evdomosyios

Ώρε που πάμε;

Το χάλι της Ελληνικής κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό) δεν είναι χτεσινό. Δε ξυπνήσαμε ένα πρωί και το χάλι μας χτύπησε τη πόρτα. Το χτίσαμε, και το χτίσαμε μέρα τη μέρα, πράξη με τη πράξη.

Ο ηγέτης

Αν πρέπει να κάνουμε μία κουβέντα, για το ποιο πρέπει να είναι το προφίλ ενός ηγέτη, φαντάζομαι πως θα μας έπαιρνε μέρες. Από την άλλη, αν συζητήσουμε για το τι χαρακτηριστικά ΔΕΝ πρέπει να έχει κάποιος για να ηγηθεί, σίγουρα θα συμφωνούσαμε όλοι τουλάχιστον στο παρακάτω, να μη φοβάται. Ο τωρινός πρωθυπουργός φοβάται. Αλλά γιατί όμως;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν είναι άνθρωπος, ούτε των αγορών, ούτε ακαδημαϊκός, ούτε επιστήμονας. Ο Κυριάκος μεγάλωσε στο μικρόκοσμο που περιβάλλεται από τα λεφτά και το επίθετο του. Έμαθε σε ένα πολύ συγκεκριμένο σύστημα αξιών που δε ξεφεύγει από το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της χώρας.

Αναρωτήθηκε ποτέ κανένας γιατί δεν έμεινε στις ΗΠΑ, να γίνει ένα πανίσχυρο στέλεχος μίας πολυεθνικής, ή ένας άριστος επιχειρηματίας; Η απάντηση είναι απλή. Φοβάται, γιατί δε ξέρει τον πραγματικό κόσμο, και μεγάλωσε για αναλάβει τη πρωθυπουργία. Για το ότι τον προωθούσαν ως το 1ο βιογραφικό της χώρας, δε θα το σχολιάσω καν.

Ο Κυριάκος δε βγήκε πρωθυπουργός γιατί ήταν ο Κυριάκος. Δεν έχει αυτόφωτη προσωπικότητα, κύρος, εκτόπισμα ως πολιτικός αλλά και ως άνθρωπος γενικότερα. Τον βγάλανε. Τον έβγαλε το επίθετο του, το κόμμα του, τα ΜΜΕ του Βαγγέλη Μαρινάκη, και όλοι εκείνοι που τους έταξε χάρες και μετρητά. Ένας αχυράνθωπος ουσιαστικά, ο οποίος έχει και σκάνδαλα στις πλάτες του, είτε λέγεται Siemens, είτε Κύρηκας Χανίων, είτε τα απλήρωτα δάνεια του κόμματος που ηγείται.

Αλήθεια, ποιος Έλληνας, χρησιμοποιώντας ελάχιστη από την κριτική του ικανότητα, πιστεύει πως αυτός ο άνθρωπος θα κάνει διαφορά στη ζωή μας; Θέλω να πιστεύω κανένας.

Η περίοδος που ζούμε απέδειξε, τουλάχιστον κατ'εμέ, κάτι πολύ σημαντικό. Πως η χώρα θα διοικούνταν στον αυτόματο πιλότο, βλέπε πχ Κικίλια εξαφανισμένο μεσούσης τέτοιας σημαντικής κρίσης, και πως απώτερος σκοπός της συγκεκριμένης κυβέρνησης ήταν οι μπίζνες με ημέτερους.

Το προφίλ του πρωθυπουργού κάθε μέρα, αλλοιώνεται. Διαγγέλματα άνευ ουσίας, που δε προσφέρουν το κάτι παραπάνω, υπουργοί να εκτρέπονται συστηματικά άπεναντι στον δοκιμαζόμενο λαό, και η μεγαλύτερη αποτυχία είναι η μηδενική αντίσταση στο Eurogroup και η ανύπαρκτη μαχητικότητα υπέρ του Ευρωομολόγου.

Για να βγει αλώβητος, τα πληρωμένα πλέον με 11 εκατομμύρια ΜΜΕ, θα τον δικαιολογήσουν, και θα κρύψουν το φόβο του, κάτω από το χαλί της πανδιμίας. Όμως η αλήθεια έχει ήδη φανεί. Το θέμα είναι εμείς να τη δούμε.

Εν αρχή ην το Χάος

Αποφάσισα να ξεκινήσω να γράφω, απλά ως μορφή εκτόνωσης. Τόσες μέρες μέσα, και άλλες τόσες θα ακολουθήσουν, καλό είναι η ενέργεια και οι σκέψεις να διοχετευτούν σε ένα κείμενο, παρά να μιλάω μπροστά σε έναν καθρέφτη. Ας γνωριστούμε λοιπόν. Τι καλύτερο;

Εγώ προσωπικά περπατώ σε αυτή τη γη αρκετά χρόνια. Είμαι προγραμματιστής, κοινώς, με ταΐζουν με καφέ και παράγω λογισμικό (προγραμματιστικό αστείο). Μικρός ήθελα να γίνω υπερήρωας. Βασικά ακόμη θέλω, απλά ακόμη και να ήθελα δεν έχω τα λεφτά (Μπάτμαν), δεν υπάρχουν ιδιαίτερες αράχνες να με τσιμπήσουν (Σπάιντερμαν), ούτε είμαι εξωγήινος (Σούπερμαν). Οπότε αναγκάστηκα να συμβιβαστώ.

Κατά τα άλλα είμαι ένας τίμιος τηλεορασάκιας. Πίτσα, μπύρα, καναπέ, ταινίες, σειρές και δώστου. Επίσης είμαι μεταλλάς. Ηλεκτρικές κιθάρες, δικασίδια, σόλα μέχρι να ξεβιδωθεί το κεφάλι.

Για τα υπόλοιπα θα τα πούμε εν καιρώ. Προς το παρόν αυτά!

Λίγα λόγια από σας για εσάς παρακαλώ;