Groot Nieuws ; Van Voorbijgaande Aard bezit plotseling immense Koopkracht
Als mens met problemen behept heb ik heel wat te stellen met name daarmee, ik stel ook wel wat met andere dingen maar het meest met mijn eigen problemen. Ik heb een ranglijst van problemen, een hit lijst van de beste zaken waar ik niet mee om kan gaan. Moeilijkheden hitparade, in slagorde. Klap op klap. Ik heb momenteel problemen met ongekende krachten, één daarvan in het bijzonder, mijn super enorme immense oer koopkracht. Sinds gisteren na een incident met een giftige achtpotige om exact 11 uur 03 heb ik geen controle meer over dit reservoir van koopenergie, het loopt overal uit en door en met me weg.
Ik kon niet anders dan per direct een consult regelen met de koopkracht therapeut werkzaam bij misschien wel de beste bank van Nederland. Welke bank is dat Aard? De voedselbank? Nee natuurlijk niet. De sperma bank oftewel de bank met de S. Ook niet. Wat dan wel Aard? De Overdrijvende Mistbank natuurlijk. Ah die ja, daar heb ik immers ook een dwalende rekening. Nou fijn om te weten (Voorheen). Vertel me meer over die sterke koopkracht issues waar je mee kampt Aard.
Zal ik zeker doen. Ik zit hier om u te helpen als het ware. Goed ik deed mijn best om mijn koop bundels in toom te houden maar iedere keer tilde ik weer enorme pakketten op die ik net daarvoor had besteld en welke meteen werden bezorgd alsof er geen afstand meer zat tussen mij en mijn koop lichaam. Ik wierp mij op weer een matras en stapelde die op de vijf andere, allemaal voor een habbekrats aan moeite en bakken vol geld aangeschaft bij mijnmatras.kom/smg, ik smeet echt met mijn arsenaal aan onhebbelijke krachten en werd niet eens koopspier moe ook niet toen ik een extra slaapkamer kocht voor al die matrassen bij de sub divisie van mijnmatras BV mijnderdeslaapkamer.kom/smg.
Mijn koopspieren zijn onheus fit, super strak. Ik heb een koop sixpack op de buik van heb ik jou daar en hele vette, dikke, stevige koop biceps. Mijn koopdenkkrachten zijn inmiddels ruim boven wat de gemiddelde koopkrachtige burger bezit, denk ik. Ik zie iets wat ik wil kopen en dan til ik het hierheen met mijn buitenaardse zo goed als onmogelijke krediet krachten echter ik kan niet alles meer kwijt. Ik heb een extra dorp nodig om mijn vers aangeschafte wagenpark te stallen en ik moet nog weet ik hoeveel ambtenaren omkopen voor dat helikopter platform en de uitbreiding van Skypethøl met een zesde baan uitkomend/aankomend op exact de plek waar mijn voordeur vandaag is zodat ik meteen de pakketjes uit den vreemde kan afwikkelen, ontvangen, uitpakken zonder tussenkomst van alles en iedereen die daar normaal gezien en gehoord tussenkomt. Niet dat ik hun niet kan of wil betalen, niks liever, maar anders kan ik mijn koopkrachten er niet in kwijt.
En toch ervoer ik het hebben van zoveel meer dan eerder als een soort van probleem, met name om te kunnen omgaan met mensen die niet zo supermarkt sterk zijn. Ik kan dealen met mijn eigen overdaad maar stukken minder met het gebrek aan talenten van alle anderen dus toch maar naar de duurste therapeut in dienst van de Overdrijvende Mistbank, een out source therapeut voor bijzondere rekeninghouders, eentje met vijf diploma's meer dan andere, normale koopkracht therapeuten, en stuk voor stuk van veel beter gewaardeerde, rijkere, universiteiten, een topper in het therapie genre. Echt de beste waar voor mijn samengebundelde krachten, er komen twee sterk houders elkaar tegen, samen staan we dan nog sterker in hele grote schoenen, zeer waarschijnlijk. Ik moest volgens de receptioniste eerst een paar dagen wachten voor een snelle afspraak maar na een flinke donatie ontstond er abrupt een diepe kloof in zijn agenda waarin hij en ik elkaar konden ontmoeten. We spraken even later af in een belachelijk duur hotel aan de kust van Rijkistanië, daar zat op de bovenverdieping een zeldzaam, bedreigde dieren en vissensoort restaurant speciaal op de eetmarkt ontstaan voor bovengemiddelde koopkrachtige lieden zoals wij beiden. We deden ons daar te goed aan een nu uitgestorven kwartelsoort, heerlijk beestje. Ik snap wel dat ie is uitgestorven. Goed daar zaten we dan en ik sprak vrijuit over mijn level van koop energie, de enorme pulserende, zinderende krachtige bundelingen in mijn kooplijf, als ware zonnevlammen, ik straal er ook helemaal door. Ik ben inmiddels meer dan waarschijnlijk mijn geheel eigen zon.
Ik moet bekennen dat ik een aantal dagen geleden geen enkele koopkracht bezat maar dit veranderde pardoes toen ik door een zeer zeldzame spin werd gebeten, deze zat waarschijnlijk al jaren in de potaarde van een tropische plant en was denk ik net ontwaakt toen ik deze Philodendron verpotte, meteen voelde ik de effecten van de spinnenbeet stijgen vooral op mijn hard oplopende rekening, mijn talenten namen zienderogen toe en opeens stonden er miljarden op. De oude bank wou er niks van weten en dacht dat ik de boel bedonderde maar de Overdrijvende Mistbank had daar geen problemen mee. Geld is geld, er is in wezen geen verschil tussen zwart geld en wit geld zolang je de rekening er maar mee betaald. Aldus mijn nieuwe vrienden van deze financiële sector, Ik had ook in geen tijd stapels echte vrienden erbij deze zagen mijn talenten nu ook wel. Het werd ook wel eens tijd dat men mij ging overwaarderen. Dat heeft een man als ik wel nodig. Daar kwam ik net achter, precies tijdens deze mentaal o zo zware therapie sessie, een welke zo langzamerhand toewerkte naar een climax op de overdreven grote hotelkamer in het rotskust, berggebied van Rijkistanië, een kamer even groot als het congres centrum van het Universeel Smægmååns Hospitaal, we hadden daar uitzicht op de woest golvende zee, keer op keer inbeukend op de arme rotsen en daar zat ik met de therapeut en vijf onbekende deernen, de rest was nog onderweg, hulpvaardige volk die voor een luttel bedrag ons graag een hele poos bezig hielden terwijl ik leerde omgaan met de beperkingen van andere minder koopkrachtige mensen elders op de wereld. Dat leken vanaf deze positie, liggend in deze schitterende kamer, verkerend in prachtig gezelschap slechts kleine problemen, veel arme mensen kunnen er niet zijn dacht ik zo, ook al was ik nog maar net schat hemeltje rijk. Ik dacht nu al dat armoede amper waar kon zijn, gewoon een luchtspiegeling, iets voor op televisie, tijdens de kerst en zo. Het kon eigenlijk niet waar zijn dat ik ooit amper genoeg geld had om een riante televisie te kopen bij de televisie kringloop winkel, riant in gewicht niet qua scherm, die waren op dat ene moment in vergeten tijden nog onbetaalbaar. Inmiddels heb ik in mijn vijftiende huis een eigen bioscoop laten bouwen, dat wil zeggen ik heb de opdracht gegeven het huis te kopen, dan te verbouwen, inclusief badkamer, midgetgolfbaan en bioscoop samen in een riante bad, dwerg golf en film kamer.
Goed al met al na 24 uur en vijftien minuten was ik genezen van mijn problemen met de al niet meer zo hyper verse koopkrachten. Ik betaalde de kamer, de therapeut, de vijftien deernen, vier heeren en de Flix me up transport maatschappij voor een zeer vlotte terugreis naar eigen onderkomen alwaar ik tot rust kwam liggend op zeven matrassen en heerlijk diep en intens droomde over alle dingen die ik door mijn enorm natuurlijk overwicht dankzij bijna onmenselijke koopkrachten overal en nergens ging bezitten.
Welterusten