Tweeledig
Leed 1.
Het begon met tien gekerfde regels ten bate van het fatsoen er zijn inmiddels honderden dingen die we niet meer mogen doen en daardoor zijn er duizenden dingen die we niet kunnen maar godzijdank zijn er desondanks mensen die ons entertainen ook al kun je verrekte weinig alleen maar omdat zo weinig mag toch kan je altijd naar het theater van biggelende traan en valse lach je kan voetballen, voetbal kijken en luisteren naar fans of voetbalkenners of in een vol stadion joelen en jammeren bij een trio opgedoste volksmenners je kan overal bij gaan zitten en zelfs lopend luisteren naar de radio docu show en of op de gok een nummer kopen voor een mini kans op een groot cadeau er zijn puzzels, spelletjes, optredens, films, series en wedstrijden je hoeft vanaf de geboorte tot je dood het leven slechts af te leiden en een scharminkel van bestaan zegt je een bomvol leven te lijden zitten, kijken, beschouwen, kijken naar de timer als je leven op speed verstrijkt waarom zou je meer willen er is immers telkens weer een verse wedde strijd het bestaan van de anderen emotioneel aangedaan vieren met klaterend applaus tranen met tuiten huilen voor een audiëntie met de tussen de tussen paus in paus levenslang in de bankjes lesjes leren en uiteindelijk totaal niks wijzer je lot blijft afhangen van een achteloos over de schouder geworpen hoefijzer het is duizend keer niks en dat iedere schaduw omloop weer gedane zaken worden in een kringloop overgedaan, keer om over en op keer we weten zo weinig maar denken op een toekomstig punt alles te kunnen weten maar in kader van die eerste tien en de honderden daarna kun je dit vergeten als je bestaan ruim voor je voor voorouders geboorte al werd begrensd dan heb jij net zo weinig kans als de onnozele lotkoper heeft bij een vervalste loterij om eerlijk te zijn je kan niet eens weten wat je allemaal zou kunnen weten omdat die hoognodige voorkennis dankzij mannen in tijden levend ver voor de jouwe opzettelijk is vergeten zodat er ruim baan is voor banen, circulaires, herhalingen en de zoveelste kerk in de oplopende wacht rij der geloven de waarheid wat betreft ons leven is hier in entertainië niet te vinden maar ligt na de dood weg te rotten in kerkhoven saaiheid en verveling is ons iedere levensdag gegund we raken inmiddels al vreselijk opgewonden als iemand met nummertjes stunt dag in dag uit adverteren we bestaan, kleuren het op, passend bij de omgeving aan elke vinger zijn we met oude gedane jong geleerde regels omringd, en zijn continu met beeld beschermd zodat niets anders dan ons bij ons binnendringt een zonsomwenteling voor massa manipulatie, de dag is tot dag verklaard ik heb zojuist voor entertainment value een uur lang naar de klok gestaard dat is leuk aldus onze voorvaderen, een dag dag noemen en daarin moeten werken die lui liggen niet eens meer in de nabijheid van hun eigen kerk en grafzerken je kunt het niet eens vergaan noemen dan zou je namelijk mogen denken dat er nog iets rest dat is ongeveer hetzelfde als zeggen dat iemand die in de plomp verzopen is zijn dorst heeft gelest wereld zonder wereld, het merendeel verloren gegaan in onovertroffen onnozelheid dit stuk had ik als enigste op VanVoorbijgaandeAard willen publiceren maar ik werd alleen voortdurend afgeleid door wedstrijd, overheid, pillen, spuiten, zalven, verbanden en overige gezondheid, richtlijnen, computer perikelen, ecologie en duurzaamheid, geld, optredens aftredens, stokkie met alle gekheid, geil, vrije markt mechanisatie, bereiden etmaal tijd het heelal, eb en invloed, de leugen en de waarheid boete emotie schuld geluk pijn berouw last spijt en eenzaamheid daarom dus heb ik nu pas tijd
Lid 2.
Net zat het sap nog in de benen maar nu is alles verdwenen het zorgde voor veel plezier ik was ook echt heel fier het was een heel vinnig ding absoluut geen slappeling ik ging er lekker mee vooruit nu komt er niks goeds uit dat andere was indringend kon ik bergen mee bedwingen dat waar ik nu mee ben behept zal geen mug mee worden gemept hier kom ik niet veel verder mee voor wel wel maar niet voor wee zo haal ik het hogere doel niet dat lag net nog in het verschiet het vizier had ik er op gericht menig opening ermee gedicht de loop zit er echter niet meer in het zit bij lange na niet vol zin het leek allemaal wonderwel ik deed mee met het hele spel maar de lust er in verdween er kwam een blok aan mijn been ik verloor een brok levensenergie de hele voorraad aan magie uit mijn zeer kostbare tover staf zit opgescheept met een lege karaf drijf op woelige baren zonder roer heb wel de honger niet het voer hopelijk schiet ik later weer vol zin zoals het nu is zit dichten er echt niet in.