon, wat sta je toch ongelooflijk in de weg als ik daar al dat stof moet opzuigen naar de zak transporteren en dan als die vol is kieperen in een andere zak en die dan eens in de twee weken laten afvoeren door hen die meewerken aan de schijn van het goede, nette der gemeenschap. Ik eer je met al wat mogelijk is dra ik weer op mijn plek zit omringd met de afstandsbedieningen waarmee ik de binnenstebuiten wereld reguleer, deze als een ware leider bestier zolang de batterijen werken daar in het dan en later al zittende op jouw, mijn eerbiedwaardige goden troon maar nu moet je echt aan de kant en mij de rotzooi die ik heb nagelaten terwijl ik de bewerkelijke werkelijkheid op gepaste afstand bediende, de kruimels, vinger en teennagels, huid schilfers, stukjes stengel van druiventrossen, brokkels van chips, opgefrommelde wikkels, onherkenbaar spul en allerhande andere bekentenissen van daden begaan terwijl ik toch alleen maar op je zat te knagen en turen, die troep moet je mij ongehinderd door je overtollig gewicht laten opzuigen, ik heb al zo'n rugpijn dus waag het niet en kom niet met deze laatste duw nog in mijn lijf zetelende van die ene plek waarop het te goed toeven is om ook maar iets anders te willen dan zitten zitte. Begrepen.

Vrijspel

Hoe is het toch mogelijk dat ik de dingen om mij heen wil die iemand anders kwijt moet mijn hersenen in beelden voedt en zo ondanks mijn natuurlijke weerstand mijn grot vult met kultuur dat ik je plaatjes vreet je moet wil moet mijn wil worden je moed aanmoedigen door het echt te maken met woord en daad eerst de huisraad, kamer advies en dan huis daad naar de winkel voor spul een glanzende prul jij de grote stroom aangedreven mechanische octopus, de grote graaiende vrek het monster met de kunstmaag van nooit genoeg de junkie, een afval maestro, weer een valse symfonie uit kotsend de wie met de watte met je slot in mijn deur je bank onder mijn lijf altijd nabij willen zijn maar nooit echt zodat ik je de ellende kan laten zien die jij aanricht jij, je handelsmonykken, altijd op gewapende missie met missie raketten in de aanbieding je koop titels mijn tijd is onze tijd is enkel jouw tijd het is je geld en je doelstelling mijn leven en ook de dood je must have diploma je fratsen school gehoorzaamheid kweekschool je praatjes uit mijn mond jouw werk mijn besteding de leegte in jou bestaan wordt mijn levensvervulling object om naar te kijken naar uit immer voorwaarts blik op de oneindige leegte van de eindeloze put, je nep maag je kasten kasteel met een torentje voor opvallen, schaduw werper en een sirene in de eikel van de valse pik met een tiktok element jouw tijd je verveling vult mijn oren met lawaai slaan op de brood trommel uitvoering van de planken vrees je constante behoefte aan aandacht heeft media aangemaakt wereld wijde web geen enkel ander doel dan jou mij altijd, met jouw tijd, te laten bereiken je monnik op missie behoefte wordt gevoed en vervoerd met kanalen door je uitzendende zenders aangevoerd door luidsprekers
je kabels laten de grond bobbelen en barsten je masten irriteren de blik in het blikveld alles voor de beeldschermen de zwarte balk van jou ogen in mijn grot je must sell moet een must have worden, een hit op mijn kop als een spijker je naam worden gebruikt, geheiligd gepresenteerd als een merkteken brandmerk voor onder de huid iets om je leven ten toon stellen uitdragen, oplepelen, duwen door de strot en ik moet dan je tijd verdrijf in mijn grot neerzetten zodat het komt en even blijft onder ogen het alweer gedane zaakje geklaarde lucht je bellen en toeters als onmisbaar aangekondigd, altijd daar voor elk oor hoorbaar, mogelijk gemaakt door stopcontacten, zo'n contact toch het ideale object voor in een dichte muur met een ondoorlaatbaar plafond daar boven ieder mens wordt dankzij jou zwaar belast jij en je predikanten van de handel dominee zus en zo koop je kruis je lot huur het desnoods via weer zo'n door je druks aangedreven tentakel de stichting dit en dat, huurhuis en huurhaard, gooi het maar in de put zonder bodem de ware levenslust maar dan kuntmatig pienter met een beeld en rumoer connectie zo behandel je mijn hersenen met je verhandeling tot meubel pulp maakt van mijn lijf een alles consumerend optreden licht verterend lawaai absorberend weer een maker praat in mijn oren, tegen de hamer, zo noem jij dat, je scalpel nog na gloeiend je wekt voortijdig op met bellen de arbeid en leerwerk op wekkers hoge lage tonen stemming maken pureren van de wil op vroege leeftijd laat de kinderen tot mijn vakken komen vul dat onvulbare gat absorberen van behoefte waarde lozen dan een rede lijk voorstel integreren van je zin in zin deze doorgedreven hier voor jou nood zaak door die nimmer aflatende dwang onmatig in strategie om aanwezig te moeten zijn onmatig de behoefte een afvallige afval meester een bewaar extremist een herhaal radicaal met teer verteerd je op oude vergane natuyr aangedreven as mag niet stoppen met draaien zelfs verse natuur elementen ingezet voor deze motorische stoornis de wil blijven aanvoeren transport erend met winst als prooi door en door vers hopen vers dopen vers lopen verszopen vers kopen een nieuw lied voor speed je geldig excuus laat opstaan dag in dag uit elke dag de dauw negerend door de douw van de wekker die recht op laat staan je trekt je huid en geslacht deklagen aan vast geketende, geknoopte, blaadjes voor dat beschamend kruis dan rij je in kunstmatig opgevoerde onmenselijke snelheid achter anderen aan die hetzelfde doen het met taal en betaalmiddel verplichte kunstlicht aan om te worden opgemerkt rij je over het gestolde pek met je veren pracht in je deklagen omringd door gefabriceerd bewerkt blik, metaal en glas naar je kunstmatig aangemaakte uit taal en tekens ontstane sociale stage voor dat betaalmiddel om dat dan te doen op voorgeschreven tijden, die uren, deze rondjes, vierkante vakjes daarvoor krijg je dan dat middel om te moeten willen en dan daarmee doen daarmee zielsveel verlangen naar dat ene uniek machinaal geproduceerde product waar een ander over sprak, schreef, je liet zien en of naar lied luisteren dat onmisbare kunstmatige element, object waar je niet omheen kon, kan die enorme deur deze plaat voor je kop dit iets om keer op keer te doen en je pas laat als het overgaat in waarschijnlijk iets anders of beter dan dat in niets maar wie weet als deze machine van hebberigheid uitvalt dat we een poosje van vrijheid mogen genieten als de batterij leeg is die stroom van uit de muur valt dat gedoe niet meer kan worden gedaan de behoefte er niet meer is de zenders hun boodschappen lijsten niet meer kunnen blijven sturen de wil ophoudt we zien dat wat zij verkondigen dood is en de angst daarvoor hun omzet

Voor heden een fijne onbeperkte periode gewenst

Drek

Volg de borden voor je kop spreek achter de balken voor je smoel laat je ziel en zaligheid verkommeren voor het nooit op je toe komende zet je stereo aan doe oorkleppen op zet het geluid op vol lach met anderen mee ook al zijn de grappen dodelijk slecht klap als alle anderen de handen op elkaar stuk slaan tot bloedens toe neem nooit rust zelfs al ben je doodmoe laat je leven reguleren je bestaan met inkomsten beheren let op de balans tussen wat komt en gaat weet hoe je er voor staat hoe je rekening loopt als je inkoopt wat er nog open staat wees de beste volger van de school verroer alleen een vin als iedereen dat doet vol doe aan de eisen ook al zijn ze waanzinnig of lachwekkend of weerzinwekkend maar volg ze op de voet ga naar al die al getekende lijnen volg elke dag het voor je aangeschafte lot inclusief de trekking dan volgt op het eind de grote hoofdprijs de dood en weet dat je hebt voldaan al die onzin hebt gedaan al die uren ingeklokt tot en met die laatste als bij het uitloggen je adem stokt je was braaf je was net zo ijverig vlijtig je hebt je voorbeeldig gedragen altijd je werk tijdig opgeslagen altijd de maatschappij contributie betaald de taken volbracht hebt op je beurt gewacht deed je best bij iedere opdracht je was immer netjes wist van het niks dat werd verwacht waken overdag slapen bij nacht je leefde zacht gewoonweg onopvallend weggecijferd leven met de kantlijn nooit ver verwijderd van voor mensen zoals jou getekende richtlijn daar waar de staat je wil blijven zien ervan afwijken zou waarschijnlijk worden bestraft mogelijk resulterend in uitsluiting van wettig gemaakte uitbuiting repressie en depressie samen in hetzelfde pakket bij het voorportaal afgeleverd maar zo was jij niet jij had aan depressie meer dan genoeg daar kon je prima mee uit de voeten dat kon worden afgedaan met de term erfelijke belasting waarbij het erf niet verder rijkte dan de grens van het ouderlijk huis dat lag niet aan Jan en Alleman aan het hebben en het houden je toekomst die zij genoegzaam ongevraagd en onherroepelijk verbouwden dat was een gen, aangeboren individueel falen, daar konden zij niks aan doen het was gewoon een gezette maar niet opgevallen en dus leeg gebleven schoen waarin de wortel nog stond te pronken toen je terugkwam en daar voor iedereen zichtbaar je schoen terug griste met je eigen hiervoor gekochte wortel daar in rottend de mensen schudden hun hoofd wie stopt dan ook een rotte wortel in de schoen dan verdien je ook geen levensgeschenk van de Goede Cent sinds die dag ben je in de juiste schulp gekropen stel je zo min mogelijk voor ben je nergens te bekennen hoef je niemand voor je hart en ziel te innen ben je nooit begonnen zonder tien weken vooraf al het mogelijke te bezinnen kruip je al bij voorbaat door het stof geloof je wat iedereen gelooft en als iedereen daarmee ophield dan jij ook altijd wachten op witte rook voor een andere hoogdraver een meerdere om minder te mogen zijn een rede lozer voor je zielepijn die later zelfs gepaard ging met echt lichamelijk leed waardoor je verder en verder af gleed maar daarin voldeed aan de verwachtingen voor je geschapen door de vele schone schijn herdertjes van huidige staat van dienst de stand van zaken daar waar op die herders maar amper kunnen blijven drijven op diverse zaken die kant noch wal raken je kunt ze daar zien happen naar lucht maar het lijkt op praten ze lijken te emmeren over nazaten en iets met blaten dan loopt hun mond weer vol water trekken ze aan elkaar om weer boven te geraken vast in dat gewoel iets dat ze duidelijk niet kunnen laten als ze na dat worstelpartijtje weer boven komen zwaaien ze wild met hun armen en beginnen net voor ze weer onderlopen weer met schijn praten zeggen iets dat klinkt als communicerende veelvraten en jij die daar aan de kant of de wal met de vinger omhoog zit omdat je niet weet wat zij willen wat jij voor jezelf moet doen hoe je volgens hen om moet gaan met het steeds grotere leed je welgevallen waar de volgende diepe kuil voor je ligt om in te kunnen vallen waarin je het laatste restje energie moet stallen welke plek ze daarvoor hebben gereserveerd dat wil je vragen aan de doorgeselecteerde drijvers verderop die daar over alles hebben geleerd die weten van de hoed en de rand ook al zijn ze inmiddels nogal ver afgedreven van die wal daar en jou kant je zit daar met je vinger hoog (en droog) terwijl de herdertjes één voor één uit beeld verdwijnen en ook nog als de laatste luchthapper in de plomp voor eeuwig en altijd onder de waterspiegel is gezakt je laat je hand zakken trekt de vinger terug in het pak loopt helemaal hersteld al wijzend op al het niks tot rust gekomen terug naar je eigen nu echt verdiende plek op dat heerlijke aardse drek

S.N.I.t. ; VerBAASd

Ik was maar een knecht onder knechten iemand met meer plichten dan rechten wat er toen gebeurde heeft me echt verbaasd er was een net en zijn maas en ik kreeg zomaar de touwtjes in handen beslisrecht over alle mogelijke toestanden toen ik van een volgeling overging naar de profeet was m'n verbazing echt compleet ik ben verbaasd door omstandigheden verbaasd ondanks het verleden zomaar in enen veranderden ze de wegen er was blijbaar niks op tegen verbazing alom nu ik alleenheerser ben van een hele vissenkom

DomiNEE's 24 7 preekdienst service beurt winkelpand in prachtige betere woonwijk in de Ex Industrie Stad I-droid te Virtuallië – Dienst van 11 uur op (zie boven)

Welkom lieve letter en cijfer consument, aanschaffer van puur gecultiveerd op de financiële balans aangepast voedsel, welkom bij alweer de 11e super werkkerkdienst van deze dag, een welke u ziet staan boven mijn pratend hoofd als kop, nogmaals zeer welkom dat u toch de omstandigheden, de atmosfeer, het gedonder alom heeft getrotseerd om mij, u eigen DomiNee te horen spreken in uwe wonderland omgeving voor den dagelijkse boodschappen afgewisseld met muzak, een plek vol verleidingen, een psychologisch experiment, speciaal aangericht voor en door de enige echte plastic passie, de goud as glorie, het zilverwerk opgeborgen in een glazen pot, mijn geld. Het middel bij uitstek om domme dingen te blijven doen, om onder iets door te gaan, om diep voor te buigen, de grote unie met van alles op de lever waarvoor ze nog applaus krijgen ook, en zo hoort dat, weg met gezond eten, frisse lucht en helder water, hier met alcohol, kunstmatige stoffen, bijvoegelijke naamwoorden op etiketten in kleine lettertjes, wij zijn er voor u, nu, straks, en al jaren voor u hier en nu staat in mijn overweldigende schaduw, om te eren wat er valt te eren, mijn aanblik en het residu van mijn aanwezigheid, verstopt onder allerlei lagen natuurlijk materiaal, in de diep zee, in verre arme, arme landen, onder de eigen grond, in de grote grijze bak, daar voor u als onoplosbaar vastgoed. Ere wie ere toekomt, Muzak organist, speel mijn loflied, de lofzangen, de hits maar dan zacht en bijna onopvallend.

Dan nu het moment waarvoor u bent gekomen de loterij voor 15 seconden gratis boodschappen in een segment van onze keuze minus de aanbiedingen, dit keer hebben wij voor u Gratis Winkelen voor Gesneden Uien,

Massa Winkelend Publiek – Ooooh Aaaah.. zucht, uien ooh uien..

Dat zou ik ook denken, waarom zou je je ogen verpesten met valse tranen, die verse uien zijn ook oké, maar alles is nou eenmaal beter met plastic er om, voor je bewerkt, laat een ander maar janken, liefst in een fabriek, buiten beeld, onopgemerkt, tot dat ene moment waarop je oog om oog staat met dat pakje van 150 gram voor gesneden uienringen, dat is toch super en natuurlijk is het feest pas com, compleet met een brandmerkteken op de verpakking, een code van streepjes, een top merk en een winkel ervaring waarvan je U nox zegt.

Laat ik u meetornen langs mijn boodschapperlijst, ere de vervuiler die een ander laat betalen voor zijn troep, ere ons, ere de industrieel die voor eigen lijf en leden de atmosfeer waarin iedereen leeft verpest, ere ons, ere de giga grutters die voor de grijpstuivers kinderen de dood insturen, voor ons, voor de ketchup hun bloed geven, voor chips, drop, tandbederf, voor kankerverwekkende middelen, hun leven geven opdat de super wereld van uniekklever blijft voortwoekeren, sluit u aan bij ons uniekleger meld u dappere strijder kroost vast aan, hier bij onze verse inschrijfbalie gesitueerd naast het inleverpunt voor lege flessen, blikkken eens zo goed voorzien van suikers, vetten, alcohol, zouten en dergelijke ongemerkt wel gemerkt zeer verslavende geen vaste grondstoffen die dan weer wel zorgen voor zo'n goed gevoel, als een Hollywood film in de 80's, pret in een 33ml glazen fles of 1,5 á 2 liter pet fles. Ik dank u persoonsgebonden voor het brengen van dit noodzakelijk offer voor mijn eigen economie, deze inzet, dit vlees voor vlees voor de eer om te mogen pinnen, shoppen, aspirines te halen bij een balie, om de inzet voor batterijen met een batterij aan explosieven, u lieve consument, klant, koper, dat u nu alvast zegt, ja ik laat mijn kinderen kapot knallen voor mijn DomiNees centjes, grote predictor van mijn rijk gevulde kastjes. Dank u wel, ook namens Heineken, Lays, Calvé, Conimex, Robijn fleur en fijn, Venco, Danone, Mora, waar zouden wij zijn zonder u offers aan ons almachtig altaar. Amen.

Valutaaah... Valutaaa men

Dan nu de sportuitslagen om de boodschap zoals ik zojuist verkondigde te verdoezelen, wielrennen de ronde van Smægmå 2 is gewonnen door de gedoodverfde favoriet, er waren vijf valpartijen waarvan 1 met dodelijke afloop, de sponsor van de wedstrijd betuigt zijn medeleven, en hoopt dat het volgend jaar beter is, vergeten of gedoogd met een stenen monumentje erbij, Tennis, de finale van het ING Amro Masterkaart Bank Stel Grandslam toernooi van Smægmå stad gaat tussen Bennie en Bobby, de nummer 4 geplaatste Bobby versloeg uiterst verrassend de nummer 2 op onze best of Tennis lijst, Sam, in een niet al te spannende 3 setter, 7-6, 6-4 en 6-1, Formule 1, in de vijfde vrije training reed Mike van Grrwen zijn Coca Cola bolide in de muur van Gerardsbergen, Mike heeft spijt betuigt en hoopt op coulantie, de hoop is uitgedrukt in geld, dus dat komt wel goed, voetbal transfer nieuws, het stadion van Milån is officieel in handen van Næpels, de grasmat van De Kuip staat in de belangstelling van diverse terzaken doende clubs, waarschijnlijk is de grasmat volgend jaar te bewonderen in Pårijs, overig sport nieuws Het WK zomerschaatsen in de overdekte hallen van Doebaai lijkt toch door te gaan, de kritiek er op is langzaam gesmoord, in hitte opgelost, de organisatie Benzine Diesel Doebaai heeft verheugd gereageerd op deze onverwachte wending betreffende dit commercieel lucratieve evenement op de levenslijn van evenementen, de bouw van het stadion kan worden afgemaakt, oftewel de deur kan gewoon open.

Dan nog het weer, er is grote kans op aanbiedingen in bier, ijsco's, barbecue vlees en dipsaus, verwacht tevens zonnebrand liggend op opvallende locaties in mijn altijd op het klimaat inspringende zaak.

Terug naar de goede zaak, mijn omzetting, u beetje geld naar mijn boel, u huidige staat en mijn toekomstige staat, als waren heerser over u, ruil gewoon u leven om voor mijn handel en wandel, u een dealtje ik een helertje, zo bedrijf ik de liefde met tussen komst van middelen, vijfhonderd condooms en geen seks voor u, geen voor mij en u ex erbij, dat is omzetten waarvoor ik ieder uur kom praten in de met volle vakken superwerkkerk, tot betalen aanmoedigen, de wil stimuleren om te blijven consumeren, blijf afval inkopen, produceren, blijf ons eren, doe het voor mij, voor de hijlige economie, mijn inkomen is ook afhankelijk van u, niet zoveel en een stuk minder dan andersom, u kan tenslotte geen prijs laten verschuiven, dat kan hooguit bij een andere zaak van mij, de grote geld loterij show van de veilinghal, maar daar sta ik pas om 8 uur vanavond. Kan iemand alvast de helikopter opstarten, ik moet over 25 minuten bij de volgende zaak staan, waar men ook niet zonder mijn inzet en bijzijn kan, zonder mijn bezielende aan en af leidingen, dag in dag uit. Ik dank u, vergeet niet u man of kinderen in te schrijven bij ons uniekleger aub, het is in ons belang dat de vrijheid van koop, in, aan, op en verkoopuiting blijft bestaan zodat u de gevangenis kunt blijven betalen en altijd op start terugvalt, in de eigen monopolie staat Smægma, Een valuta, een volk, een kerk, een winkel, de Muzak mag wat mij betreft voortwoekeren, Helaas volk, koopwilligen, was ik zo breedsprakig dat er geen tijd meer is voor het kussen van mijn schitterend afgewerkte bips, medisch vakwerk, maar u kunt wel de foto's ervan aanvragen op de website, voor vijf euro per maand ontvangt u dan iedere dag een verse bips pic, ik zou zeggen doen.

Volgende keer kom ik terug met meer boodschappen, verheug u alvast, ik heb vast enorme kortingen in petto. Nu de loterij assistent laat mij graaien in u buidel, rommel rommel rommel graai... nr 56446653.

Klant – Jaah Jaah, dat ben ik Dat ben ik.

Winkelend Publiek – Uien, Uien, Uien, Uien

DoniNee Assistent 69 – U helikopter staat in gereetheid meneer aartsvader heiligerd DomiNee, ik heb de preek van 12 uur alvast voor u uitgewerkt en voorzien van nog wat hoogdravender taal zodat u weer extra goed uit de loodverf komt daar in die lingerie winkel.

DomiNee – Mmmm lingerie ...

S.N.I.t ; Bonk Energie

Vroeger toen ik nog een Aardje was had ik een bonk energie. Zo stond ik ook bekend, dan zeiden ze Ene – 'Aard wie?' Andere – 'Ach toe je weet wel die energie bonk...' Ene – 'O die ja, dat is niet normaal zo'n bonk die heeft!'

Zo ging dat dan. Het werd ook mijn bijnaam Bonk of De Bonk. Ik had er ook heel veel van, je kon van alles op mij aansluiten en dan zorgde ik ervoor dat het ging spelen of iets doen waarvoor ze het hadden gekocht. Ik had zodoende ook een stroom aan wisselende contacten, dag in, dag uit. Weliswaar kon niet iedereen omgaan met mijn wisselende aardstroom omdat sommige zaken die zij aandroegen gewoon bezweken aan mijn lading, Had je net een verse walkman gekocht en geen geld voor batterijen, gaf je hem aan mij en dan knalde dat ding, de vonken spatten ervan af, vooral bij cd walkmans van het merk Panasonic, die en de eerste generatie mp3 spelers, alle merken.

Het was sneu dat ik hen zo vaak moest teleurstellen, dat hierdoor de voorlopers in de wereld der IT van me vervreemden gewoonweg door mijn helse intensiteit betreffende dit nogal kwetsbare deel van de vooruitgang. Dit euvel speelde me vanaf die tijd parten, juist deze mensen wisten ergens van dat later vast heel belangrijk zou zijn, mijn blijvende contacten ook weleens maar zij wisten alleen maar iets van degelijk spul dat op zo'n moment er toe deed en later misschien niet meer. Dat andere nieuwe, moderne gepriegel moet nog degelijk worden maar dat kan alleen als het langer dan even blijft bestaan, dus een stuk langer dan de cassette, cd walkman, empee3 speler en dergelijke technologische fratsen. De mobiele telefoon is natuurlijk een verbeterde versie van die mp3 speler maar ik was al ver voorbij de jaren waarop het allemaal moet gebeuren toen ik voor het eerst hoorde van het verschijnsel mobiele telefoon, alleen maar omdat een groep veel oudere lui een vergadering wouden plannen en me wezen op de digitale dataplanner, die kon je eenvoudig met je mobiel invullen. Waarop ik zei 'De auto? Hoe dan?' Nou toen werd me het een en ander uit de doeken gedaan, er ging een wereld aan zoekgeschiedenis, tekstberichten, emoties en e-mails voor mij open.

Dit was echter ver na de tijd dat ik bekend stond als De Bonk, waarover ik begon met vertellen omdat het even belangrijk is, belangrijker dan iets anders waarover ik verder zwijg in alle talen maar vooral Nederlands, ik zwijg meestal al in de meeste andere talen, gewoon omdat ik ze niet spreek en als ik ze wel zou spreken zou ik niet weten wat ik allemaal zeg omdat ik het ook al niet versta. Mijn niveau aan wattes, ohmes en amperen was in joules amper te voeden, ik moest in die tijd ongeveer vijf broden per dag eten, zeker drie warme maaltijden, eentje 's ochtends, de tweede rondom theetijd en de laatste een uur voor slapen gaan, op die manier kon ik opladen zonder dat ik alles meteen verbruikte. Mijn slaapkamer zag er in die tijd zeer spartaans uit, er stond daar bijna niks zeker niet iets dat aan en uit moest gaan, dat kwam omdat alles van dergelijke makelij het spul dat er eerder stond vaak zomaar aansprong of zichzelf ten einde raad kapot kortsloot terwijl ik onrustig op mijn volle maag sliep en droomde over een batterij aan hitsige konijnen van Durexel of zo. Mijn lampenpitten moesten zo vaak worden vervangen dat mijn ouders voor dit euvel speciale bijstand moesten aanvragen want anders konden ze mij niet de vele malen voeden waaraan ik zo'n enorme, onstuitbare zin had. Mijn ouderlijk huis was vanwege mijn springlading voorzien van zeer veilig zo goed als onbreekbaar en onbuigbaar technologisch materiaal, oerdegelijk spul, niet dat flutterige spul uit de mindere buurten van Europa. Dat ontplofte al als ik er alleen nog maar aan dacht.

Deze hoge ladingen aan impulsen moesten worden geleid en afgeleid om schade te voorkomen aan mijzelf en anderen, zeker in de buurt van bloot liggend of zwak beschermd elektrisch materiaal. Mettertijd ervoer ik het hebben van zoveel meer power dan anderen als een tekortkoming, ik kon nergens meer naartoe, bij concerten branden zekeringen door, PA systemen gingen in de prak, stroom gitaren raakten slecht gestemd, luidsprekers vielen uit, in Bioscopen sloegen projectoren op hol, raakten oververhit en peperduur gehuurde films branden door, de flutterige speakersets van de midi hifi sets van mijn vrienden kon mijn aanwezigheid ook al niet aan. Mijn leven raakte steeds beperkter zonder dat hierdoor de lading afnam, nog altijd lag ik in een soort kloostercel als slaapkamer te dronen, mijn sondes te overdenken, slechts een paar stroom geleidende artikelen stonden er in, een digitale wekker omringd met rubber, uitzetten kon je deze niet, het was bijna irritanter dan kerkklokken, die bengelden toen nog elke dag, ieder uur, of anders wel die andere jengelende sirenes op weg naar op hun wachtende verongelukten tijdens het ochtendlijke spitsuur, en verder lag er redelijk veilig niet van electrische tijd afhankelijk spul zoals papier en overig knutsel materiaal, nietmachine, schaar, lijm, pen, potlood en natuurlijk een onbreekbare geodriehoek, hij brak inderdaad nooit maar dat kwam waarschijnlijk omdat je hem nooit hoefde te gebruiken. Hierdoor was er op mijn kamer eigenlijk geen brandgevaar meer aanwezig. Het enigste stopcontact op de bovenverdieping, de slaap verdieping, zat in de kamer van mijn stiefzus en daar zat voor de zekerheid een hokje om met een deurtje en een slotje, het ene sleuteltje had mijn stiefzus en de andere was in bezit van mijn moeder.

Ik had wel een hele grote slaapkamer, dit was een goedmakertje, vandaar dat ik op een gegeven moment ben gaan duurlopen om die overdaad aan energie op een gezonde manier te verbruiken en allemaal zonder brokken te maken. Dit werkte goed. Ik kon er al mijn energie in kwijt. Het langere verpozingen rennen was verder onbeduidend voor mijn dieet dat bleef erg veel voor een mens van verder zeer normale proporties, proportioneel zelfs iets onder normaal, ik betaalde inmiddels mee aan vooral eigen kost en een beetje aan inwoning, de hoeveelheid eten was toch een onkosten post waar menig modaal gezin aan ten onder zou zijn gegaan. Ik had een bijbaantje in een natuurlijke omgeving als algemeen soorten teller, ik moest tellen waar het die week omdraaide volgens de algemene natuur tel stichting fauna zoals vlinders, vogels, bijen, wasberen, ijsberen, elke week was er wel een dier waarvoor ik op locatie moest zitten en dan met mijn kladblok streepjes zetten dra ik een giraffe of capibara waarnam aan de IJssel of bij de Trekvaart. Een deugdelijke aangepaste werkplek voor mensen zoals mij, personen met een teveel aan stroom, een locatie waar ik geen stroomstoot storingen kon veroorzaken, zoals ik wel deed bij al mijn andere dus zeer tijdelijk betaalde activiteiten in de werksfeer van zichzelf serieus nemende bazen met een draaiend bedrijf of in de atmosfeer van de huidige hoeders van een langer meegaand instituut meestal daar voor het ondersteunen van de eerst genoemden. In vroeger tijden wou ik altijd elektricien worden maar al snel bleek zelfs dat onmogelijk, mijn stroom en de stroom van anderen waren gewoon niet compatibel.

Door het vele trainen op mijn slaapkamer en daar omheen, een beetje maar, en eigenlijk alleen overdag want anders verstoorde ik het oplichtende werk van de gemeenschap der lantaarnpalen, altijd driftig bezig met het verlichten van autowegen en hun parkeerplekken. Ik voelde me ook wat opgelaten als ik het wel deed, alleen omdat ik anders geen tijd had, als ik beestjes moest tellen waar er heel veel van zijn, ganzen en mieren of zo, als ik dan liep was het het net die clip van Michael Jackson, Billy Jean, met van die palen die opeens heel fel branden omdat ik er aan voorbij sjeesde en daarna weer hun normale, schamele licht schenen op de klinkers, stoeptegel, asfalt, en bij vele mensen alle nachten ongevraagd naar binnen, die eeuwige nachtlampjes voor de altijd doodsbange kinderen in het getemde westen.

Op een dag echter merkte ik verandering op in mijn leven, al weet ik niet precies waarom. Ik was natuurlijk allang niet meer De Bonk, degenen die mij zo noemden waren allang elders met een eigen leven vol andere bonken, wellicht bezig met het aanmaken van een gezin, zoiets van plan, op nummer één in de grote naschoolse opvoed agenda, spelen, school, school 2, eventueel drie, anders werk, gezin stichten, hok voor het gezin, grot 3.0, dood en begraven, volgende cyclus maar weer. Heel spannend klinkt het niet maar ja, op een gegeven moment denk je toch dat het heel wat is, meer dan wat het eigenlijk is. De bijwerking van seks.

Bij mij kwam er geen gezin maar toch verloor ik die bonk energie, vooral aan de gezinnen om mij heen, de eindeloze drukte van mensen met taken, werkzaamheden, ver vooraf geprepareerde doelen in het leven, de duizenden manieren verzonnen om geld te verdienen omdat dit zo hoort, het zit standaard inbegrepen in het netwerk van netwerken en dat netwerk vergt alle stroom die het kan krijgen dus ook van buitenstaanders die niks te maken hebben met dit hele goede schijn proces. Ze moeten het hebben omdat anders het raderwerk van afspraken, agenda data, gemeenschappelijke doelstellingen, openingstijden en vermaak industrie ten onder gaat aan het gebrek aan energie, als ze het niet uit alle mogelijke bronnen halen, van heinde en van verre dus, anders stokt de gefabriceerde levensrun van de o zo nijvere, nette vakken en zakkenvullers zakenwereld. Tenminste zo leg ik het aan mezelf uit, Het komt er gewoon op neer dat ik er op een dag achter kwam dat ik geen lampenpit meer kon laten knallen alleen maar omdat ik er toevallig bij in de buurt stond, ik kon zomaar ineens in de buurt komen van apparaten waar anders meteen het heilig levensvuur uit zou verdwijnen, even kort flitsen en dan met een sisser aflopen, een kringelend rook walmpje achteraf, waarschijnlijk de ziel van het machientje op weg naar zieltjes hemel via de airco of afzuig installatie. Ik kon op ieder knopje drukken waar ik vroeger vanaf moest blijven, de cd walkman haalde ik van zolder en dat ding draaide als een tierelier, deed gewoon niks raars, precies wat het moest doen, spiegelschijfjes op zijn laser geven en tegelijk batterij voeding opeten. Ik genoot er eigenlijk wel van al die oude dingen die voor mij als nieuw waren, even nieuw als de mobiele telefoon die ik een paar maand hiervoor had aangeschaft, speciaal om een vergadering in te plannen met de digitale vergaderplanner app indien nodig, hopelijk snel.

Dit was dus in het kort het relaas van mijn leven als Bonk Energie tot nu, het heden, getransformeerd in een normale Aard met een mobiele telefoon en geen opvallend hoog spanningsniveau.

Re Clame

Is het apparaat stuk, is het niet langer in staat om ook maar iets op iets anders te pareren, kunt u er niks meer mee aanvangen? Kom dan naar Re!! Re voor allerhande ingrepen en gefrutsel met kunstmatig intelligente draden, magneten en hun falende connecties. Wij zijn klaar om alles te proberen om u weer bezig te krijgen met u ding voor dingen doen. We lassen, snijden, plakken en knippen desnoods als het maar helpt. Als de computer werkt zetten we deze zelfs aan om te zien wat er mis is met de computer.

Wij zijn voor al gespecialiseerd in uitvindingen door mannen voor vrouwen en mannen cultuurlijk, het merendeel daarvan maakt een hels kabaal als het met iets bezig is wat zonder zo'n apparaat heel lang duurt, echt veels te lang en dus snappen wij u intense ongeduld, de onrust waarde mannen, u, ik, wij zo kraanig in de weer met stroom gerelateerde en batterij aangedreven draaiende en op en neer gaande zeg maar zuigend spul, dat vlotte hak en knip werk en dan het restant van u arbeid wegstoppen in een gesloten bak zonder ramen. Ja daar houen wij van en dat houden wij de robuuste mannen van Re dagelijks in stand zodat u en ik niet arbeidsloos omzwalken, luste- en zinloos om ons heen kijken op zoek naar een opeenvolgend dingetje voor doen, kijken, daar keer op keer naar toe vlieden.

Re werkt al eeuwen aan het in stand houden van de heren en de heren scharen, scheppen, emmers, hamers en sikkels en zo, als deze mannen bouw en graaf wereld weer eens akelig onder druk staat van het een en ander en lijkt te bezwijken zoals een goede machine hebben we daar ook iets voor ontwikkeld. Wij adviseren u Oorlog, een wereld Oorlog of eentje op kleinere schaaltjes, Oorlog is het middel voor re-patriarchatie, oorlog van Re daar blijven des heren ontzettend druk doende mee.

P.S. Zuchten mag, maar zucht met mate.

Denkend aan H01land ; Een ververst vers in twee partities

Partitie 0

Traceer ik een voortgedreven blauwe stip op een miniatuur scherm zijn weegs banen langs oplaadpunten, koophallen en toeristische trekkers zie ik eindeloze data digitaal stromen in een virtueel landschap waarin avonturen worden bewaard op een oververhitte magnetische schijf een enorme harddisk die 24 7 wordt gekoeld met bakken c water elke coole druppel van dat NAD is afkomstig uit het WAD Denkend aan H01land worden al die gedachten meteen opgeslagen bekeken en achteraf beoordeeld met geen, één tot een oneindig aantal sterren tuur ik in het luchtledige naar aangelijnd bestelde pakketjes en geboekte hotels is ieder komend etmaal in principe een vaststaand en vastgelegd ge-agendeerd gegarandeerd feit daarom denk ik dus liefst helemaal niet aan H01land

Partitie 1

Monitor Mij Hou me in de gaten Volg mij elk moment Vertrouw mij voor een cent Monitor mij Behoud mij aan de lijn Bescherm mij ter dege Hou het kwaad tegen Monitor mij Bewaak mij continu Bewaar mij digitaal Elke digit een verhaal Monitor mij Hou me goed Volg mijn benen op de voet en mijn adem en mijn bloed Monitor mij Wees daad en raadpleger Zoek wat ik zal vinden Van onbekenden tot beminden Monitor mij Let op Blijf in mijn buurt Wel bekeken niet begluurd Monitor mij en ik monitor jou voor altijd en eeuwig trouw

Het spannende avontuur van x-as (en y-as) II

x-as – Ik zal je nu ik hier ben in mijn hart blijven verdragen, het ga je goed mijn onderdaan y-as.

x-as – Zelf weten dan. Nou tabee as, vanaf hier kan ik alleen nog omhoog. Ik wens je een fijne voortzetting onder mij.

x-as – Wow dat was leuk. Kom ook dit is mega transcendent. Het is hier ook heel anders, veel mooier. Zeer Tabula Rasa.

Het spannende avontuur van x-as en y-as I

x-as – Kijk een grens! → || Afgelopen

y-as – Daar nog een grens! ÷ (Mocht)™

x-as – Wat zit hier toch veel tussen het één en het ander!

y-as – Dan te bedenken dat je ze pas ziet omdat je er op wordt gewezen door al het spul in de buurt ervan.

x-as – Het vergt ook het nodige aan voorbereiding voor je er op gaat letten.

y-as – Hier nog een grens!

x-as – Waar zou die voor zijn?

y-as – Om iets te benadrukken denk ik.

x-as – Houdt het ons niet tegen dan?

y-as – Dat cultuurlijk ook maar toch duidelijk niet fysiek.

x-as – We moeten er eerst over voor we weten wat voor grens dit is.

y-as – Dat lijkt me niet verstandig.

x-as – Juist wel toch?! Alle grenzen van dit type zijn verstandig. Dit is geen natuurlijk fenomeen, een je kunt niet opstaan uit de dood, over water lopen en dergelijk spul grens, deze heeft een letterlijke oorsprong, hier zit een voor ons onbekend script bij.

y-as – Ga jij er maar over dan, kijk ik wel wat er van komt.

x-as – Oké

y-as – Ja nou, ik sta hier best goed. Ik heb ook hoogtevrees.

y-as – Bedankt. Ik hoop dat je nu je hoger op bent geraakt mij niet vergeet. We corresponderen nog, daag x-as.

y-as – ... waarom overkomt mij dit nou altijd. Hoe kan ik zonder andere as ooit nog een grafische voorstelling maken van een voortgang van zaken.. ooh oooh o